Gromnik (województwo małopolskie)





















































Gromnik






Herb
Herb Gromnika


Zabytkowy kościół św. Marcina
Zabytkowy kościół św. Marcina

Państwo
 Polska

Województwo
małopolskie

Powiat
tarnowski

Gmina
Gromnik

Liczba ludności (2011)
 3285[1]

Strefa numeracyjna
 (+48) 14

Kod pocztowy
 33-180[2]

Tablice rejestracyjne
 KTA

SIMC
 0820571


Położenie na mapie gminy Gromnik


Mapa lokalizacyjna gminy Gromnik

Gromnik

Gromnik






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Gromnik

Gromnik






Położenie na mapie województwa małopolskiego


Mapa lokalizacyjna województwa małopolskiego

Gromnik

Gromnik






Położenie na mapie powiatu tarnowskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu tarnowskiego

Gromnik

Gromnik





Ziemia49°50′16″N 20°57′46″E/49,837778 20,962778





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Strona internetowa miejscowości

Gromnik – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Gromnik, nad Białą.


W latach 1975−1998 miejscowość położona była w województwie tarnowskim.


Miejscowość jest siedzibą gminy Gromnik a także rzymskokatolickiej parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej z zabytkowym drewnianym kościołem św. Marcina.


We wsi krzyżują się dwie drogi wojewódzkie: droga wojewódzka nr 977 i droga wojewódzka nr 980.




Spis treści






  • 1 Części wsi


  • 2 Historia


  • 3 Zabytki


  • 4 Ludzie urodzeni we wsi


  • 5 Galeria


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia


  • 8 Linki zewnętrzne


  • 9 Zobacz też





Części wsi |



















































Integralne części wsi Gromnik[3][4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0820588 Berdechów część wsi
0820594 Góry część wsi
0820602 Moczarka część wsi
0820619 Pozna część wsi
0820625 Szydłówki część wsi
1051034 Zadole część wsi
0820631 Zalesie część wsi
0820648 Zawodzie część wsi


Historia |


W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego... z II pol. XIX wieku napisano:






Quote-alpha.png
…Gromnik z Siedłowicami (Szydłówki), wieś nad Białą, w powiecie tarnowskim, ma parafią rzym. katol. (dekanatu Tuchowskiego), liczy 1882 katolików, 42 izraelitów. Kościół drewniany, erekcyi niewiadomej, roku 1750 konsekrowany pw. św. Marcina, posiada akta od roku 1785), stacyą kolei tarnowsko - leluchowskiej (między Tuchowem a stacyą Bogoniowice - Ciężkowice, o 32 kilometry od Tarnowa), urząd pocztowy i telegraficzny i szkołę ludową jednoklasową. Mieszkańców ma 1136, między nimi 80 Żydów. Większa posiadłość (Edward Dzwonkowski) wynosi 542 mórg (...) roli, 33 mórg. łąk i ogrodów, 28 pastwisk i 387 mórg lasu; mniejsza posiadłość 747 mórg roli, 62 mórg łąk i ogrodów, 163 mórg pastw. i 208 mórg lasu. G. należał w XV w. (Lib. benef. Długosza, III, 200) do klasztoru tęczyńskiego…[6]





Quote-alpha.png
…Późna (dzisiaj przysiółek – Pozna) osada należąca do Gromnika, powiat tarnowski, w okolicy podgórskiej i lesistej, nad Białą, liczy 55 domów i 281 mieszkańców rzymsko - katolickich. Istniała już w 1581 r. Jako osobna wieś i była własnością Fel. Wielopolskiego, tak samo jak Gromnik, miała zaś 4 łany kmiece, 6 zagrodników bez roli, 1 komornika z bydłem i 1 komornika bez bydła…[7]

W pierwszych wzmiankach o Gromniku pochodzących z 1288 r. dowiadujemy się, że otrzymał on prawo osady od opactwa w Tyńcu według prawa niemieckiego, za zgodą Władysława Łokietka. W dokumencie spisanym w Tuchowie w 1334 r. wymienione jest sołectwo Gromnik. Pierwszy raz jako parafia, Gromnik wymieniony jest w Wykazie zbiórki "Denara Św. Piotra" w dokumencie z roku 1848. Pewne informacje o parafii i kościele w Gromniku podaje ksiądz Jan Długosz w relacjach Liberbeneficjorum z 1480 r. Gromnik należy wtedy do diecezji krakowskiej, znajduje się w nim kościół parafialny zbudowany z drewna a poświęcony Św. Marcinowi. Stanowi własność Benedyktynów z Tyńca. Do parafii gromnickiej należą wówczas Chojnik i Golanka.


W 1490 roku Parafia Gromnik należy do dekanatu bobowskiego. Właścicielem Gromnika jest wówczas Jan Wojnarowski.
W wieku XVI Gromnik był w rękach rodziny Wielopolskich. W 1780 roku właścicielem Gromnika był Joachim Sobolewski, a parafia gromnicka należy w tym okresie do dekanatu pilzneńskiego. Córka J. Sobolewskiego wyszła za mąż za Ignacego Dzwonkowskiego, sędziego ziemskiego w Pilźnie. Rodzina Dzwonkowskich była właścicielem dworu i ziem gromnickich przez cały wiek XIX i początek XX. Feliks Dzwonkowski był kolatorem miejscowego kościoła. Założona w 1805 r. i prowadzona przez niego w Gromniku stadnina koni była uznawana w tamtym czasie za jedną z największych w Monarchii Austrowęgierskiej. Następnie właścicielem Gromnika był Edward Dzwonkowski, który zmarł 3.IX.1887 r. i pochowany został na cmentarzu przy kościele gromnickim. Około 1870 Dzwonkowski rozbudował skromną siedzibę dworską. Po jego śmierci dwór pozostawał w rękach wdowy Anny Dzwonkowskiej, a po jej śmierci córki sprzedały dwór i wieś. Następnie przechodził przez ręce różnych właścicieli. Byli nimi: Piotr Bielecki, Jan Chwalibóg. W lutym 1927 roku właścicielem dworu został emerytowany major Włodzimierz Olszewski. W 1937 roku właścicielami Gromnika zostają Jerzy i Maria Magdalena Szczanieccy. Na cmentarzu przy drewnianym kościele został pochowany ojciec Marii, prof. Michał Rostworowski, który zmarł w Gromniku dnia 24 marca 1940 r. jako urzędujący sędzia Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze.


W 1945 roku odbyła się parcelacja majątku dworskiego w Gromniku. Budynek dworski został przeznaczony na szkołę powszechną. Szkoła otrzymała przydział gruntu uprawnego, sad oraz park. W 1954 r. rozbudowano dworek. Nowej szkoły doczekano się dopiero w 1979 r. Gromnik jest w całości stelefonizowany, zgazyfikowany, ma dostęp do czystej wody ze studni głębinowych, przesyłanej wodociągiem wiejskim, wybudowano nowoczesną oczyszczalnię ścieków i część kanalizacji sanitarnej. Gromnik jest dużą placówką oświatową. Powstał tutaj Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych z atrakcyjną klasą o profilu policyjnym. Budowana jest nowoczesna, pełnowymiarowa hala sportowa.


Gromnik jest ważnym węzłem komunikacyjnym, przecinają się tutaj dwie drogi wojewódzkie, funkcjonuje stacja PKP. Rozwija się nowoczesne budownictwo mieszkaniowe oraz przedsiębiorczość. Funkcjonuje tutaj kilka ważnych instytucji: Rozdzielnia Gazu Gromnik, Nadleśnictwo Gromnik, Bank Spółdzielczy Rzemiosła O/ Gromnik, Agencja PKO BP, Ośrodek zdrowia, apteki[8].


W Gromniku urodził się Gustaw Edward Przychocki (ur. 14 lutego 1884, zm. 4 lutego 1947 w Krakowie) – polski filolog klasyczny, profesor i rektor Uniwersytetu Warszawskiego, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.



Zabytki |




  • Drewniany kościół św. Marcina z 1727

  • Zespół dworski z XIX w.

  • Cmentarz wojenny nr 145

  • Cmentarz wojenny nr 146



Ludzie urodzeni we wsi |


  • Leon Kieroński – polski nauczyciel[9]


Galeria |






  • Zabytkowy dwór





  • Nowy kościół parafialny





  • Zespół szkół





  • Pomnik wołyński





  • Tablica pamięci na budynku szkoły





  • Muszla




Przypisy |




  1. ↑ Strona gminy, miejscowości


  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].


  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)


  4. ↑ GUS. Rejestr TERYT


  5. ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (pol.). opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06].


  6. ↑ Gromnik w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa 1881.


  7. ↑ Późna w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VII: Netrebka – Perepiat. Warszawa 1886.


  8. ↑ Strona gminy


  9. ↑ Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 29.





Bibliografia |


  • Piotr Libicki, Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i na Podkarpaciu, Poznań 2012, ss. 112, 113 ​ISBN 978-83-7510-597-1​


Linki zewnętrzne |




  • Gromnik w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa 1881.


  • Gromnik w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.



Zobacz też |


  • Gromnik














p • d • e

Gmina Gromnik

  • Siedziba gminy: Gromnik

Wsie

  • Brzozowa

  • Chojnik

  • Golanka

  • Gromnik

  • Polichty

  • Rzepiennik Marciszewski

  • Siemiechów


 POL gmina Gromnik COA.svg
Integralne
części wsi

  • Babia Góra

  • Baboniówka

  • Bacówka

  • Berdechów

  • Bieniówka

  • Borycze

  • Chmielnik

  • Chojniówka

  • Cieślówka

  • Cisie

  • Dąbrowy

  • Dół

  • Dybkówka

  • Głęboczyzna

  • Góra

  • Górny Siemiechów

  • Góry

  • Granica

  • Granice

  • Igle

  • Jasnochówka

  • Kieroniówka

  • Koniuszówka

  • Lataniny

  • Łęg

  • Małe Góry

  • Moczarka

  • Moszczenica

  • Ostrzesze Drugie

  • Ostrzesze Pierwsze

  • Palmówka

  • Pichnerówka

  • Podlas

  • Podlesie

  • Pogorzałki

  • Potępówka

  • Pozna

  • Rupiówka

  • Sochówka

  • Stępkówka

  • Sucha Góra

  • Szydłówki

  • Wielkie Góry

  • Wierzchowina

  • Wołówka

  • Wróblówka

  • Zadole

  • Zadziele (Chojnik)

  • Zadziele (Gromnik)

  • Zagrody

  • Zagumnie

  • Zalesie

  • Zawodzie



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容