Manne Siegbahn






















Manne Siegbahn


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1886
Örebro
Data i miejsce śmierci

26 września 1978
Sztokholm
Zawód

fizyk

Karl Manne Georg Siegbahn (ur. 3 grudnia 1886 w Örebro, zm. 26 września 1978 w Sztokholmie) –
fizyk szwedzki, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1924[1][2].


Od 1920 roku był profesorem Uniwersytetu w Lund, następnie Uniwersytetu w Uppsali. Od 1937 roku zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Fizyki Doświadczalnej Szwedzkiej Królewskiej Akademii Nauk w Sztokholmie. Był m.in. członkiem Royal Society, Royal Society of Edinburgh, Francuskiej Akademii Nauk, Akademii Nauk ZSRR (od 1958) i innych towarzystw naukowych. Otrzymał Hughes Medal (1934), Rumford Medal (1940) i inne[1][2]


W pracy naukowej zajmował się przede wszystkim spektroskopią promieniowania rentgenowskiego, za co został wyróżniony w 1924 roku Nagrodą Nobla. Odkrył m.in. serię M promieniowania X (promieniowanie „miękkie”, długofalowe, mniej przenikliwe) oraz opracował metodę pomiaru długości fali promieniowania X[1][2].


Jego synem był Kai M. Siegbahn, laureat Nagrody Nobla w 1981 roku.



Przypisy |




  1. abc Manne Siegbahn - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1923 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-04-07]., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1925, The X-ray Spectra and the Structure of the Atoms


  2. abc Manne Siegbahn (ang.). W: Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-04-07].



Bibliografia |


  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.









這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna