Johannes Stark






















Johannes Stark


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia
15 kwietnia 1874
Schickenhof
Data i miejsce śmierci
21 czerwca 1957
Traunstein
Zawód
fizyk





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Johannes Stark (ur. 15 kwietnia 1874 w Schickenhof, zm. 21 czerwca 1957 w Traunstein) – fizyk niemiecki, laureat nagrody Nobla[1][2].


Był profesorem politechniki w Akwizgranie, uniwersytetu w Greifswaldzie i Würzburgu oraz innych uczelni. Jego prace dotyczyły głównie fizyki atomowej. W 1913 odkrył tzw. efekt Starka. Zajmował się również zjawiskami zachodzącymi podczas wyładowań elektrycznych w gazach. W 1919 otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki[1][2].


W roku 1907 Stark, jako wydawca „Jahrbuch der Radioaktivität und Elektronik”, zaprosił mało wtedy znanego Alberta Einsteina do napisania artykułu przeglądowego na temat zasady względności. Wydawało się wtedy, że Stark jest przychylnie nastawiony do zasady względności i idei kwantu energii, na których oparł swoje obliczenie minimalnej ilości energii zawartej w masie elektronu w stanie spoczynku, e0=m0c2, które opublikował[3] w Physikalische Zeitschrift. W artykule tym Stark cytował „zasadę względności sformułowaną przez H.A. Lorentza i A. Einsteina” oraz „zależność Plancka M0=E0/c2 ”. Artykuł Einsteina[4] z roku 1907 zapoczątkował rozwój jego koncepcji w kierunku ogólnej teorii względności, która przyniosła mu sławę.


Po okresie początkowego zainteresowania zasadą względności, Stark później przeciwstawiał się relatywistycznej teorii Einsteina zarówno jako fizyk, jak i jako antysemita o przekonaniach nazistowskich i z tego powodu był wspierany przez władze III Rzeszy w próbach zbudowania alternatywnej "niemieckiej fizyki" (Deutsche Physik). W roku 1947 Stark został skazany na 4 lata więzienia przez sąd denazyfikacyjny[potrzebny przypis].



Przypisy |




  1. ↑ ab Johannes Stark - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1919 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-04-10]., Biographical, Nobel Lecture, June 3, 1920, Structural and Spectral Changes of Chemical Atoms


  2. ↑ ab Johannes Stark (ang.). W: Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-04-10].


  3. ↑ J.Stark "Elementarquantum der Energie, Modell der negativen und der positiven Elekrizität" Physikalische Zeitschrift, p. 881, No 24, 8 (1907)


  4. ↑ A.Einstein "Ūber das Relativitatprinzip und die aus demselb gezogenen Folgerungen", Jahrbuch der Radioaktivität und Elektronik, p. 411, IV (1907)



Linki zewnętrzne |




  • Stark, Johannes - Adolf Hitlers Ziele und Persoenlichkeit (1930), w archive.org


  • Stark, Johannes: Electricity; Ionization of gases (1902), w archive.org


  • Stark, Johannes: Die Dissoziierung und Umwandlung chemischer Atome (1903), w archive.org


  • Stark, Johannes: Elektrische Spektralanalyse chemischer Atome (1914), w archive.org














-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容