Emilio Segrè























Emilio Segrè
Emilio Gino Segrè


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia
1 lutego 1905
Tivoli
Data i miejsce śmierci
22 kwietnia 1989
Lafayette, Kalifornia
Zawód
fizyk jądrowy

Emilio G Segrè signature.svg





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Emilio Gino Segrè (ur. 1 lutego 1905 w Tivoli, Włochy, zm. 22 kwietnia 1989 w Lafayette, Kalifornia, USA) – amerykański fizyk jądrowy, z pochodzenia włoski Żyd, który w roku 1937 otrzymał, wspólnie z Carlo Perrierem (1886-1948), pierwszy pierwiastek sztuczny – technet (Tc). W roku 1940 Segrè uczestniczył w odkryciu astatu, a w roku 1941 – plutonu. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1959)[1].


Był profesorem uniwersytetu w Palermo w latach 1936-1938. W roku 1938 wyjechał do USA, gdzie został profesorem Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley (1946–1972). W latach 1942-1946 kierował grupą laboratoriów w Los Alamos (projekt Manhattan),
Prowadził badania w zakresie fizyki jądrowej. Współpracował także z innymi wybitnymi fizykami. Z Enrico Fermim opracował pomysł spowalniania prędkich neutronów w wyniku przepuszczania ich przez substancje zawierające wodór. Współodkrywca pierwiastków: technetu (1937), astatu (1940) i plutonu-239 (1941). Wraz z Owenem Chamberlainem odkrył antyproton (1955), za co w roku 1959 otrzymał Nagrodę Nobla[1][2].


Był laureatem wielu innych nagród i członkiem towarzystw naukowych, m.in. Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie[2].



Przypisy |




  1. ↑ ab Emilio Segrè - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1959 > Emilio Segrè, Owen Chamberlain [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-17]., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1959, Properties of Antinucleons


  2. ↑ ab American Jewish Recipients of the Nobel Prize. [dostęp 2009-10-19].



Bibliografia |



  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.

  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.



Linki zewnętrzne |



  • Emilio Segrè, the Antiproton, Technetium, and Astatine na www Department of Energy (DOE) Research and Development (R&D)


















-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容