McDonnell F-101 Voodoo
| ||
 F-101 Voodoo | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone | |
| Producent | McDonnel Aircraft | |
| Konstruktor | E.M. Flesh | |
| Typ | ponaddźwiękowy samolot myśliwski | |
| Załoga | 2 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 29 września 1954 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 2 silniki Pratt & Whitney J57-P-53 | |
Ciąg | 71,17 kN z dopalaniem. | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 12,09 m | |
| Długość | 20,55 m | |
| Wysokość | 5,49 m | |
| Powierzchnia nośna | 34,2 m² | |
| Profil skrzydła | NACA 65A007 | |
| Masa | ||
Własna | 12 925 kg | |
| Użyteczna | 20 715 kg | |
Startowa | 23 770 kg (maksymalna) | |
| Zapas paliwa | 7771 l 11 178 l (z dodatkowymi zbiornikami) | |
| Osiągi | ||
Prędkość maks. | 1825 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 250 m/s | |
Pułap | 17 800 m | |
| Zasięg | 2450 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 4 działka M39 i jedna bomba termojądrowa (Mk 7 o masie 1688 kg i mocy 1 MT) | ||
| Wyposażenie dodatkowe | ||
| 2 dodatkowe zbiorniki | ||
| Użytkownicy | ||
Kanadyjskie Siły Zbrojne, Siły Powietrzne Republiki Chińskiej, United States Air Force | ||
| Rzuty | ||
 | ||
F-101 Voodoo – ponaddźwiękowy samolot myśliwski produkowany przez amerykańską firmę McDonnell Aircraft Corporation.
Już w 1946 roku rozpoczęto w firmie McDonnel Aircraft prace nad projektem "myśliwca penetrującego" XP-88. Kontrakt na budowę dwóch prototypów przyznano w czerwcu 1946 roku. Pierwszy prototyp XF-88 oblatano 20 października 1948 roku z dwoma silnikami turboodrzutowymi Westinghouse XJ34-WE13 o ciągu po 13,35 kN bez dopalania. Skośne skrzydła u nasady miały wloty powietrza. W połowie wysokiego statecznika pionowego umieszczono usterzenie poziome. Drugi prototyp XF-88A miał silniki z dopalaniem i działka. Pierwszy prototyp, oznaczony XF-88B pełnił rolę samolotu doświadczalnego. W jego części nosowej zamontowano silnik turbośmigłowy (pozostawiono silniki odrzutowe) i w 1953 jako pierwszy samolot śmigłowy przekroczył prędkość dźwięku. Jakkolwiek projekt XF-88 uznano za najlepszy w swoim czasie, to samolotu nie skierowano do produkcji.
Inżynier E.M. Flesh z firmy McDonnell zmodyfikował projekt i w maju 1953 roku USAF zamówiło nową wersję oznaczona F-101 Voodoo. Nie wykonano prototypu Voodoo jako takiego, lecz pewne modyfikacje wprowadzono w samolocie seryjnym F-101A, który oblatano 29 września 1954 roku. Zaprojektowano nowe skrzydło, statecznik pionowy miał kształt litery T, zamontowano silniki Pratt & Whitney J57-P-53 o ciągu po 71,17 kN z dopalaniem. Uzbrojenie składało się z 4 działek M39. Na podwieszeniach zewnętrznych najczęściej umieszczano jedną bombę termojądrową (Mk 7 o masie 1688 kg i mocy 1 MT i dwa zbiorniki dodatkowe). Wersja rozpoznawcza RF-101A(35 egzemplarzy) była wyposażona w zestaw aparatów fotograficznych i nie mogła zabierać broni jądrowej. Tajwan otrzymał osiem maszyn tego typu.
Wersja F-101B (480 egzemplarzy) była dwumiejscowym myśliwcem uzbrojonym w dwa niekierowane pociski rakietowe z głowicą atomową AIR-2 (MB-1) Genie w wewnętrznej komorze na uzbrojenie oraz 2 naprowadzane na podczerwień rakiety AIM-4 Falcon. Pierwszy F-101B wprowadzono do służby w styczniu 1959 roku. Wersja F-101F, częściowo budowana od podstaw, a częściowo przebudowana z F-101B, miała dwa komplety drążków i pedałów sterowania. Ostatnie F-101B i F-101F wycofano z lotnictwa Gwardii Narodowej w 1981 roku. Po 1968 112 maszyn przekazano Kanadzie, gdzie otrzymały oznaczenie CF-101B i CF-101F.
W misjach bojowych w Wietnamie brały udział tylko rozpoznawcze RF-101C (loty bojowe wykonywały też tajwańskie RF-101A). W trakcie tych lotów utracono 28 maszyn; jedną zestrzelił MiG-21. W Europie i gdzie indziej RF-101C pełniły dyżury podczas alarmów atomowych i wykonywały loty rozpoznawcze. F-101C (47 egzemplarzy) był prawie identyczny z F-101A, miał jedynie wzmocniona konstrukcję i zmodyfikowany układ paliwowy, ułatwiający działanie dopalaczy silników. Głównym zadaniem F-101C miało być dokonywanie ataków nuklearnych z lotnisk Wielkiej Brytanii.
| ||||||||||||||||||||||||
