Egftnjytyk

Dywizja Sierakowskiego
Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
Dowódcy
Pierwszy	Jan August Cichocki
Ostatni	Karol Sierakowski
Działania zbrojne
Insurekcja kościuszkowska
Organizacja
Rodzaj wojsk	wojska lądowe

Dywizja Karola Sierakowskiego – jedna z formacji zbrojnych okresu insurekcji kościuszkowskiej.

Formowanie i struktura dywizji |

Dywizja została sformowana na początku czerwca 1794 z oddziałów garnizonu warszawskiego przez gen. Jana Augusta Cichockiego.

Dywizja nie miała standardowej organizacji. W każdym okresie składała się jednak z trzech rodzajów wojsk: piechoty i strzelców, kawalerii oraz artylerii. Podział wewnętrzny ograniczał się jedynie do tzw. komend. Występował natomiast podział ugrupowania dywizji:

• marszowy: awangarda, korpus (siły główne) i ariergarda;


• bojowy: pierwsza i druga linia piechoty, prawe i lewe skrzydło (przeważnie jazda) i korpus rezerwowy

Działania dywizji |

Po osiągnięciu zdolności bojowej gen. Cichocki przedyslokował ją na Pragę, gdzie 22 czerwca przekazał dowodzenie nią gen. Karolowi Sierakowskiemu. Pod nowym dowództwem dywizja przekroczyła Bug pod Brześciem Litewskim, po czym 2 sierpnia stoczyła zwycięską bitwę – wspólnie z dywizją dowodzoną przez gen. Antoniego Chlewińskiego – z siłami rosyjskiego korpusu gen. Wilhelma Derfeldena pod Słonimem.

17 września walczyła z przeważającymi siłami generała Aleksandra Suworowa w bitwie pod Krupczycami. 19 września została przez nie rozbita na grobli terespolskiej w bitwie pod Terespolem.

Odtworzona z najlepszych oddziałów Dywizji Najwyższego Naczelnika i dywizji gen. Józefa Zajączka, została rozbita 10 października 1794 w bitwie pod Maciejowicami. Resztki oddziałów dywizji wycofały się na Pragę.

Dowódcy |

gen. Karol Sierakowski

• gen. Jan August Cichocki
  


• gen. Karol Sierakowski
  

Skład dywizji we wrześniu 1794 |

Piechota^[1]

• Gwardia piesza koronna


• batalion 15 regimentu


• 5 regiment fizylierów


• 18 regiment


• batalion Rafałowicza


• batalion brzesko-litewski

Kawaleria^[1]

• Gwardia konna koronna


• 3 pułk przedniej straży litewskiej


• 3 pułk przedniej straży litewskiej


• pułk ułanów Koeniga


• Pułk Kazanowskiego

Artyleria^[1]

• 26 dział

Razem: piechoty – 2464; jazdy – 1340; artylerii – 192 żołnierzy^[1]

Zobacz też |

• dywizje polskie

Przypisy |

Bibliografia |

• Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-52-1.


• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.


• Tadeusz Rawski, Andrzej Ajnenkiel: Powstanie kościuszkowskie 1794 : dzieje militarne. T. 1. Warszawa: Egros: Wojskowy Instytut Historyczny, 1994. ISBN 83-86268-11-5.


• Jan Wimmer: „Historia piechoty polskiej do roku 1864”; Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1978


• Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894.


• Janusz Wojtasik: Powstanie kościuszkowskie 1794 - dzieje militarne. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1996. ISBN 83-86268-46-8.

p • d • e Wojsko I Rzeczypospolitej Okresy 1454–1576 • 1576–1648 • 1648–1699 • 1700–1764 • 1764–1788 • 1788–1792 Struktury: w 1626 • w 1633 • w 1683 • w 1792 • w 1794 • w Kurlandii i Semigalii Rodzaje wojsk pospolite ruszenie • gwardia koronna • wojsko kwarciane • wojsko suplementowe • wojsko komputowe • wojsko ordynackie • wojska prywatne • poczty pańskie • Kozacy zaporoscy Formacje wojskowe Jazda chorągwie kopijnicze • chorągwie strzelcze • racowie • husaria • jazda tatarska • jazda wołoska • jazda kozacka • petyhorcy • pancerni • jazda lekka • rajtaria • arkebuzeria • lisowczycy • Kawaleria Narodowa Piechota piechota węgierska • piechota niemiecka • piechota dymowa • piechota łanowa • piechota wybraniecka • dragonia • Kozacy rejestrowi Konfederacje żołnierskie Związek Pobożny • Związek Święcony • Związek Braterski • konfederacja szczebrzeszyńska • konfederacja gołąbska • konfederacja barska • konfederacja targowicka Rokosze wojna kokosza • rokosz Zebrzydowskiego • rokosz Lubomirskiego • rokosz łowicki Hetmani hetman wielki koronny • hetman wielki litewski • hetman polny koronny • hetman polny litewski • hetman nadworny • hetman inflancki • hetman wojsk zaciężnych • hetman kozacki • regimentarz Terminy wojskowe zaciąg bębnowy • zaciąg towarzyski • autorament • pocztowy • towarzysz • porcja • oberszter • list przypowiedni Większe oddziały w XVII wieku Dywizja Stefana Czarnieckiego • Dywizja Jerzego Sebastiana Lubomirskiego • Dywizja Karola Łużeckiego • Dywizja Stanisława Rewery Potockiego • Korpus posiłkowy Hieronima Augustyna Lubomirskiego Armia koronna w XVIII wieku Komisja Wojskowa • Korpus Inżynierów • Korpus Pontonierów Koronnych Dywizje Wołyńsko-Podolska • Bracławsko-Kijowska • Wielkopolska • Małopolska Brygady KN 1 (Łuby) • 2 (Biernackiego) • 3 (Golejewskiego) • 4 (Potockiego) • 5 (Lubowidzkiego) • 6 (Jerlicza) • 7 (Dzierżka) • 8 (Wielhorskiego) Armia litewska w XVIII wieku Komisja Wojskowa • Korpus Inżynierów Dywizje 1 • 2 • 3 Brygady KN 1 (Husarska, Kowieńska) • 2 (Petyhorska, Pińska) • 3 Insurekcja kościuszkowska Najwyższy Naczelnik • insurekcja warszawska, wileńska, wielkopolska Dywizje Najwyższego Naczelnika • J. Zajączka • S. Mokronowskiego • K. Sierakowskiego • Nadnarwiańska • A. Ponińskiego • J. H. Dąbrowskiego • Główna Litewska • F. Sapiehy • R. Giedroycia