II Poznański Batalion Etapowy
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1919 | |
Rozformowanie | 1921 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Mińsk Słuck[1] Nieśwież | |
Formacja | Wojska Wartownicze i Etapowe | |
Podległość | DOE „Mińsk” IVa Brygada Etapowa |
II Poznański batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Służba kordonowa
3 Dowódcy batalionu
4 Struktura organizacyjna
5 Uwagi
6 Przypisy
7 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919 roku. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[2]. We wrześniu 1919 roku dowództwo batalionu stacjonowało w Mińsku[3]. Wiosną 1920 batalion podlegał Dowództwu Okręgu Etapowego „Mińsk”[4]. We wrześniu batalion wchodził w skład IVa Brygady Etapowej. Dowództwo baonu oraz 1. i 3. kompania stacjonowała w Janowie Podlaskim przy Dowództwie Powiatu Etapowego Janów, natomiast 2. kompania w Wysokiem Litewskim. Stan baonu wynosił wówczas 2 oficerów, 4 podchorążych i 223 szeregowców[5]. W październiku 1920 zreorganizowano brygady etapowe 4 Armii. Batalion pozostał w składzie IVa Brygady Etapowej[6].
W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[7]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[8]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[9].
Służba kordonowa |
W grudniu 1919 batalion przydzielony został do dyspozycji Frontu Litewsko-Białoruskiego. Ochraniał linie kolejowe Mińsk-Borysów i Mińsk-Bobrujsk-Osipowicze-Słuck. We wrześniu 1920 podlegał DOE 5 Armii, a po jej likwidacji był w składzie IVa Brygady Etapowej. Od 24 września 1920 ochraniał linię kolejową Brześć-Czeremcha-Bielsk i Czeremcha-Hajnówka. W styczniu 1921 był w dyspozycji DPE „Prużany", a jego kompanie stacjonowały w Białowieży, Szerszowej i Prużanach. Do marca 1921 stacjonował w Berezie Kartuskiej, a jego dowództwo było zarazem dowództwem odcinka kolejowego Brześć-Baranowicze. Od 17 do 24 marca w rejonie Nieświeża w ochraniał stację kontrolną i odcinek kordonu od Niemna do Sołtanowszczyzny. W tym czasie dowództwo batalionu stacjonowało w folwarku Rudawka i podlegało Dowództwu Odcinka Kordonowego „Baranowicze"[10]. 14 marca 1921 batalion otrzymał zadanie ściągnąć wszystkie swoje posterunki i przegrupować się do Nieświeża[11]. Od 1 maja batalion podlegał DOE 2 Armii[10].
Dowódcy batalionu |
- por. tab. Franciszek Leon Jezierski[a] (był we IX 1920 i V 1921[14])
Struktura organizacyjna |
Organizacja batalionu w lutym 1921[15] | ||
---|---|---|
pododdział | miejsce stacjonowania | dowódca |
1 kompania etapowa | Tewle | |
2 kompania etapowa | Bereza Kartuska | |
3 kompania etapowa | Prużany | |
4 kompania etapowa | Linowo | |
Organizacja batalionu 23 kwietnia 1921[16] | ||
pododdział | miejsce stacjonowania | dowódca |
dowództwo batalionu | Rudawka | por. Franciszek Leon Jezierski |
1 kompania etapowa | Gowiczna | chor. Kupczyk |
2 kompania etapowa | Rudawka | chor. Jankowski |
3 kompania etapowa | Rudawka | chor. Franc |
4 kompania etapowa | Gowiczna | chor. Niewiejski |
Uwagi |
↑ Franciszek Leon Jezierski urodził się 30 marca 1894 roku w Kiełczewie koło Kościana (obecnie Kościan). W czerwcu 1921 roku pełnił służbę w II Poznańskim Baonie Etapowym, a jego oddziałem macierzystym był 7 Dywizjon Taborów. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 2706. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 50 pp. W 1923 roku był już w rezerwie. Posiadał przydział w rezerwie do 57 pp w Poznaniu. Zmarł w 1949 roku w Poznaniu[12][13]. Zobacz więcej w: Członkowie Korporacji K! Lechia
Przypisy |
↑ Sprawy organizacyjne ↓, s. 10.
↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 29.
↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 30.
↑ L. 3300/IV.Adj. ↓.
↑ Rozkaz organizacyjny DOE 4 A ↓, s. 2.
↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 22.
↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 23.
↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 64.
↑ ab Ochał 2017 ↓, s. 151.
↑ odpis rozkazu Dowództwa 4 A ↓, s. 45.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 398, 672.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 289, 544.
↑ Ochał 2017 ↓, s. 90.
↑ Odpis rozkazu Dowództwa 4 A ↓, s. 40.
↑ Zarządzenia organizacyjne Dowództwa 4 A ↓, s. 57.
Bibliografia |
- Obsada personalna i dyslokacja oddziałów DOE. Załącznik nr 4 do rozkazu materialnego nr 9 Dowództwa 4 Armii. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Artur Ochał: Na litewskiej rubieży Brygada KOP Grodno (1929-1939). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2017. ISBN 978-83-8098-148-5.
Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
Janusz Odziemkowski. Organizacja i ochrona zaplecza wojsk polskich na Litwie i Białorusi (luty 1919-lipiec 1920). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (246), 2014. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca-1 września 1920 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
- Rozkaz organizacyjny Dowództwa Okręgu Etapowego 4 Armii → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
- Dowództwo 4 Armii. Zarządzenia i wytyczne dotyczące spraw organizacyjnych. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
- Dowództwo 4 Armii. Zarządzenia i wytyczne dotyczące spraw organizacyjnych 1920-1921 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
|
|