Czesław Przybylski


































Czesław Piotr Przybylski


Ilustracja
Czesław Przybylski, ok. 1900 r.
Data i miejsce urodzenia
19 maja 1880
Warszawa
Data i miejsce śmierci
14 stycznia 1936
Warszawa
Narodowość
polska
Dziedzina sztuki
architektura
Epoka
eklektyzm
modernizm
Ważne dzieła


  • Teatr Polski w Warszawie

  • Teatr Miejski w Kaliszu

  • Dworzec Główny w Warszawie


Odznaczenia

Złoty Wawrzyn Akademicki





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons




Tablica pamiątkowa na fasadzie Teatru Polskiego w Warszawie





Dom Bez Kantów




Grób Czesława Przybylskiego na Cmentarzu Powązkowskim




Gmach Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie (1923)


Czesław Przybylski (ur. 19 maja 1880 w Warszawie, zm. 14 stycznia 1936 tamże) – polski architekt, reprezentant eklektyzmu i modernizmu.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Ważniejsze projekty i realizacje


  • 3 Upamiętnienie


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia


  • 6 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Po ukończeniu w 1904 Politechniki Warszawskiej studiował do 1908 w Paryżu, Karlsruhe i Wiedniu. Po powrocie do kraju pracował zawodowo w Warszawie, a w czasie I wojny światowej w Rosji, m.in. w Kijowie. Od 1919 był profesorem Politechniki Warszawskiej i wychowawcą oraz promotorem wielu wybitnych architektów, m.in. Bohdana Pniewskiego. Publikował wielokrotnie w prasie branżowej, działał aktywnie w Kole Architektów przy Stowarzyszeniu Techników (poprzedniku SARP), a od 1908 także w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości.


W swojej twórczości Czesław Przybylski początkowo nawiązywał do spuścizny historycznej (zwłaszcza do klasycyzmu), uwzględniając jednak zasady funkcjonalności budynku i nowoczesności konstrukcji. Po I wojnie światowej jego budynki uzyskiwały coraz prostsze, minimalistyczne formy przy coraz bardziej monumentalnej skali.


W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury[1].



Ważniejsze projekty i realizacje |



  • pawilon wystawowy Zagroda Włościańska w Częstochowie (1908-1909, wspólnie ze Zdzisławem Kalinowskim)

  • pasaż handlowy Galeria Luxenburga wraz z Grand Hotelem w Warszawie (1909, wspólnie z Leonem Drewsem)

  • budynek Centralnego Towarzystwa Rolniczego w Warszawie (1911)

  • restauracja Kamienicy Baryczkowskiej na Rynku Starego Miasta w Warszawie (1911, członek zespołu)

  • konkurs na plan miasta-ogrodu w majątku Ronikierów w Ząbkach (1912, III nagroda)

  • gmach Teatru Polskiego w Warszawie (1912)

  • wille Mironówka i Halina w Milanówku (przed 1914, wspólnie ze Zdzisławem Kalinowskim)

  • gmach Teatru Miejskiego w Wilnie (1914, niezrealizowany)

  • gmach Teatru Miejskiego w Kaliszu (1920–1923, realizacja wnętrz do 1936)

  • siedziba Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie (1922)

  • gmach Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie (1923)

  • dom własny na warszawskim Powiślu, ul. Górnośląska 43 (dziś siedziba władz Opus Dei) (1923-1926)


  • dom z pracownią rzeźbiarską dla Mieczysława Lubelskiego przy ul. Jakubowskiej 16 na warszawskiej Saskiej Kępie (1928)[2]

  • gmachy Wydziału Elektrotechniki i Wydziału Technologii Chemicznej Politechniki Warszawskiej (1929, realizacja do 1934)

  • konkurs na projekt Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie (1931, II nagroda)

  • dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego (tzw. dom Bez Kantów) na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (1933, realizacja do 1935)


  • Dworzec Główny w Warszawie (1928-1932, realizacja do 1940)

  • willa „Julisin” w Konstancinie (1934)



Upamiętnienie |


  • W styczniu 1979 jego imieniem nazwano ulicę na warszawskim Ursynowie[3].


Przypisy |




  1. ↑ Rocznik Polskiej Akademii Literatury, Warszawa 1937, s. 255.


  2. ↑ Dom Funkcjonalny. Lokatorzy. Wczoraj. domfunkcjonalny.org. [dostęp 15 czerwca 2014].


  3. ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 399. ISBN 83-86619-97X.



Bibliografia |



  • Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 709. ISBN 83-01-08836-2.

  • Jonkajtys-Luba G.: Czesław Przybylski, Warszawa 1996



Linki zewnętrzne |



  • Budynek Wydziału Technologii Chemicznej Politechniki Warszawskiej

  • Budynek Wydziału Elektrotechniki Politechniki Warszawskiej

  • Budynek Dworca Głównego w Warszawie













-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容