I Krakowski Batalion Etapowy
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
| Historia | ||
Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1919 | |
| Rozformowanie | 1921 | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Grodno | |
| Formacja | Bataliony Etapowe | |
| Podległość | DOE „Mołodeczno” IVa Brygada Etapowa | |
I Krakowski batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Służba etapowa
3 Dowódcy batalionu
4 Uwagi
5 Przypisy
6 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919 roku. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1].
We wrześniu 1919 roku dowództwo batalionu stacjonowało w Grodnie[2]. Wiosną 1920 batalion podlegał Dowództwu Okręgu Etapowego „Mołodeczno”[3]. We wrześniu batalion wchodził w skład IVa Brygady Etapowej. Dowództwo baonu i 1. kompania stacjonowała w Bielsku przy Dowództwie Powiatu Etapowego Bielsk, natomiast 2. kompania w Czeremsze, a 3. kompania w Hajnówce. Stan baonu wynosił wówczas 14 oficerów i 412 szeregowców[4]. W październiku 1920 zreorganizowano brygady etapowe 4 Armii. Batalion nadal wchodził w skład IVa Brygady Etapowej[5].
W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[6]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[7].
W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[8]. I Krakowski batalion etapowy zlikwidowany został przez 12 pułk piechoty[9]
Służba etapowa |
W lutym 1921 batalion pełnił służbę wartowniczą i eskortową w punkcie Wymiany jeńców w Baranowiczach[10].
Dowódcy batalionu |
- mjr piech. Michał Gaca[a] (1920–1921)
Uwagi |
↑ Michał Gaca urodził się 17 lutego 1885 roku. 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. W czerwcu 1921 roku nadal pełnił służbę w I Krakowskim baonie etapowym, a jego oddziałem macierzystym był 16 pp. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 249. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1923 roku pełnił służbę w 41 pp na stanowisku komendanta Kadry Batalionu Zapasowego w Sokółce. W następnych latach był komendantem składnicy wojennej 41 pp. W 1928 roku był komendantem kadry batalionu zapasowego 11 pp[11][12][13]
Przypisy |
↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 29.
↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 30.
↑ L. 3300/IV.Adj. ↓.
↑ Rozkaz organizacyjny DOE 4 A ↓, s. 2.
↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 22.
↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 23.
↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 64.
↑ Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 73.
↑ Dyslokacja IV Lubelskiego be ↓, s. 2.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 66, 622.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 245, 401.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 227, 345.
Bibliografia |
- Obsada personalna i dyslokacja oddziałów DOE. Załącznik nr 4 do rozkazu materialnego nr 9 Dowództwa 4 Armii. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
Janusz Odziemkowski. Organizacja i ochrona zaplecza wojsk polskich na Litwie i Białorusi (luty 1919-lipiec 1920). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (246), 2014. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca-1 września 1920 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych IV Lubelskiego baonu etapowego → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
- Rozkaz organizacyjny Dowództwa Okręgu Etapowego 4 Armii → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
| ||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
