Karol Sierakowski
























Karol Józef Sierakowski


Ilustracja

Herb
Prawdzic
Rodzina

Sierakowscy
Data i miejsce urodzenia

1752
Prusy
Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1820
Kozienice
Odznaczenia

Order Orła BiałegoKrzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari



Grób ks. Jana Salomona Musoniusa - Superintendenta Kościoła i pasterza Zboru w Warszawie oraz gen. Karola Józefa Sierakowskiego na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie


Karol Józef Sierakowski herbu Prawdzic (ur. 1752 w Prusach[1], zm. 5 stycznia 1820 w Kozienicach) – potomek starej szlacheckiej rodziny braci polskich, sam był wyznania kalwińskiego.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Życiorys |


Absolwent Korpusu Kadetów, w którym kształcił się w latach 1766–1772. W 1773 roku był tam chorążym, a w 1774 roku kapitanem z funkcją podbrygadiera, w roku 1783 awansował na majora; równocześnie był profesorem geometrii i architektury. Od 14 października 1789 roku wykładowca fortyfikacji Szkoły Korpusu Inżynierów Koronnych. W tym samym roku awansował na pułkownika i został dowódcą korpusu inżynierów koronnych, którą to funkcję pełnił do czerwca 1794 roku. W wojnie polsko-rosyjskiej (1792) roku odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. W powstaniu kościuszkowskim dowódca dywizji i korpusu awansował na generała majora, ranny pod Maciejowicami dostał się do niewoli. W Księstwie Warszawskim generał dywizji. W 1812 r. zastępca ministra wojny Józefa Wielhorskiego. W roku 1814 rosyjski generał dywizji, w 1815 odznaczony Orderem Orła Białego, senator-wojewoda Królestwa Polskiego[2]. Od 1815 roku dowódca korpusu artylerii i inżynierii, w roku 1818 awansował na generała artylerii. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie, w katakumbach.



Zobacz też |


  • Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego


Przypisy |




  1. Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 75.


  2. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 283.



Bibliografia |


  • Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie, Warszawa 1989



這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna