Albert Stanley (1. baron Ashfield)

Multi tool use
|
 Lord Stanley z córką
|
Data i miejsce urodzenia
|
8 sierpnia 1874 New Normanton
|
Data i miejsce śmierci
|
4 listopada 1948 Londyn
|
Przewodniczący Zarządu Handlu
|
Okres
|
od 10 grudnia 1916 do 26 maja 1919
|
Przynależność polityczna
|
Partia Konserwatywna
|
Poprzednik
|
Walter Runciman
|
Następca
|
Auckland Geddes
|
Albert Henry Stanley, 1. baron Ashfield (ur. 8 sierpnia 1874 w New Normanton w hrabstwie Derbyshire, zm. 4 listopada 1948), brytyjski przedsiębiorca i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Davida Lloyda George’a.
Urodził się jako Albert Henry Knattriess. Jego ojciec, Henry Knattriess, zmienił nazwisko na "Stanley", kiedy rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Stanleyowie zamieszkali w Detroit. Albert w wieku 14 lat rozpoczął pracę w Detroit Street Railways Company. W 1902 r. został generalnym nadintendentem firmy. Następnie pracował dla Railway Department w New Jersey Public Service Corporation.
W 1907 r. został generalnym zarządcą Underground Electric Railways Company (UERL) w Londynie, która zarządzała czterema kompaniami obsługującymi londyńskie metro. W 1910 r. firma zmieniła nazwę na London Electric Railway Company. Za czasów urzędowania Stanleya rozbudowano sieć metra oraz ustanowiono nad nim jeden zarząd. Za zasługi dla transportu Stanley otrzymał w 1914 r. tytuł szlachecki.
Stanley został w 1916 r. wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Ashton-under-Lyne. W tym samym roku został członkiem Tajnej Rady oraz przewodniczącym Zarządu Handlu. Z tego ostatnie stanowiska zrezygnował w 1919 r. Rok później otrzymał tytuł 1. barona Ashfield i zasiadł w Izbie Lordów.
Po zakończeniu kariery politycznej powrócił na swoje poprzednie stanowisko. W tym czasie następowała dalsza rozbudowa metra oraz jego unowocześnianie. W 1928 r. Ashfield zrezygnował ze stanowiska generalnego zarządcy i objął funkcję prezesa. Wspólnie z ministrem transportu Herbertem Morrisonem doprowadził do powołania London Passenger Transport Board. W 1947 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł rok później.
Linki zewnętrzne |
- 20thcenturylondon.org.uk
- Portrety lorda Ashfielda
Poprzednik nowa kreacja
|
|
Baron Ashfield 1920-1948
|
|
Następca powrót do domeny królewskiej
|
Przewodniczący Zarządu Handlu
|
- Lord Liverpool
- Książę Montrose
- Lord Auckland
- Lord Bathurst
- Lord Clancarty
- Frederick Robinson
- William Huskisson
- Charles Grant
- William Vesey-FitzGerald
- John Charles Herries
- Lord Auckland
- Charles Poulett Thomson
- Alexander Baring
- Charles Poulett Thomson
- Henry Labourchere
- Lord Ripon
- William Ewart Gladstone
- Lord Dalhousie
- Lord Clarendon
- Henry Labourchere
- Joseph Warner Henley
- Edward Cardwell
- Lord Stanley of Alderley
- Joseph Warner Henley
- Lord Donoughmore
- Thomas Milner Gibson
- Stafford Northcote
- Książę Richmond
- John Bright
- Chichester Parkinson-Fortescue
- Charles Adderley
- Lord Sandon
- Joseph Chamberlain
- Książę Richmond
- Edward Stanhope
- Anthony Mundella
- Lord Stanley of Preston
- Michael Hicks-Beach
- Anthony Mundella
- James Bryce
- Charles Ritchie
- Gerald Balfour
- Lord Salisbury
- David Lloyd George
- Winston Churchill
- Sydney Buxton
- John Burns
- Walter Runciman
- Albert Stanley
- Auckland Geddes
- Robert Horne
- Stanley Baldwin
- Philip Lloyd-Greame
- Sidney Webb
- Philip Cunliffe-Lister
- William Graham
- Philip Cunliffe-Lister
- Walter Runciman
- Oliver Stanley
- Andrew Duncan
- Oliver Lyttelton
- Andrew Duncan
- John Llewellin
- Hugh Dalton
- Oliver Lyttelton
- Stafford Cripps
- Harold Wilson
- Hartley Shawcross
- Peter Thorneycroft
- David Eccles
- Reginald Maudling
- Frederick Erroll
- Edward Heath
- Douglas Jay
- Anthony Crosland
- Roy Mason
- Michael Noble
|
 |
|
Drugi gabinet Davida Lloyda George’a, 1919-1922
|
W dniu powstania |
- Christopher Addison
- Arthur Balfour
- George Nicoll Barnes
- Lord Birkenhead
- Andrew Bonar Law
- Austen Chamberlain
- Winston Churchill
- Lord Curzon
- Herbert Fisher
- Lord French
- Eric Geddes
- Robert Horne
- Lord Inverforth
- David Lloyd George
- Walter Long
- Ian Macpherson
- Lord Milner
- Edwin Samuel Montagu
- Robert Munro
- Rowland Prothero
- Edward Shortt
- Albert Stanley
|
 |
Późniejsi członkowie gabinetu |
- Stanley Baldwin
- Lord Crawford
- Auckland Geddes
- Hamar Greenwood
- Arthur Griffith-Boscawen
- Gordon Hewart
- Lord Lee of Fareham
- Thomas Macnamara
- Alfred Mond
- Lord Peel
- Laming Worthington-Evans
|
|
4VLC1jYUxmEJH4 Q4oW9urXn6v7S7gz33zcEIf g
這個網誌中的熱門文章
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
Electric locomotive Škoda ChS4-109. The Moscow — Odessa train in Vinnytsia railway station. The Siemens ES64U4, is the current confirmed holder as the fastest electric locomotive at 357 km/h (222 mph) in 2006. An electric locomotive is a locomotive powered by electricity from overhead lines, a third rail or on-board energy storage such as a battery or a supercapacitor. Electric locomotives with on-board fueled prime movers, such as diesel engines or gas turbines, are classed as diesel-electric or gas turbine-electric and not as electric locomotives, because the electric generator/motor combination serves only as a power transmission system. Electric locomotives benefit from the high efficiency of electric motors, often above 90% (not including the inefficiency of generating the electricity). Additional efficiency can be gained from regenerative braking, which allows kinetic energy to be recovered during braking to put power back on the line. Newer electric locomotives ...