McDonnell Douglas F-15E Strike Eagle


















































































Boeing/McDonnell Douglas F-15E Strike Eagle


F-15E Strike Eagle z 494. Eskadry Myśliwskiej USAF. Dobrze widoczny charakterystyczny konforemny zbiornik paliwa.
F-15E Strike Eagle z 494. Eskadry Myśliwskiej USAF. Dobrze widoczny charakterystyczny konforemny zbiornik paliwa.
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone
Producent
McDonnell Douglas, obecnie Boeing
Typ
myśliwiec wielozadaniowy (samolot myśliwsko-szturmowy)
Konstrukcja
całkowicie metalowa z elementami tytanowymi
Załoga
2 (pilot i operator uzbrojenia)
Historia
Data oblotu
11 grudnia 1986
Egzemplarze
418
Liczba wypadków
 • w tym katastrof


19
Dane techniczne
Napęd
2 × Pratt & Whitney F100-PW-220 lub F100-PW229 (dwuprzepływowe)
Wymiary
Rozpiętość
13,05 m
Długość
19,43 m
Wysokość
5,63 m
Powierzchnia nośna
56,50 m²
Masa

Własna
17 010 kg
Osiągi

Pułap
18 288 m (60 000 stóp)
Zasięg
3840 (maksymalny, z trzema dodatkowymi zbiornikami paliwa)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
stałe: 1 × działko M61 Vulcan
pociski rakietowe powietrze-powietrze i powietrze-ziemia
bomby

McDonnell Douglas F-15E Strike Eagle – amerykański myśliwiec wielozadaniowy, rozwinięcie konstrukcji F-15 Eagle. W przeciwieństwie do pierwotnych wersji F-15, które są niemal wyłącznie myśliwcami przewagi powietrznej, Strike Eagle to maszyna zdolna do prowadzenia ataków na cele naziemne, także nocą, z małej wysokości i przy dowolnych warunkach pogodowych, zachowując przy tym możliwość walki z innymi samolotami.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Służba


  • 3 Opis techniczny


    • 3.1 Uzbrojenie


    • 3.2 Awionika




  • 4 Użytkownicy


  • 5 Galeria


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





Historia |


Pierwsze F-15 trafiły do służby w USAF-ie w listopadzie 1974 roku. Pięć lat później na stanie Sił Powietrznych pojawiły się pierwsze F-15C i F-15D.


W 1981 roku do walki o zastąpienie F-111 Aardvarka stanęły F-16XL i F-15E. Po niemal trzech latach prób zapadła decyzja, by zamówić Strike Eagle’a, który okazał się konstrukcją tańszą i bezpieczniejszą dla załogi (dzięki dwóm silnikom), i tak w lipcu 1985 roku zaczęto montaż trzech F-15E. Pierwszy lot (maszyna o numerze seryjnym 86-0183) odbył się 11 grudnia tego samego roku w Saint Louis[1].


Pierwszy F-15E trafił do służby w 12 kwietnia 1988 roku w bazie Luke w stanie Arizona (461. Myśliwska Szkolna Eskadra Taktyczna)[2], a 30 września następnego roku maszyny te osiągnęły gotowość bojową w szeregach 336. Eskadry Myśliwskiej. Dla samych sił powietrznych USA wyprodukowano 236 maszyn[1].



Służba |


F-15E po raz pierwszy wzięły udział w walce podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej[2]. W trakcie tego konfliktu F-15E odniosły jedno zwycięstwo powietrzne: 14 lutego 1991 roku strącono śmigłowiec Mi-24 za pomocą bomby GBU-10[2] Od tamtego czasu regularnie brały udział w działaniach USAF-u na Bliskim Wschodzie (operacja Southern Watch, operacja Desert Fox, operacje Provide Comfort) aż po inwazję na Irak. Wykonywały także misje bojowe nad Jugosławią i Afganistanem, a w końcu nad Libią.


Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne wykorzystywały swoje F-15S do ataków na rebeliantów w Jemenie od 2009 roku. Z kolei izraelskie F-15I Raam wykonywały misje bojowe w Libanie i Strefie Gazy, a także w ataku na syryjskie instalacje nuklearne w 2007 roku.


W Stanach Zjednoczonych planowane jest utrzymanie F-15E w czynnej służbie do 2035 roku.


Amerykańscy piloci żargonowo nazywają F-15E Beagle (bomb + Eagle) lub Mudhen.



Opis techniczny |


Załoga F-15E składa się z dwóch lotników: pilota (na przednim fotelu) i operatora uzbrojenia. Tylne stanowisko wyposażone jest w cztery monitory, na których wyświetlać można w dowolnej konfiguracji „ruchomą” mapę, dane z radaru, czujników podczerwieni czy systemów walki radioelektronicznej, a także dane o stanie maszyny i uzbrojenia czy o zagrożeniach i celach. Stanowisko pilota ma trzy tego typu ekrany i wyświetlacz HUD. Strike Eagle jest w stanie równocześnie atakować cele powietrzne (odpowiada za to pilot) i naziemne (operator uzbrojenia).


Napęd zapewniają dwa silniki Pratt & Whitney F100-PW-220 lub F100-PW-229. Zapas paliwa w porównaniu do F-15C znacznie powiększono dzięki zastosowaniu dwóch konforemnych (dopasowanych do kształtu kadłuba i zamontowanych wzdłuż niego) zbiorników paliwa, które mieszczą dodatkowe 2839 litrów (750 galonów) paliwa.



Uzbrojenie |


Oprócz stałego działka M61 Vulcan (zapas amunicji: 500 sztuk) F-15E może przenosić rakiety powietrze-powietrze AIM-9 Sidewinder i AIM-120 AMRAAM oraz szeroki wachlarz uzbrojenia powietrze-ziemia (pociski rakietowe, bomby konwencjonalne i sterowane, w tym JDAM, Small Diameter Bomb i SLAM ER, a także bomby jądrowe B61).



Awionika |



  • radar APG-70 (w 2008 roku podpisano z Boeingiem kontrakt na wymianę tych radarów na nowocześniejsze APG-82 Active Electronically Scanned Array).


  • LANTIRN, Litening



Użytkownicy |




Aktualni użytkownicy

     F-15 Eagle

     F-15E Strike Eagle

     F-15 Eagle i F-15 Strike Eagle





 Zobacz więcej w artykule McDonnell Douglas F-15 Eagle, w sekcji Użytkownicy.



  • Arabia Saudyjska Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne (F-15S/F-15SA)


  • Izrael Siły Powietrzne Izraela (F-15I Ra’am)


  • Korea Południowa Siły Powietrzne Republiki Korei (F-15K Slam Eagle)


  • Singapur Siły Powietrzne Republiki Singapuru (F-15SG)


  • Stany Zjednoczone Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych


W czerwcu 2017 Ministerstwo Obrony Kataru poinformowało o zawarciu kontraktu na zakup 36 Boeing F-15QA[3].



Galeria |




Przypisy |




  1. ab Jamie Hunter. 30 Years Of Strike Eagles. „Combat Aircraft”. March 2017. s. 37 (ang.). 


  2. abc Jamie Hunter. 30 Years Of Strike Eagles. „Combat Aircraft”. March 2017. s. 38 (ang.). 


  3. Katar kupił 36 F-15QA. altair.com.pl, 2017-06-15.



Bibliografia |



  • Backgrounder. F-15E Strike Eagle (ang.). boeing.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-03-18)].

  • F-15E Strike Eagle (ang.). af.mil, 15 kwietnia 2005. [dostęp 4 lutego 2017].

  • F-15I Ra’am (Thunder) (ang.). globalsecurity.org. [dostęp 2012-06-05].

  • Łukasz Golowanow: Żmije, Prostytutki i Sławojki, czyli o pomysłowości amerykańskich lotników (pol.). Konflikty.pl, 2 marca 2011. [dostęp 4 lutego 2017].





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna