McDonnell F3H Demon
| ||
 Para F3H Demonów z eskadry VF-13 „Night Cappers” | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone | |
| Producent | McDonnell Aircraft Corporation | |
| Typ | myśliwiec | |
| Konstrukcja | średniopłat o konstrukcji metalowej | |
| Załoga | 1 – pilot | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 7 sierpnia 1951 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | Westinghouse J40-WE-22 | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 10,77 m | |
| Długość | 17,98 m | |
| Wysokość | 4,45 m | |
| Powierzchnia nośna | 41,1 m² | |
| Osiągi | ||
Prędkość maks. | 622 węzły, 1152 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 72,9 m/s | |
Pułap | 13 000 m | |
| Zasięg | 2900 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 4 × 20 mm – Colt Mk 12 | ||
| Użytkownicy | ||
US Navy | ||
| Rzuty | ||
 | ||
McDonnell F3H Demon – odrzutowy samolot myśliwski zaprojektowany na potrzeby Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
W maju 1948 roku US Navy opublikowała wymagania taktyczno-techniczne dla dziennego pokładowego samolotu myśliwskiego, który miałby takie same lub lepsze osiągi, jak ówczesne myśliwce US Air Force. Miał być napędzany silnikiem turboodrzutowym Westinghouse J40 o mocy 49 kN (miało to być trzy razy więcej niż moc silników używanych w myśliwcu F2H Banshee) i mieć płaty o skosie 45 stopni. Swój pierwszy projekt myśliwca o skośnych skrzydłach przedstawiła między innymi firma McDonnell, która w styczniu 1949 roku otrzymała zamówienie na zbudowanie prototypu oznaczonego XF3-H1.
Prototyp swój pierwszy lot wykonał 7 sierpnia 1951 roku. Parametry zastosowanego silnika okazały się wielkim rozczarowaniem – dawał on tylko połowę z zakładanej mocy. Dodatkowo wyszły na jaw problemy techniczne. Z trzydziestu pięciu F3H-1N z silnikami J40, osiem uległo poważnym wypadkom. Po tych zdarzeniach samoloty wyposażone w ten silnik zostały uziemione i rozpoczęto poszukiwanie nowego napędu.
Na następcę wybrano silnik Allison J71. Samoloty z tym silnikiem oznaczono jako F3H-2N. Użycie tego silnika wymusiło przeprojektowanie samolotu – powiększono skrzydła i powiększono kadłub. Pierwszy lot Demona z nowym silnikiem nastąpił w październiku 1954 roku. W czasie korzystania z nowych silników wyszły na jaw jego niedoskonałości. Po pierwsze dało się zauważyć małą moc, niewystarczającą do napędzania samolotu tej wielkości. Dodatkową bolączką były częste spadki mocy i pompaże silnika. Kolejnym istotnym problemem była niezawodność systemu katapulty: wersję początkową uznano za dość zawodną i ostatecznie zdecydowano się na wybór foteli katapultowych firmy Martin-Baker. Fotele tej firmy stały się standardem marynarki z powodu ich wysokiej niezawodności na niskich wysokościach i przy małych prędkościach.
Pomimo tych problemów lotnictwo U.S.Navy zdecydowało się zamówić 239 samolotów w wersji F3H-2. Demon był drugim w służbie marynarki myśliwcem, którego można było użyć w każdych warunkach pogodowych (pierwszym był F2H-4 Banshee z zabudowanym radarem AN/APG-51). F3H-2 wyposażono w ulepszoną wersję radaru (AN/APG-51A), następnie dwukrotnie ulepszaną. W sumie zbudowano 519 tych maszyn.
F3H-2 Demon pozostał głównym myśliwcem marynarki do roku 1962, kiedy został zastąpiony przez samolot F-4 Phantom II. Pomimo, że zaprojektowany w czasie wojny koreańskiej, samolot ten nigdy nie brał udziału w walce.
| ||||||||||||||||||||||||
