Egftnjytyk

; ;	; Viaur;
	; Viaur;
	; ; Viaur w Laguépie;
Kontynent;	; Europa;
; Państwo;	; Francja;
	; Rzeka;
Długość;	168,3 km;
Powierzchnia zlewni;	1530 km²;
Średni przepływ;	14,7 m³/s Laguépie;
	; Źródło;
Miejsce;	; Vézins-de-Lévézou;
Wysokość;	1 090 m n.p.m.;
Współrzędne;	; 44°16′44,0″N 3°00′14,0″E/44,278900 3,003900;
	; Ujście;
; Recypient;	; Aveyron;
Miejsce;	; Laguépie;
Wysokość;	155 m n.p.m.;
Współrzędne;	; 44°08′39,1″N 1°58′00,8″E/44,144200 1,966900;
	; ; Położenie na mapie Midi-Pyrénées; ; ; ; źródło; ; ; ; ujście; ; ; ;
	; ; Położenie na mapie Francji; ; ; ; źródło; ; ; ; ujście; ; ; ;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;

Viaur – rzeka we Francji, przepływająca przez tereny departamentów Aveyron, Tarn oraz Tarn i Garonna. Ma długość 168,3 km. Stanowi lewy dopływ rzeki Aveyron^[1].

Spis treści

1 Geografia

2 Hydrologia

3 Dopływy

4 Uwagi

5 Przypisy

Geografia |

Viaur swoje źródła ma w departamencie Aveyron, na terenie gminy Vézins-de-Lévézou, na obszarze Parku Regionalnego Grands Causses, na stokach wzniesienia Puech du Pal (1155 m n.p.m.). Rzeka generalnie płynie w kierunku zachodnim. Nad doliną Viaur należało zbudować dwa duże wiadukty: wiadukt kolejowy, który dominuje 120 metrów nad rzeką, oraz wiadukt drogi ekspresowej N88. Viaur uchodzi do Aveyron na terenie gminy Laguépie w departamencie Tarn i Garonna^[3].

Viaur przepływa przez 3 departamenty, w tym 30 gmin^[1]:

Aveyron: Vézins-de-Lévézou (źródło), Ségur, Sévérac-le-Château, Pont-de-Salars, Bor-et-Bar, Le Vibal, Saint-André-de-Najac, Trémouilles, La Salvetat-Peyralès, Arques, Flavin, Calmont, Comps-la-Grand-Ville, Camjac, Centrès, Camboulazet, Sainte-Juliette-sur-Viaur, Cassagnes-Begonhes, Lescure-Jaoul, Crespin, Saint-Just-sur-Viaur, Tauriac-de-Naucelle
Tarn: Saint-Martin-Laguépie, Pampelonne, Mirandol-Bourgnounac, Tanus, Jouqueviel, Montirat, Saint-Christophe
Tarn i Garonna: Laguépie (ujście)

Hydrologia |

Uśredniony roczny przepływ rzeki Viaur wynosi 14,7 m³/s. Pomiary były przeprowadzone na przestrzeni ostatnich 80 lat^[a] w miejscowości Laguépie. Największy przepływ notowany jest w lutym (30,8 m³/s), a najmniejszy w sierpniu – 2,76 m³/s^[2].

Dopływy |

Viaur ma 72 opisane dopływy. Są to^[1]:

Ruisseau de la Caze

Ruisseau de Boutaric

Ruisseau de Rieutord

Ruisseau des Pradines

Ruisseau de Bouteille

Ruisseau de Lacan

Ruisseau de Varayrous

Bouzou

Ruisseau d'Estache

Ruisseau de Clauvèrhes

Ruisseau des Gardies

Ruisseau de la Brauge

Ruisseau des Pesquiés

Ruisseau des Combes

Ruisseau de la Franquèze

Ruisseau de Cadousse

Ruisseau de Bage

Vioulou

Ruisseau de Connes

Ravin de la Nauq

Ruisseau du Landounès

Ruisseau des Carbonnières

Ruisseau de Cayrac

Ruisseau de Cantarane

Ruisseau des Agoutes

Ruisseau de Violelle

Ravin des Cazals

Ruisseau de Bécade

Ravin de la Barthette

Ruisseau de Goutinesque

Ravin de Ligounet

Ruisseau de la Nauze

Ruisseau de Dalbin

Ruisseau de Congorbes

Ruisseau de Rebéllès

Ruisseau de Lecous

Ruisseau de Vernhas

Céor

Ruisseau d'Espériols

Ruisseau de Durmes

Ruisseau de la Branche

Ruisseau de la Batherie

Ruisseau de la Gasquié

Ruisseau de Ribassès

Rieu Caut

Ruisseau del Coucut

Lieux

Riou Naut

Ruisseau du Bruel

Ruisseau de Liaumiès

Ruisseau de Combret

Ruisseau de la Cufarie

Ruisseau de Pourcassès

Ruisseau de Fouyra

Lézert

Ruisseau de l'Herm

Ruisseau de la Gachetie

Ruisseau de Lauzentou

Ruisseau le Jaoul

Ruisseau de Sauzet

Ruisseau de Planèzes

Ruisseau de la Grave

Ruisseau du Mas del Riou

Ruisseau de la Mine

Ruisseau de Lizert

Ruisseau de Granouillet

Riou Sec

Ruisseau de Candour

Ruisseau de Ourie

Ruisseau de Bonnaval

Uwagi |

↑ Stan na 2016 rok

Przypisy |

↑ ^a^b^c^d Fiche cours d'eau – Le Viaur (O5--0290) (fr.). SANDRE. [dostęp 4 października 2016].

↑ ^a^b Ministère de l'Ecologie, du Développement Durable et de l'Energie 2016: Le Viaur à Laguépie (fr.). EauFrance. [dostęp 4 października 2016].

↑ Atlas Routier France 2014. Michelin, 2014, s. 277-281. ISBN 978-2-06-719261-4. (fr.)

[4] Stan na 2016 rok

[sandre-1] Fiche cours d'eau – Le Viaur (O5--0290) (fr.). SANDRE. [dostęp 4 października 2016].

[eaufrance-2] Ministère de l'Ecologie, du Développement Durable et de l'Energie 2016: Le Viaur à Laguépie (fr.). EauFrance. [dostęp 4 października 2016].

[3] Atlas Routier France 2014. Michelin, 2014, s. 277-281. ISBN 978-2-06-719261-4. (fr.)

搜尋此網誌

Egftnjytyk

Viaur

Spis treści

Geografia |

Hydrologia |

Dopływy |

Uwagi |

Przypisy |

這個網誌中的熱門文章

Lanžov

Rikitea

Electric locomotive