18 Batalion Celny




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}










































18 Batalion Celny

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie
1921
Rozformowanie
1922
Tradycje
Rodowód

5/VII batalion wartowniczy
Dowódcy
Pierwszy
por. Kazimierz Kasprzak
Organizacja
Dyslokacja

Odolanów[1]
Rawicz (od VII 1921)[1]

Formacja

Bataliony Celne
Podległość
Główna Komenda Batalionów Celnych
Ministerstwo Skarbu

Bataliony celne w czerwcu 1921.jpg

18 batalion celny w 1921.jpg



Szkic rozmieszczenia 18 batalionu celnego „Rawicz”


18 Batalion Celny – jednostka organizacyjna formacji granicznych II Rzeczypospolitej.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Służba celna


  • 3 Kadra batalionu


  • 4 Struktura organizacyjna


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921 roku w miejsce batalionów wartowniczych i batalionów etapowych utworzone zostały bataliony celne. 18 batalion celny powstał w granicach DOG Poznań, a zorganizowano go na bazie 5/VII batalionu wartowniczego[2]. Etat batalionu wynosił 14 oficerów i 600 szeregowych[3]. Podlegał Komendzie Głównej Batalionów Celnych, a pod względem politycznym Ministrowi Spraw Wewnętrznych[4].


Mimo że batalion był w całym tego słowa znaczeniu oddziałem wojskowym, nie wchodził on w skład pokojowego etatu armii. Uniemożliwiało to uzupełnianie z normalnego poboru rekruta. Ministerstwo Spraw Wojskowych zarówno przy ich formowaniu, jak i uzupełnianiu przydzielało mu często żołnierzy podlegających zwolnieniu, oficerów rezerwy oraz szeregowców i oficerów zakwalifikowanych przez dowództwa okręgów generalnych jako nie nadających się do dalszej służby wojskowej[5]. Rozkazem tajnym nr 10 z 7 października 1921 roku Komendant Główny Batalionów Celnych nakazał likwidację batalionów nr 14., 17. i 18[6]. W myśl tego rozkazu 18 batalion celny miał przekazać swoją 1 kompanię do 19 batalionu celnego w Cieszynie, 2 kompanię do 7 batalionu celnego w Żywcu, 3 kompanię do 8 batalionu celnego w Nowym Sączu, a 4 kompanię do 6 batalionu celnego w Sanoku[7]. W dniu 28 października wszystkie kompanie rozformowywanych batalionów winny odejść do miejsc nowego przeznaczenia[8].


Na terenie Wielkopolski batalion pełnił służbę do jesieni 1921 roku. Z dniem 23 października 1921 roku odcinek granicy ochraniany przez batalion został przekazany odpowiednim komórkom organizacyjnym Straży Celnej[9].



Służba celna |


17 maja 1921 roku Główna Komenda Batalionów Celnych zarządziła zmiany dyslokacyjne batalionów. 3 batalion celny miał ochraniać odcinek granicy od Kłody do Bogdaja (droga do Bonikowa przez Bogdaj do Chajdan). Sztab batalionu rozlokowany miał być w Rawiczu[10].


Odcinek batalionowy podzielony był na cztery pododcinki, które obsadzały kompanie wystawiające posterunki i patrole. Posterunki wystawiano wzdłuż linii granicznej w taki sposób, by mogły się nawzajem widzieć w dzień[11]. W tym zakresie batalion współpracował z posterunkami i patrolami Policji Państwowej. Współpraca polegała na tym, że te pierwsze wystawiały wzdłuż linii granicznej stale posterunki i patrole, natomiast policja tworzyła je w głębi strefy, poza linią graniczną. W zakresie ochrony granicy batalion podlegał staroście[12].


Sąsiednie bataliony

17 batalion celny w Lesznie ⇔ 14 batalion celny w Laskach – VI 1921[13]



Kadra batalionu |


Dowódcy batalionu














stopień
imię i nazwisko
okres pełnienia służby
kolejne stanowisko
por.
Kazimierz Kasprzak[1]
VI – X 1921[14]



Struktura organizacyjna |









































































































































































































































OdeB 18 batalionu celnego w Odolanowie na dzień 1 czerwca 1921[14]

kompanie

1. Trębaczów

2. Chojnik

3. Sulmierzyce

4. Szkaradowo

dowódcy

por. Chudziak

por. Komorski

por. Hęćka

por. Kowalewski


placówki

Słupia

Konradów

Zduny

Dębno Polskie

Koza Wielka

Cieszyn

Borownica
fw. Krystynki

Miechów

Piła

Polski Ujazd

Wydawy
leśniczówka

Kocina
Sulmierzyce (strzelnica)

Łąkta

Zbyczyna

Pawłów

Sulmierzyce (młyn)
Zielony Jeleń

Drożki

Kąty Śląskie

Uciechów

Biały Kał

Rychtal

Niwki

Smugi

Zaorle

Witnia

Bogdaj

Katarzynowo

Rybin

Możdżanów

Ostoje

Frużów


Jeziora

Pisarzowice

Żbiki


Zaborowo

Żydowski Bród

Ruda

Rochy

Zduny

OdeB 18 batalionu celnego w Rawiczu na dzień 1 lipca 1921[14]

kompanie

1. Bojanowo

2. Odolanów

3. Jutrosin

4. Słupia
dowódcy

por. Chudziak

por. Meler

por. Hęćka

por. Kowalewski


placówki

Jabłonna

Zduny cukrownia

Ostoje

Dębno

Szlemzdrowo

Zduny

Jeziora

Krystjanki

Trzebosz

Borownica

Żbiki

Wydawy

Pakówka

Ujazd-Polski

Zaborowo

Łąkta

Izbice

Sulmierzyce-Błonie

Żydowski Bród
Zielony Jeleń

Żelice

Sulmierzyce-Wiatrak

Ruda
Biały Kał

Masłów

Uciechów

Rochy

Zaorle
Warszawianka



Katarzynowo
Kruty


OdeB 18 bc w Rawiczu na dzień 1 października 1921[14]

kompanie

1. Bojanowo

2. Odolanów

3. Jutrosin

4. Pakosław
dowódcy

por. Celmer

por. Hęćka

por. Chudziak

ppor. Adamski


placówki

Jabłonna

Zduny cukrownia

Ostoje

Kąty

Szlemzdzowo

Zduny miasto

Stasin

Dębno

Trzebosz

Borownica

Żbiki

Krystjanki

Pakówka

Ujazd-Polski

Zaborów

Wydawy

Izbice

Sulmierzyce-Błonie
Żydowskie Brody

Łąkta

Żelice

Sulmierzyce-Wiatrak

Ruda
Zielony Jeleń

Masłowo

Uciechów

Rochy

Biały Kał
Warszawianka

Smugi


Zaorle


Bogdaj

Zaorle Dwór


Przypisy |




  1. abc Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 13.


  2. Dominiczak 1975 ↓, s. 124.


  3. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 24.


  4. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.


  5. Dominiczak 1992 ↓, s. 75.


  6. Polak 1999 ↓, s. 18.


  7. Polak 1999 ↓, s. 19.


  8. Polak 1999 ↓, s. 20.


  9. Meldunki dowództwa 17 bc ↓, s. 1.


  10. Materiały dotyczące dyslokacji 3 bc ↓, s. 4.


  11. Dominiczak 1992 ↓, s. 72.


  12. Dominiczak 1992 ↓, s. 73.


  13. WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000 ↓.


  14. abcd OdeB batalionów celnych ↓, s. 18bc.



Bibliografia |



  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.

  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.

  • Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

  • Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.


  • Teresa Prengel-Boczkowska. Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Celne”. , 2009. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej. 

  • Ordre de Bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

  • Zarządzenia i wytyczne Ministerstwa Skarbu, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Głównej Komendy Batalionów Celnych dotyczące organizacji, reorganizacji i luzowania Batalionów Celnych → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

  • Przejmowanie odcinków granicznych przez Straż Celną. Meldunki dowództwa 17 batalionu celnego → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

  • . Materiały dotyczące dyslokacji 3 batalionu celnego. Wytyczne władz zwierzchnich. Wykazy rozlokowania jednostek. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Shark

Wiciokrzew