Egftnjytyk

Kenneth Clarke
Oficjalna fotografia Lorda Kanclerza i ministra sprawiedliwości (2010)
Data i miejsce urodzenia	1940-07-022 lipca 1940 Nottingham
Lord Kanclerz, Minister sprawiedliwości Wielkiej Brytanii
Okres	od 2010-05-1212 maja 2010 do 2012-09-044 września 2012
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Jack Straw
Następca	Chris Grayling
Kanclerz Skarbu Wielkiej Brytanii
Okres	od 1993-05-2727 maja 1993 do 1997-05-022 maja 1997
Poprzednik	Norman Lamont
Następca	Gordon Brown
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii
Okres	od 1992-04-1010 kwietnia 1992 do 1993-05-2727 maja 1993
Poprzednik	Kenneth Baker
Następca	Michael Howard
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Kenneth Harry Clarke (ur. 2 lipca 1940 w Nottingham) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher, Johna Majora i Davida Camerona. Piastował różne stanowiska rządowe przez cały 18-letni okres rządów konserwatystów w latach 1979–1997. Trzykrotnie startował w wyborach na lidera partii, za każdym razem bez powodzenia. Od 1970 jest nieprzerwanie członkiem Izby Gmin.

Wczesne lata życia |

Wykształcenie odebrał w Nottingham High School. Następnie studiował prawo na Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. Na studiach wstąpił do Partii Konserwatywnej i został przewodniczącym uniwersyteckiego stowarzyszenia konserwatystów. Clarke bez powodzenia startował w wyborach na przewodniczącego Związku Studentów Cambridge, ale wygrał wybory rok później. Po ukończeniu studiów w 1963 został powołany do korporacji prawniczej. Już w 1964 wystartował w wyborach do Izby Gmin, ale przegrał wybory w okręgu Mansfield. Druga próba, w 1966 w tym samym okręgu, również zakończyła się porażką. Wreszcie w 1970 Clarke wygrał wybory w okręgu Rushcliffe.

Kariera polityczna |

W rządzie |

Już w 1972 został rządowym whipem. Dbał o zapewnienie rządowi większości w Izbie podczas głosowania nad przyjęciem Wielkiej Brytanii do EWG. Stanowisko to utracił po przegranej konserwatystów w wyborach 1974. Chociaż sprzeciwiał się wyborowi Margaret Thatcher na lidera partii, w 1975 otrzymał od niej stanowisko rzecznika ds. przemysłu w 1976. Kiedy konserwatyści wygrali wybory w 1979 otrzymał stanowisko parlamentarnego sekretarza ds. transportu. W 1980 został Radcą Królowej.

Po okresie urzędowania na stanowisku podsekretarza stanu w resorcie transportu Clarke został w 1982 ministrem stanu w departamencie zdrowia. Był nim do 1985. kiedy to został członkiem gabinetu jako Paymaster-General oraz ministrem w resorcie zatrudnienia, reprezentującym resort w Izbie Gmin (minister zatrudnienia, lord Young, zasiadał w Izbie Lordów). W 1987 został Kanclerzem Księstwa Lancaster i ministrem w departamencie handlu i przemysłu odpowiedzialnym za centra dużych miast (Inner cities).

W 1988 został ministrem zdrowia, gdzie odpowiadał za reformę Narodowej Służby Zdrowia. W 1990, pod koniec rządów Thatcher, został ministrem edukacji i nauki. Był jednym z ministrów, którzy nakłaniali Margaret Thatcher do rezygnacji ze stanowiska lidera partii. W wyborach poparł Douglasa Hurda. Pomimo iż wybory wygrał John Major, Clarke zachował swoje stanowisko. Piastował je przez dwa lata przeprowadzając wiele reform w systemie edukacji. Po zwycięstwie partii w wyborach 1992 został ministrem spraw wewnętrznych. W maju 1993 zastąpił Normana Lamonta na stanowisku Kanclerza Skarbu.

Początkowo Clarke był uznawany za jednego z najbardziej wpływowych polityków w gabinecie. Na stanowisku Kanclerza Skarbu radził sobie dobrze. Za jego urzędowania brytyjska gospodarka zaczęła wychodzić z kryzysu początku lat 90. Nadzorował nową politykę monetarną po wydarzeniach Czarnej Środy. Obniżył podatek dochodowy z 25 do 23%. Efektywność działań Clarke'a osłabiały spory w gabinecie na temat polityki europejskiej, gdzie Clarke występował jako zdecydowany euroentuzjasta i zwolennik wejścia Wielkiej Brytanii do strefy euro.

W opozycji |

Po porażce torysów w wyborach 1997 i przejściu do opozycji Clarke wystartował w wyborach na lidera partii. Wygrał w pierwszych dwóch turach głosowania, ale w trzeciej decydującej uległ Williamowi Hague. Ponowną próbę podjął w 2001. W pierwszych dwóch turach głosowania wśród deputowanych zajmował trzecie miejsca, ale wygrał trzecią turę. Jednak podczas głosowania wśród wszystkich członków Partii Konserwatywnej zajął drugie miejsce, za Iainem Duncanem Smithem. Porażkę tę przypisywano wzrostowi nastrojów eurosceptycznych w Partii Konserwatywnej. Trzecia próba objęcia stanowiska lidera konserwatystów podjęta w 2005 zakończyła się porażką Clarke'a już w pierwszej turze głosowań.

Jako polityk opozycji Clark nie angażował się w działania gabinetu cieni, mimo iż w 1997 stanowisko proponował mu William Hague. Dopiero w 2005 przyjął nominację nowego lidera konserwatystów, Davida Camerona, na stanowisko przewodniczącego komitetu programowego Partii Konserwatywnej.

W tym czasie Clarke prowadził ożywioną działalność pozaparlamentarną. Był m.in. wiceprzewodniczącym British American Tobacco (BAT, w latach 1998-2007) oraz wiceprzewodniczącym Alliance Unichem. Prowadził również serię programów poświęconych jazzowi na antenie BBC Radio 4. Co miesiąc pisywał do Financial Mail oraz co tydzień był komentatorem Bloomberg Television.

W styczniu 2009 Clarke został członkiem gabinetu cieni, obejmując stanowisko ministra biznesu, innowacji i zdolności.

Ponownie w rządzie |

Po zwycięstwie konserwatystów w wyborach parlamentarnych w 2010 i sformowaniu koalicji z Liberalnymi Demokratami, Clarke otrzymał stanowiska ministra sprawiedliwości i Lorda Kanclerza w nowym gabinecie Davida Camerona. Podczas rekonstrukcji rządu we wrześniu 2012 stracił te urzędy, lecz pozostał w gabinecie jako minister bez teki^[1]. W czasie następnej rekonstrukcji w 2014 całkowicie zrezygnował z zasiadania w rządzie, co motywował wiekiem (miał wówczas 74 lata).

Clarke z powodzeniem wystartował w wyborach w 2015 roku, zapewniając sobie możliwość przedłużenia swojego łącznego czasu zasiadania w parlamencie do 50 lat (1970-2020). Zapowiedział jednak, że do końca swojej kariery politycznej będzie chciał już pozostać jednym z backbenchers.

Życie prywatne |

Clarke interesuje się jazzem, ornitologią, historią polityczną i oglądaniem sportu. Jest kibicem Nottingham Forest F.C. Był przewodniczącym Nottinghamshire County Cricket Club. Jest kibicem Formuły 1.

Jest żonaty z Gillian Edwards. Ślub wziął w listopadzie 1964. Ma syna i córkę.

Przypisy |

Linki zewnętrzne |

• Biografia Kennetha Clarke'a na stronach Partii Konserwatywnej

p • d • e Paymaster-General Henry Parnell Edward Stanley Edward Knatchbull William Baring Thomas Babington Macaulay Lord Granville Lord Stanley of Alderley Lord Colchester Lord Stanley of Alderley Edward Pleydell-Bouverie Robert Lowe Lord Donoughmore Lord Lovaine James Wilson William Cowper William Hutt George Goschen William Monsell Stephen Cave Lord Dufferin Hugh Childers William Adam Stephen Cave Lord Wolverton Lord Beauchamp Lord Thurlow Lord Beauchamp Lord Brownlow Lord Jersey Lord Windsor Charles Seale-Hayne Lord Hopetoun Książę Marlborough Savile Crossley Lord Southwark Lord Ashby St. Ledgers Lord Strachie Lord Newton Arthur Henderson Joseph Compton-Rickett John Tudor Walters Neville Chamberlain William Joynson-Hicks Archibald Boyd-Carpenter Harry Gosling Książę Sutherland Lord Onslow Lord Arnold John Tudor Walters Lord Rochester Lord Hutchison Lord Munster Lord Winterton Lord Cranborne Lord Hankey William Jowitt Lord Cherwell Arthur Greenwood Hilary Marquand Lord Addison Lord Macdonald Lord Cherwell Lord Selkirk Walter Monckton Reginald Maudling Lord Mills Henry Brooke John Boyd-Carpenter George Wigg Lord Shackleton Judith Hart Harold Lever Lord Eccles Maurice Macmillan Edmund Dell Shirley Williams Angus Maude Francis Pym Cecil Parkinson John Gummer Kenneth Clarke Peter Brooke Lord Caithness Richard Ryder Lord Belstead John Cope David Heathcoat-Amory David Willetts Michael Bates Geoffrey Robinson Dawn Primarolo Tessa Jowell Francis Maude Matthew Hancock Ben Gummer Damian Green

p • d • e Kanclerze Księstwa Lancaster XIV wiek Henry de Haydock Ralph de Ergham Thomas de Thelwall John de Yerborough Thomas Stanley Thomas Scarle William Okey John de Wakering William Burgoyne XV wiek William Burgoyne Thomas Stanley John Springthorpe John Wodehouse William Troutbecke Walter Sherington William Tresham John Say Richard Fowler John Say Thomas Thwaites Thomas Metcalfe Reginald Bray XVI wiek Reginald Bray John Mordaunt Richard Empson Henry Marney Richard Wingfield Thomas More William Fitzwilliam John Gage Lord Paget John Gates Robert Rochester Edward Waldegrave Ambrose Cave Ralph Sadler Francis Walsingham Thomas Heneage Robert Cecil XVII wiek John Fortescue Thomas Parry John Dacombe Humphrey May Lord Barrett William Lenthall Gilbert Gerrard John Bradshaw Thomas Fell John Bradshaw William Lenthall Gilbert Gerrard Lord Seymour of Trowbridge Thomas Ingram Robert Carr Thomas Chicheley Robert Phelipps Lord Willoughby of Eresby Lord Stamford XVIII wiek Lord Stamford Lord Gower of Stittenham Lord Derby Lord Berkeley Lord Aylesford Lord Scarborough Lord Lechmere Lord Rutland Lord Cholmondeley Lord Edgcumbe Lord Kinnoull Lord Strange Lord Clarendon Lord Ashburton Lord Derby Lord Clarendon Lord Liverpool XIX wiek Lord Liverpool Lord Pelham Lord Mulgrave Lord Buckinghamshire Lord Harrowby Lord Derby Spencer Perceval Lord Buckinghamshire Charles Bathurst Lord Bexley Lord Aberdeen Charles Arbuthnot Lord Holland Charles Watkin Williams-Wynn Lord Holland Lord Clarendon George Grey Granville Somerset Lord Campbell Lord Carlisle Robert Adam Christopher Edward Strutt Lord Granville Lord Harrowby Matthew Baines Książę Montrose George Grey Edward Cardwell Lord Clarendon George Goschen Lord Devon John Wilson-Patten Thomas Edward Taylor Lord Dufferin Hugh Childers John Bright Thomas Edward Taylor John Bright Lord Kimberley John George Dodson George Trevelyan Henry Chaplin Edward Heneage Ughtred Kay-Shuttleworth Lord Cranbrook Książę Rutland James Bryce Lord Tweedmouth Lord Cross Lord James of Hereford XX wiek Lord James of Hereford William Walrond Henry Fowler Lord Fitzmaurice Herbert Samuel Joseph Pease Charles Hobhouse Charles Masterman Edwin Samuel Montagu Winston Churchill Herbert Samuel Edwin Samuel Montagu Thomas McKinnon Wood Frederick Cawley Lord Beaverbrook Lord Downham Lord Crawford Lord Peel William Sutherland Lord Salisbury John Davidson Josiah Wedgwood Lord Cecil of Chelwood Lord Cushendun Oswald Mosley Clement Attlee Lord Ponsonby of Shulbrede Lord Lothian John Davidson Lord Winterton William Morrison Lord Tryon Lord Hankey Duff Cooper Ernest Brown James Salter John Hynd Lord Pakenham Hugh Dalton Lord Alexander of Hillsborough Lord Swinton Lord Woolton Lord Selkirk Charles Hill Iain Macleod Lord Blakenham Douglas Houghton George Thomson Frederick Lee George Thomson Anthony Barber Geoffrey Rippon John Davies Harold Lever Norman St John-Stevas Francis Pym Lady Young Cecil Parkinson Lord Cocfield Lord Gowrie Norman Tebbit Kenneth Clarke Tony Newton Kenneth Baker Chris Patten William Waldegrave David Hunt Roger Freeman David Clark Jack Cunningham Mo Mowlam XXI wiek Mo Mowlam Gus Macdonald Douglas Alexander Alan Milburn John Hutton Hilary Armstrong Ed Miliband Liam Byrne Lady Royall lord Strathclyde lord Hill of Oareford Oliver Letwin Patrick McLoughlin

p • d • e Ministrowie zdrowia Wielkiej Brytanii W latach 1919-1968 Christopher Addison Alfred Mond Arthur Griffith-Boscawen Neville Chamberlain William Joynson-Hicks John Wheatley Neville Chamberlain Arthur Greenwood Neville Chamberlain Hilton Young Kingsley Wood Walter Elliot Malcolm MacDonald Ernest Brown Henry Willink Aneurin Bevan Hilary Marquand Harry Crookshank Iain Macleod Robin Turton Dennis Vosper Derek Walker-Smith Enoch Powell Anthony Barber Kenneth Robinson Po 1988 Kenneth Clarke William Waldegrave Virginia Bottomley Stephen Dorrell Frank Dobson Alan Milburn John Reid Patricia Hewitt Alan Johnson Andy Burnham Andrew Lansley Jeremy Hunt

p • d • e Ministrowie edukacji Wielkiej Brytanii Wiceprzewodniczący Komitetu Edukacji 1857–1902 William Cowper Charles Adderley Robert Lowe Henry Bruce Henry Lowry-Corry Robert Montagu William Edward Forster Lord Sandon George Hamilton Anthony Mundella Edward Stanhope Henry Holland Lyon Playfair Henry Holland William Hart Dyke Arthur Acland John Eldon Gorst Przewodniczący Rady Edukacji 1900–1944 Książę Devonshire Lord Londonderry Augustine Birrell Reginald McKenna Walter Runciman Joseph Pease Arthur Henderson Lord Crewe Herbert Fisher Edward Wood Charles Trevelyan Eustace Percy Charles Trevelyan Hastings Lees-Smith Donald Maclean Lord Halifax Oliver Stanley Lord Stanhope Lord De La Warr Herwald Ramsbotham Rab Butler Ministrowie edukacji 1944–1964 Rab Butler Richard Law Ellen Wilkinson George Tomlinson Florence Horsbrugh David Eccles Lord Hailsham Geoffrey William Lloyd David Eccles Edward Boyle Ministrowie edukacji i nauki 1964–1992 Quintin Hogg Michael Stewart Anthony Crosland Patrick Gordon Walker Edward Short Margaret Thatcher Reginald Prentice Frederick Mulley Shirley Williams Mark Carlisle Keith Joseph Kenneth Baker John MacGregor Kenneth Clarke Ministrowie edukacji 1992–1995 John Patten Gillian Shephard Ministrowie edukacji i zatrudnienia 1995–2001 Gillian Shephard David Blunkett Ministrowie edukacji i zdolności 2001–2007 Estelle Morris Charles Clarke Ruth Kelly Alan Johnson Ministrowie dzieci, szkół i rodzin 2007–2010 Ed Balls Ministrowie innowacji, uniwersytetów i zdolności 2007–2009 John Denham Ministrowie edukacji od 2010 Michael Gove Nicky Morgan Justine Greening

p • d • e Ministrowie spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii XVIII wiek Lord Shelburne Thomas Townshend Lord North Lord Temple Lord Sydney Lord Grenville Henry Dundas Książę Portland XIX wiek Lord Pelham Charles Philip Yorke Lord Hawkesbury Lord Spencer Lord Liverpool Richard Ryder Lord Sidmouth Robert Peel William Sturges Bourne Lord Lansdowne Robert Peel Lord Melbourne Lord Duncannon Książę Wellington Henry Goulburn John Russell Lord Normanby James Graham George Grey Spencer Horatio Walpole Lord Palmerston George Grey Spencer Horatio Walpole Thomas Sotheron-Estcourt George Cornewall Lewis George Grey Spencer Horatio Walpole Gathorne Hardy Henry Bruce Robert Lowe Richard Cross William Vernon Harcourt Richard Cross Hugh Childers Henry Matthews Herbert Henry Asquith Matthew Ridley Charles Ritchie XX wiek Charles Ritchie Aretas Akers-Douglas Herbert Gladstone Winston Churchill Reginald McKenna John Simon Herbert Samuel Lord Cave Edward Shortt William Bridgeman Arthur Henderson William Joynson-Hicks John Robert Clynes Herbert Samuel John Gilmour John Simon Samuel Hoare John Anderson Herbert Morrison Donald Somervell James Chuter Ede David Maxwell Fyfe Gwilym Lloyd George Rab Butler Henry Brooke Frank Soskice Roy Jenkins James Callaghan Reginald Maudling Robert Carr Roy Jenkins Merlyn Rees William Whitelaw Leon Brittan Douglas Hurd David Waddington Kenneth Baker Kenneth Clarke Michael Howard Jack Straw XXI wiek Jack Straw David Blunkett Charles Clarke John Reid Jacqui Smith Alan Johnson Theresa May Amber Rudd

p • d • e Kanclerze Skarbu XVI wiek John Baker Walter Mildmay John Fortescue XVII wiek John Fortescue Lord Dunbar Julius Caesar Fulke Greville Richard Weston Lord Barrett Lord Cottington Lord Culpepper Edward Hyde Lord Shaftesbury John Duncombe John Ernle Lord Delamere Richard Hampden Charles Montagu John Smith XVIII wiek John Smith Lord Carleton John Smith Robert Harley Robert Benson William Wyndham Richard Onslow Robert Walpole Lord Stanhope John Aislabie John Pratt Robert Walpole Samuel Sandys Henry Pelham William Lee Henry Bilson Legge George Lyttelton Henry Bilson Legge Lord Mansfield Henry Bilson Legge Lord Barrington Francis Dashwood George Grenville William Dowdeswell Charles Townshend Lord North John Cavendish William Pitt Młodszy John Cavendish William Pitt Młodszy XIX wiek William Pitt Młodszy Henry Addington William Pitt Młodszy Henry Petty Spencer Perceval Nicholas Vansittart Frederick Robinson George Canning Lord Tenterden John Charles Herries Henry Goulburn Lord Althorp Lord Denman Robert Peel Thomas Spring Rice Francis Baring Henry Goulburn Charles Wood Benjamin Disraeli William Ewart Gladstone George Cornewall Lewis Benjamin Disraeli William Ewart Gladstone Benjamin Disraeli George Ward Hunt Robert Lowe William Ewart Gladstone Stafford Northcote William Ewart Gladstone Hugh Childers Michael Hicks-Beach XX wiek Michael Hicks-Beach William Vernon Harcourt Randolph Churchill George Goschen William Vernon Harcourt Michael Hicks-Beach Charles Ritchie Austen Chamberlain Herbert Henry Asquith David Lloyd George Reginald McKenna Andrew Bonar Law Austen Chamberlain Robert Horne Stanley Baldwin Neville Chamberlain Philip Snowden Winston Churchill Philip Snowden Neville Chamberlain John Simon Kingsley Wood John Anderson Hugh Dalton Stafford Cripps Hugh Gaitskell Rab Butler Harold Macmillan Peter Thorneycroft Derick Heathcoat-Amory Selwyn Lloyd Reginald Maudling James Callaghan Roy Jenkins Iain Macleod Anthony Barber Denis Healey Geoffrey Howe Nigel Lawson John Major Norman Lamont Kenneth Clarke Gordon Brown XXI wiek Gordon Brown Alistair Darling George Osborne Philip Hammond

p • d • e Kanclerze Skarbu w brytyjskim gabinecie cieni Oliver Stanley Rab Butler Hugh Gaitskell Harold Wilson James Callaghan Reginald Maudling Edward Heath Iain Macleod Roy Jenkins Denis Healey Robert Carr Geoffrey Howe Denis Healey Peter Shore Roy Hattersley John Smith Gordon Brown Kenneth Clarke Peter Lilley Francis Maude Michael Portillo Michael Howard Oliver Letwin George Osborne Alistair Darling Alan Johnson Ed Balls Chris Leslie John McDonnell

p • d • e Lordowie Kanclerze Wcześni kanclerze Angmendus Cenmora Bosa z Yorku Swithulplus Swithun Turketul Adolf Alfric Lesfric Reinhildus Lordowie Kanclerze Anglii Herfast Osmund Maurycy z Le Mans Gerard z Rouen Robert Bloet William Giffard Roger z Salisbury Waldric Ranulf Geoffrey Rufus Robert de Sigello Roger le Poer Philip de Harcourt Robert z Ghentu William FitzGilbert William de Vere Robert z Ghentu Tomasz Becket Geoffrey Ridel Ralph de Warneville Godfryd z Yorku William Longchamp Eustace z Salisbury Hubert Walter Walter de Gray Richard Marsh Ralph Neville Richard le Gras Ralph Neville Silvester de Everdon John Maunsell John Lexington John Maunsell John Lexington William z Kilkenny Henry Wingham Nicholas z Ely Walter de Merton Nicholas z Ely John Chishull Thomas de Cantilupe Ralph Sandwich Walter Giffard Godfrey Giffard Richard Middleton Walter de Merton Robert Burnell John Langton William Greenfield William Hamilton Ralph Baldock John Langton Walter Reynolds John Sandale John Hotham John Salmon Robert Baldock William Ayermin Henry Burghersh John de Stratford Richard Aungerville John de Stratford Robert de Stratford RIchard de Wentworth John de Stratford Robert Bourchier Robert Parning Robert Sadington John de Ufford John z Thoresby William Edington Simon Langham William z Wykeham Robert Thorp John Knyvet Adam Houghton Lord Scrope of Bolton Simon Sudbury Hugh Segrave William Courtenay Lord Scrope of Bolton Robert Braybrooke Lord Suffolk Thomas Arundel William z Wykeham Thomas Arundel Edmund Stafford Thomas Arundel John Scarle Edmund Stafford Henry Beaufort Thomas Langley Thomas Arundel Thomas Beaufort Thomas Arundel Henry Beaufort Thomas Langley Henry Beaufort John Kempe John Stafford John Kempe Lord Salisbury Thomas Bourchier William Waynflete George Neville Robert Stillington George Neville Robert Stillington Lawrence Booth John Alcock Thomas Rotherham John Russell Thomas Rotherham John Alcock John Morton Henry Deane William Warham Thomas Wolsey Thomas More Lord Audley of Walden Lord Wriothesley Lord St John Lord Rich Thomas Goodrich Stephen Gardiner Nicholas Heath Nicholas Bacon Thomas Bromley Christopher Hatton John Puckering Thomas Egerton Lord Verulam John Williams Lord Coventry Lord Finch Lord Lyttleton of Mounslow Richard Lane Edward Herbert Lord Clarendon Orlando Bridgeman Lord Shaftesbury Lord Nottingham Lord Guilford Lord Jeffreys Lord Somers Nathan Wright Lord Cowper Lordowie Kanclerze Wielkiej Brytanii Lord Cowper Lord Harcourt Lord Cowper Lord Macclesfield Lord King Lord Talbot Lord Hardwicke Lord Northington Lord Camden Charles Yorke Lord Bathurst Lord Thurlow Lord Thurlow Lord Loughborough Lord Eldon Lord Erskine Lord Eldon Lord Lyndhurst Lord Brougham i Vaux Lord Lyndhurst Lord Cottenham Lord Lyndhurst Lord Cottenham Lord Truro Lord St Leonards Lord Cranworth Lord Chelmsford Lord Campbell Lord Westbury Lord Cranworth Lord Chelmsford Lord Cairns Lord Hatherley Lord Selborne Lord Cairns Lord Selborne Lord Halsbury Lord Hershell Lord Halsbury Lord Hershell Lord Halsbury Lord Loreburn Lord Haldane Lord Buckmaster Lord Finlay Lord Birkenhead Lord Cave Lord Haldane Lord Cave Lord Hailsham Lord Sankey Lord Hailsham Lord Maugham Lord Caldecote Lord Simon Lord Jowitt Lord Simonds Lord Kilmuir Lord Dilhorne Lord Gardiner Lord Hailsham of St Marylebone Lord Elwyn-Jones Lord Hailsham of St Marylebone Lord Havers Lord Mackay of Clashfern Lord Irvine of Lairg Lord Falconer of Thoroton Jack Straw Kenneth Clarke Chris Grayling Michael Gove Elizabeth Truss David Lidington

p • d • e Ministrowie sprawiedliwości Wielkiej Brytanii Lord Falconer of Thoroton Jack Straw Kenneth Clarke Chris Grayling Michael Gove Elizabeth Truss David Lidington

p • d • e Drugi gabinet Margaret Thatcher, 1983-1987 W dniu powstania John Biffen Leon Brittan Lord Cockfield Nicholas Edwards Norman Fowler Lord Hailsham of St Marylebone Michael Heseltine Geoffrey Howe Patrick Jenkin Michael Jopling Keith Joseph Tom King Nigel Lawson Cecil Parkinson James Prior Peter Rees Norman Tebbit Margaret Thatcher Peter Walker Lord Whitelaw George Younger Późniejsi członkowie gabinetu Kenneth Baker Paul Channon Kenneth Clarke Lord Gowrie Douglas Hurd John MacGregor John Moore Nicholas Ridley Malcolm Rifkind Lord Young of Graffham

p • d • e Trzeci gabinet Margaret Thatcher, 1987-1990 W dniu powstania Kenneth Baker Paul Channon Kenneth Clarke Norman Fowler Lord Havers Geoffrey Howe Douglas Hurd Tom King Nigel Lawson John MacGregor John Major John Moore Cecil Parkinson Nicholas Ridley Malcolm Rifkind Margaret Thatcher John Wakeham Peter Walker Lord Whitelaw Lord Young of Graffham George Younger Późniejsi członkowie gabinetu Lord Belstead Peter Brooke John Gummer Michael Howard David Hunt Norman Lamont Peter Lilley Lord Mackay of Clashfern Tony Newton Chris Patten David Waddington William Waldegrave

p • d • e Pierwszy gabinet Johna Majora, 1990-1992 W dniu powstania Kenneth Baker Peter Brooke Kenneth Clarke John Gummer Michael Heseltine Michael Howard David Hunt Douglas Hurd Tom King Norman Lamont Ian Lang Peter Lilley John MacGregor Lord Mackay of Clashfern John Major David Mellor Tony Newton Chris Patten Malcolm Rifkind Lord Waddington John Wakeham William Waldegrave

p • d • e Drugi gabinet Johna Majora, 1992-1997 W dniu powstania Virginia Bottomley Kenneth Clarke John Gummer Michael Heseltine Michael Howard David Hunt Douglas Hurd Norman Lamont Ian Lang Peter Lilley John MacGregor Lord Mackay of Clashfern John Major Patrick Mayhew David Mellor Tony Newton John Patten Michael Portillo Malcolm Rifkind Gillian Shephard Lord Wakeham William Waldegrave Późniejsi członkowie gabinetu Jonathan Aitken Peter Brooke Lord Cranborne Stephen Dorrell Michael Forsyth Roger Freeman William Hague Jeremy Hanley Douglas Hogg Brian Mawhinney John Redwood George Young

p • d • e Pierwszy gabinet Davida Camerona, 2010−2015 W dniu powstania Danny Alexander Vince Cable David Cameron Kenneth Clarke Nick Clegg Iain Duncan Smith Liam Fox Cheryl Gillan Michael Gove William Hague Philip Hammond Chris Huhne Jeremy Hunt Andrew Lansley David Laws Theresa May Andrew Mitchell George Osborne Owen Paterson Eric Pickles Caroline Spelman lord Strathclyde baronessa Warsi Późniejsi członkowie Ed Davey Chris Grayling Justine Greening lord Hill of Oareford David Jones Patrick McLoughlin Maria Miller Michael Moore Grant Shapps Theresa Villiers Stephen Crabb Alistair Carmichael Elizabeth Truss Michael Fallon Nicky Morgan Sajid Javid