6 Pułk Strzelców Granicznych – jednostka organizacyjna Strzelców Granicznych w II Rzeczypospolitej.
Spis treści
1Formowanie i zmiany organizacyjne
2Służba graniczna
3Żołnierze pułku
4Struktura organizacyjna pułku
5Uwagi
6Przypisy
7Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
W Biedrusku sformowany został przez Dowództwo Okręgu Generalnego „Poznań” 6 pułk Wojskowej Służby Granicznej[1][2]. 3 marca 1920 roku wiceminister spraw wojskowych generał podporucznik Kazimierz Sosnkowski przemianował dotychczasową formację „Wojskowa Straż Graniczna” na „Strzelców Granicznych”, a Dowództwu Strzelców Granicznych podporządkowano samodzielne pułki WSG. Pułk przemianowany został na 6 pułk Strzelców Granicznych. Sztab pułku rozlokował się we Wronkach, natomiast dowództwo 1 dywizjonu w Czarnkowie i 2 dywizjonu w Międzychodzie[2]. W połowie marca 1920 stan pułku wynosił 1880 żołnierzy[2]. Wtedy też otrzymał zadanie zluzować 159 pułk piechoty[a] na odcinku długości około 260 km od styku DOG „Pomorze” do Wolsztyna[3].
Według „Historii I dywizjonu”:
7 kwietnia 1920 rozkaz dowódcy pułku nr 15 nakazał wydzielenie zalążków do sformowania I dywizjonu ze szwadronu szkolnego z Inowrocławia. Szwadron miał wydzielić 5 oficerów i 40 szeregowców. Dowódcą dywizjony mianowano majora Żeromskiego. Dwa dni później przeniesiono żołnierzy z koszar artyleryjskich do białych koszar przy ulicy Dworcowej. Już 10 kwietnia do koszar przybyła grupa 700 poborowych z PKU Ostrów. Z rekrutów utworzono cztery szwadrony[5]. 19 maja, po przeszkoleniu, dywizjon wymaszerował do Leszna, a jego poszczególne szwadrony rozpoczęły obejmowanie służby granicznej[5].
Również na początku kwietnia przystąpiono do formowania II dywizjonu. Pełniącym obowiązki dowódcy dywizjonu został etatowy dowódca 5 szwadronu rtm. Andrzejewski. 6 szwadronem dowodził por. Borowik, 7 szwadronem por. Sommer, a 8 – ppor. Kamiński. W kolejnych dniach do koszar meldowali się nowi rekruci. 7 maja dowództwo dywizjonu objął rtm. Lubiak. 20 maja szwadrony batalionu wyruszyły na granicę. Sztab dywizjonu przybył do Ostrowa. Kilka dni później przegrupował się do Odolanowa[6].
W czerwcu 1920 roku sztab pułku i I dywizjonu kwaterował już w Lesznie, a dowództwo II dywizjonu w Ostrzeszewie[7]
23 lipca pułk otrzymał zadanie przekazać do 25 lipca ochraniane odcinki granicy pododdziałom 5 pułku Strzelców Granicznych i innym oddziałom ochotniczym, szwadrony I dywizjonu skoncentrować w Lesznie, a II w Ostrowie skąd transportami kolejowymi przewiezione zostaną do Biedruska. Tam nastąpić miała koncentracja całego pułku, a następnie wyjazd na front polsko-bolszewicki[8].
---
4 listopada 1920 roku bataliony wartownicze nr 8/VI i 1/VI otrzymały rozkaz zluzowania 6 pułku Strzelców Granicznych. Batalion nr 8/VI przegrupował się z Siedlec do Szczuczyna, a nr 1/VI z Łodzi do Chorzel. W drugiej dekadzie tego miesiąca bataliony osiągnęły nakazane im rejony i przejęły przeznaczone im odcinki graniczne[9].
Osobne artykuły: 8/VI Batalion Wartowniczy i 1/VI Batalion Wartowniczy.
Służba graniczna |
27 marca 1920 roku granicę zachodnią OGen. „Poznań” od granicy OGen. „Pomorze” do okolic Zbąszynia ochraniał jeszcze 159 pułk piechoty. Jego dowództwo stacjonowało wtedy we Wronkach[10].
na podstawie „historii pułku”:
W drugiej połowie maja I dywizjon pułku rozpoczął obsadzanie granicy z Niemcami na odcinku od Brenna do (wył.) Zdun. Dowództwo 1 szwadronu ppor. Tallen-Wilczewskiego[b] rozlokowane zostało w Zbarzewie, 2 szwadronu por. Podlewskiego w Bojanowie, 3 szwadronu por. Nowickiego[c] w Rawiczu, 4 szwadronu ppor. Giżyńskiego[d] w Jutrosinie. Szwadrony I dywizjonu do 20 czerwca 1920 zatrzymały 93 przemytników[5].
II dywizjon przegrupował się w rejon Ostrowa, by 21 czerwca udać się na granicę. Dywizjon luzował 159 Bytomski pułk piechoty od Zdun do Siemianic[6].
9 grudnia 1920 pułk otrzymał zadanie przekazać ochronę granicy państwowej na odcinku I dywizjonu pododdziałom 6/I batalionu wartowniczego z Osowca[11].
Wydarzenia
4 czerwca 1920 strzelec Feliks Milosz z 4 szwadronu zastrzelił przypadkowo strzelca Stanisława Jeruzalma[5].
10 czerwca na odcinku II dywizjonu nastąpiła regulacja linii granicznej. Przekazano folwark Maliers, a przyłączono do Polski wsie: Niwki, Katy i Zbyczyn[12].
15 czerwca został aresztowany za nadużycia komendant wartowni Bogdaj kpr. Szczepaniak[12].
19 czerwca 1920 strzelcy Idzi Osada i Szczepan Magnuski z 2 szwadronu przeszli przypadkowo granicę. Interweniujący niemiecki żandarm, chcąc aresztować żołnierzy, przystawił pistolet do skroni jednego z nich. Drugi żołnierz zastrzelił żandarma[5].
22 czerwca na odcinku 5 szwadronu, w walce z przemytnikami, został ciężko ranny strzelec Klabecki[12].
Żołnierze pułku |
Dowódcy pułku
płk Sergiusz Bogucki[e] (od 25 II 1920[14])
Obsada personalna pułku w listopadzie 1920[15]
dowódca pułku – płk Sergiusz Bogucki
dowódca I dywizjonu – mjr Józef Liwo
adiutant dywizjonu – ppor. Henryk Kostiha
dowódca 1 szwadronu – por. Marcin Nowicki
dowódca 2 szwadronu – por. Józef Podleski
dowódca 3 szwadronu – por. Włodzimierz Somański
dowódca 4 szwadronu – por. Józef Borewicz
dowódca szwadronu karabinów maszynowych – ppor. Stanisław Giżyński
dowódca II dywizjonu – mjr Romuald Kubiak
dowódca 5 szwadronu – rtm. Walerian Andrzejewski
dowódca 6 szwadronu – rtm. Michał Wojtasiewicz
dowódca 7 szwadronu – rtm. Małachowski
dowódca 8 szwadronu – rtm. Piotr Koczerzewski
Struktura organizacyjna pułku |
Rozmieszczenie 6 pStG w Lesznie na dzień 26 czerwca 1920[7]
I/6 pStG w Lesznie
II/6 pStG w Ostrzeszowie
szwadron
1. Zbarzewo
2. Bojanowo
3. Rawicz
4. Jutrosin
5. Raczyce
6. Pawłowo
7. Trębaczów
8. Duży Buczek
placówka
Niewodnik
Tarnowo
Biały Kał
Bonowo
placówka
Przybyszewo
Gabel
Zaorle
Jeziora
placówka
Leśniczówka
Karshof
Ostoje
Janowo
placówka
Dębowa Łąka
Bersoborf
Wydawa
Wielki Bór I
placówka
Niechód
Stacja
Żakta
Bismarkhof
placówka
Lasownik
Gołaszyn
Zielony Jeleń
Wielki Bór II
placówka
Leśniczówka
Trybusz
Danne I
Grungwald
placówka
Leśniczówka
Pakówka
Christianka
Ruda
placówka
Leśniczówka
Izbice
Danne II
Rotth
placówka
Zaborowo
Szktce
Woninbow
Brenno
Buchweder
Polne Nlgut
Massel
Rozmieszczenie 6 pułk Strzelców Granicznych we wrześniu 1920
Rozmieszczenie 6 pStG w Chorzelach na dzień 23 września 1920[16]
I/ 6 pStG w Grajewie
II/ 6 pStG w Chorzelach
szwadron
1. Reszki
2. Bogusze
3. Szczuczyn
4. Lachowo
5. Leman
6. Myszyniec
7. Bagienice
8. Krajewo
placówka
Lipówka
Tworki
Niedźwiadna
Tworki
placówka
Korytki
Przestrzele
Czarnówek
Glinki
placówka
Rutki
Rydzewo
Rakowo
Patory-Truszki
placówka
Reszki
Bogusze
Zacieczki
Kiełcze-Kopki
placówka
Cyprki
Brzózki
placówka
Tarachy
Filipki Małe
placówka
Mikrucie
Brzozowo
placówka
Bialiki
Szwadron karabinów maszynowych I dywizjonu stacjonował w Grajewie
Uwagi |
↑Dominiczak podaje, że był to pułk dowodzony przez kpt. Zenktellera[3]. Kapitan Zentkeller według Księgi Chwały Piechoty dowodził 155 pułkiem piechoty[4].
↑20 czerwca 1920 dowódcą 1 szwadronu mianowany został por. Nowicki[5].
↑30 maja 1920 dowódcą 3 szwadronu mianowany został rtm. Wadowski[5].
↑30 maja 1920 dowódcą 4 szwadronu mianowany został por. Borewicz[5].
↑Sergiusz Bogucki ur. 22 września 1878 w Piotrogrodzie. W 1895 wstąpił ochotniczo do armii rosyjskiej. 22 sierpnia 1919 wstąpił do Wojska Polskiego w stopniu pułkownika. Odznaczony orderem św. Stanisława II i III stopnia, św. Anny II, III i IV stopnia i „ze wstęgami” i św. Włodzimierza IV stopnia[13]
Przypisy |
↑Dominiczak 1975 ↓, s. 97.
↑ abcDominiczak 1975 ↓, s. 100.
↑ abDominiczak 1975 ↓, s. 99.
↑Prugar-Ketling 1992 ↓, metryka.
↑ abcdefghHistoria 6 pStG ↓, s. 5.
↑ abHistoria 6 pStG ↓, s. 4.
↑ abDyslokacja 6 pStG ↓, s. 8-9.
↑Dyslokacja 6 pStG ↓, s. 15-16.
↑Dominiczak 1975 ↓, s. 121.
↑Dyslokacja StG ↓, s. 3.
↑Dyslokacja 6 pStG ↓, s. 34.
↑ abcHistoria 6 pStG ↓, s. 6.
↑Książka ewidencyjna 6 pStG ↓, s. 1.
↑Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 6 marca 1920 roku, s. 154.
↑OdeB 6 pStG ↓, s. 17 i 18.
↑Dyslokacja 6 pStG ↓, s. 22-23.
Bibliografia |
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
I Wbe •
II Wbe •
III Wbe •
IV Wbe •
V Wbe •
VII Wbe •
I Kbe •
II Kbe •
III Kbe •
IV Kbe •
I Krbe •
II Krbe •
III Krbe •
IV Krbe •
V Krbe •
I Lbe •
II Lbe •
III Lbe •
IV Lbe •
V Lbe •
VI Lbe •
VII Lbe •
I Lwbe •
II Lwbe •
III Lwbe •
IV Lwbe •
V Lwbe •
VI Lwbe •
II Łbe •
III Łbe •
IV Łbe •
V Łbe •
VI Łbe •
I Pbe •
II Pbe •
III Pbe •
IVPbe •
V Pbe •
I LBbe •
II LBbe •
III LBbe •
IV LBbe
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No. built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...