Thomas McKinnon Wood

Multi tool use
Thomas McKinnon Wood (ur. 26 stycznia 1855 w Londynie, zm. 26 marca 1927) – brytyjski polityk, członek Partii Liberalnej, minister w rządach Herberta Henry’ego Asquitha.
Był jedynym synem handlarza Hugh Wooda i Jessie McKinnon, córki wielebnego Thomasa McKinnona. Wykształcenie odebrał w Mill Hill School oraz w University College w Londynie. Kiedy jego ojciec utracił wzrok, Thomas przejął rodzinny interes. Wkrótce zainteresował się polityką. W latach 1892-1909 zasiadał w radzie hrabstwa Londyn jako reprezentant Central Hackney. W latach 1898-1907 był liderem Partii Postępu. W latach 1898-1899 przewodniczył radzie hrabstwa. W 1907 r. został mianowany aldermanem i był nim do 1909 r. W 1899 r. został zastępcą Lorda Namiestnika hrabstwa Londyn.
Wood bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w okręgach Islington East w 1892 r., Glasgow St. Rollox w 1895 r. i Orkney and Shetland w 1902 r. Dopiero w 1906 r. uzyskał mandat z okręgu Glasgow St. Rollox. W kwietniu 1908 r. został parlamentarnym sekretarzem przy Radzie Edukacji. W październiku otrzymał stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 1911 r. został finansowym sekretarzem skarbu i członkiem Tajnej Rady. W latach 1912-1916 był ministrem ds. Szkocji. Od lipca do grudnia 1916 r. był Kanclerzem Księstwa Lancaster i finansowym sekretarzem skarbu.
Thomas Wood nie wszedł w skład gabinetu Lloyda George’a sformowanego w grudniu 1916 r. Pozostał w Izbie Gmin do 1918 r., kiedy utracił mandat na rzecz Gideona Oliphanta-Murraya. W 1924 r. bez powodzenia startował w wyborach w okręgu Hackney Central. Zmarł w 1927 r.
Jego żoną była Isabella Sandison, córka Alexandra Sandisona, którą poślubił w 1883 r. Miał z nią sześciu synów i dwie córki. Dwóch synów i córka zmarli jeszcze za życia ojca.
Bibliografia |
- David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006
Ministrowie ds. Szkocji
|
W latach 1705-1746 |
- lord Mar
- Książę Queensberry
- lord Mar
- Książę Montrose
- Książę Roxburghe
- lord Tweeddale
|
 |
Po 1885 |
- Książę Richmond
- George Trevelyan
- lord Dalhousie
- Arthur Balfour
- lord Lothian
- George Trevelyan
- lord Balfour of Burleigh
- Andrew Murray
- lord Linlithgow
- Lord Pentland
- Thomas McKinnon Wood
- Harold Tennant
- Robert Munro
- lord Novar
- William Adamson
- John Gilmour
- William Adamson
- Archibald Sinclair
- Godfrey Collins
- Walter Elliot
- John Colville
- Ernest Brown
- Thomas Johnston
- lord Rosebery
- Joseph Westwood
- Arthur Woodburn
- Hector McNeil
- James Stuart
- John Maclay
- Michael Noble
- William Ross
- Gordon Campbell
- William Ross
- Bruce Millan
- George Younger
- Malcolm Rifkind
- Ian Lang
- Michael Forsyth
- Donald Dewar
- John Reid
- Helen Liddell
- Alistair Darling
- Douglas Alexander
- Des Browne
- Jim Murphy
- Danny Alexander
- Michael Moore
- Alistair Carmichael
- David Mundell
|
|
Pierwszy gabinet Herberta Henry’ego Asquitha, 1908-1915
|
W dniu powstania |
- Herbert Henry Asquith
- Augustine Birrell
- John Burns
- Sydney Buxton
- Lord Carrington
- Winston Churchill
- Lord Crewe
- Herbert Gladstone
- Edward Grey
- Richard Haldane
- Lewis Harcourt
- David Lloyd George
- Lord Loreburn
- Reginald McKenna
- Lord Morley
- Lord Pentland
- Lord Ripon
- Walter Runciman
- Lord Tweedmouth
- Lord Wolverhampton
|
 |
Późniejsi członkowie gabinetu |
- Lord Beauchamp
- Lord Emmott
- Lord Fitzmaurice
- Charles Hobhouse
- Rufus Isaacs
- Lord Kitchener
- Lord Lucas
- Charles Masterman
- Edwin Samuel Montagu
- Joseph Pease
- Herbert Samuel
- John Simon
- John Seely
- Thomas McKinnon Wood
|
|
Drugi gabinet Herberta Henry’ego Asquitha, 1915-1916
|
W dniu powstania |
- Herbert Henry Asquith
- Arthur Balfour
- Augustine Birrell
- Andrew Bonar Law
- Lord Buckmaster
- Edward Carson
- Robert Cecil
- Austen Chamberlain
- Winston Churchill
- Lord Crewe
- Lord Curzon
- Edward Grey
- Lewis Harcourt
- Arthur Henderson
- Lord Kitchener
- Lord Lansdowne
- David Lloyd George
- Walter Long
- Reginald McKenna
- Walter Runciman
- Lord Selborne
- John Simon
- Thomas McKinnon Wood
|
 |
Późniejsi członkowie gabinetu |
- Lord Crawford
- Henry Duke
- Edwin Samuel Montagu
- Herbert Samuel
- Frederick Smith
- Harold Tennant
|
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
VIAF: 12676216
Open Library: OL6640765A
OBIN: 37006
- WorldCat
udRuOuz7aB3hSNdFEt1 M69ul,ZI6X54nJgABIa3ykEoMiaF0vquGzWa6c6ygaWGAdl9BNtUIjPF668k1DvK,hdq3Oz
這個網誌中的熱門文章
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
Electric locomotive Škoda ChS4-109. The Moscow — Odessa train in Vinnytsia railway station. The Siemens ES64U4, is the current confirmed holder as the fastest electric locomotive at 357 km/h (222 mph) in 2006. An electric locomotive is a locomotive powered by electricity from overhead lines, a third rail or on-board energy storage such as a battery or a supercapacitor. Electric locomotives with on-board fueled prime movers, such as diesel engines or gas turbines, are classed as diesel-electric or gas turbine-electric and not as electric locomotives, because the electric generator/motor combination serves only as a power transmission system. Electric locomotives benefit from the high efficiency of electric motors, often above 90% (not including the inefficiency of generating the electricity). Additional efficiency can be gained from regenerative braking, which allows kinetic energy to be recovered during braking to put power back on the line. Newer electric locomotives ...