Ruch Narodowy
| ||
Skrót | RN | |
Lider | Robert Winnicki | |
Data założenia | 11 listopada 2012[1] | |
Adres siedziby | ul. Stanisława Noakowskiego 10/12, 00-666 Warszawa | |
Ideologia polityczna | narodowy konserwatyzm, eurosceptycyzm, narodowy katolicyzm, nacjonalizm | |
Barwy | biel czerwień | |
Obecni posłowie | 1 / 460 | |
Obecni senatorowie | 0 / 100 | |
Obecni eurodeputowani | 0 / 51 | |
Obecni radni wojewódzcy | 0 / 552 | |
Strona internetowa |
Ruch Narodowy (RN) – polskie ugrupowanie polityczne powstałe 11 listopada 2012 (jako porozumienie organizacji narodowych). 10 grudnia 2014 założone jako partia polityczna, która została zarejestrowana 11 lutego 2015. W 2017 wykreślona z ewidencji, jednak 28 lutego 2018 ponownie zarejestrowana pod pełną nazwą „Ruch Narodowy Rzeczypospolitej Polskiej”.
Spis treści
1 Historia
1.1 Partia
2 Program i idee
2.1 Gospodarka
2.2 Polityka zagraniczna
3 Zobacz też
4 Przypisy
5 Linki zewnętrzne
Historia |
Powołanie Ruchu Narodowego ogłoszono 11 listopada 2012 po Marszu Niepodległości. Ugrupowanie współtworzyło kilkadziesiąt organizacji[2], które podpisały deklarację ideową (wśród nich znalazły się m.in. Młodzież Wszechpolska, Obóz Narodowo-Radykalny – który 28 sierpnia 2015 opuścił RN[3] – oraz jedyna w tym gronie partia polityczna, Unia Polityki Realnej[4]). Organem kierowniczym RN była Rada Decyzyjna[4].
I kongres Ruchu Narodowego miał miejsce 8 czerwca 2013 w Warszawie. W kongresie uczestniczyło ponad 1000 osób z kraju i zagranicy[5]. Honorowym gościem kongresu był Rafał Ziemkiewicz. Reprezentanci ugrupowań współtworzących ruch podpisali wówczas deklarację ideową Ruchu Narodowego. II kongres Ruchu Narodowego miał miejsce 3 maja 2014 w Warszawie. Honorowymi gośćmi kongresu byli Leszek Żebrowski, Stanisław Michalkiewicz oraz Márton Gyöngyösi z węgierskiej partii Jobbik[6]. Odczytano również listy nadesłane przez sojuszników Ruchu: Roberto Fiore z Forza Nuova (wł. Nowa Siła) oraz liderów hiszpańskiej Democracia Nacional. Podczas kongresu przyjęto postulaty programowe.
7 stycznia 2014 Ruch Narodowy ogłosił start w wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku. Planowanymi kierunkami działania Ruchu w Europarlamencie były m.in.: budowa Europy Ojczyzn zamiast „eurofederalizmu” poprzez wypowiedzenie traktatu lizbońskiego, walka z ideologią gender, promowanie polskiej polityki historycznej na forum unijnym, zabieganie o prawa Polaków za granicą (w szczególności na Litwie), odstąpienie od pakietu klimatycznego, a także promowanie polskiego górnictwa i energetyki opartej na węglu[7]. Komitet Ruchu Narodowego zarejestrował listy we wszystkich okręgach wyborczych[8]. W wyborach na Ruch Narodowy zagłosowało 98 626 osób, co dało 1,4% głosów (oraz 9. miejsce spośród wszystkich komitetów)[9].
W wyborach uzupełniających do Senatu 7 września 2014 kandydat Ruchu Narodowego, Krzysztof Bosak, uzyskał 1082 głosy (6,42%), co uplasowało go na 3. miejscu spośród 6 kandydatów w okręgu nr 47[10].
W wyborach samorządowych w 2014 RN zarejestrował listy do sejmików we wszystkich województwach, w prawie wszystkich okręgach wyborczych. W skali kraju uzyskał 1,57% głosów i nie otrzymał żadnego mandatu radnego. RN startował również na niższym szczeblu – wystawił m.in. kandydatów na prezydentów miast: Wrocławia (Roberta Winnickiego) i Lublina (Mariana Kowalskiego). Uzyskali oni niewielkie poparcie. W marcu 2015 wspólny kandydat Ruchu Narodowego i Kongresu Nowej Prawicy w wyborach na prezydenta Zielonej Góry Krzysztof Bosak zajął 3. miejsce, uzyskując 1716 głosów (4,45%)[11][12]. Komitet RN i KNP nie uzyskał mandatów w radzie miasta.
Partia |
10 grudnia 2014 ogłoszono powstanie partii Ruch Narodowy. Prezesem został Robert Winnicki, a wiceprezesami Krzysztof Bosak, Bartosz Józwiak (prezes UPR, która jednak nie została rozwiązana), Marian Kowalski, Maciej Migus i Artur Zawisza[13].
17 grudnia 2014 liderzy Ruchu Narodowego oficjalnie zaprezentowali Mariana Kowalskiego (byłego rzecznika ONR, a wcześniej wieloletniego działacza UPR) jako kandydata w wyborach prezydenckich w 2015[14]. Hasło, pod jakim wystartował kandydat RN, to „Silny człowiek na trudne czasy”[15]. W przeprowadzonych 10 maja wyborach zajął 9. miejsce, zdobywając 77 630 głosów, co stanowiło 0,52% głosów ważnych[16]. Przed II turą wyborów Zarząd Główny Ruchu Narodowego zwrócił się do dwóch kandydatów w tym etapie z pytaniem o ustosunkowanie się do wybranych kwestii programowych[17], a wobec nieuzyskania od nich odpowiedzi w tym zakresie podjął decyzję o nieudzieleniu poparcia żadnemu z nich[18]. UPR jednak poparła wcześniej Andrzeja Dudę[19].
13 czerwca 2015 odbył się I kongres partii, na którym Robert Winnicki utrzymał stanowisko prezesa[20]. Nowym wiceprezesem RN z ramienia UPR (zastępując Bartosza Józwiaka, który w tym samym roku wystąpił z RN) został Piotr Lisiecki[21]. Pod koniec sierpnia 2015 Marian Kowalski został odwołany ze stanowiska wiceprezesa partii[22] (we wrześniu z niej wystąpił).
Przed wyborami parlamentarnymi w 2015 RN zawarł porozumienie w sprawie startu z list ruchu Kukiz’15. Kandydaci do Sejmu RP popierani przez RN znaleźli się na listach wyborczych w większości okręgów[23] (ponadto nieliczni członkowie RN wystartowali też z list KORWiN i KWW Grzegorza Brauna „Szczęść Boże!”). Mandaty posłów na Sejm VIII kadencji z list komitetu Kukiz’15 uzyskało pięciu przedstawicieli Ruchu Narodowego (Adam Andruszkiewicz, Sylwester Chruszcz, Bartosz Józwiak, Tomasz Rzymkowski i Robert Winnicki)[24] oraz pięć innych osób popieranych przez partię (Marek Jakubiak, Jakub Kulesza z UPR, Jarosław Porwich, Anna Siarkowska i Rafał Wójcikowski).
23 kwietnia 2016 rada polityczna RN zarekomendowała posłom RN utworzenie odrębnego koła w Sejmie[25]. Klub Kukiz’15 opuścił jednak (w maju) jedynie prezes RN Robert Winnicki, który po opuszczeniu RN przez pozostałych posłów pozostał jedynym reprezentantem tej partii w parlamencie.
10 grudnia tego samego roku odbył się kongres programowy RN pod hasłem „Suwerenny Naród w XXI wieku”. Przemawiali na nim m.in. poseł Kornel Morawiecki (Wolni i Solidarni), Halina Nowina Konopka (Porozumienie Polskie), Marian Piłka (Prawica Rzeczypospolitej), a także inni goście – Mariusz Dzierżawski, Jacek Bartyzel, Grzegorz Braun, Jerzy Robert Nowak i Gabriel Janowski. Ponadto przedstawiciel KNP odczytał list od ówczesnego prezesa tej partii Michała Marusika[26].
W wyniku niezłożenia w ustawowym terminie sprawozdania finansowego za 2015 rok, w 2017 RN został wykreślony z ewidencji partii politycznych, jednak wiosną tego samego roku złożono wniosek o ponowną rejestrację[27]. Sąd dokonał rejestracji partii 28 lutego 2018 (pod pełną nazwą „Ruch Narodowy Rzeczypospolitej Polskiej”)[28][29].
16 czerwca 2018 odbył się kolejny kongres RN. Robert Winnicki pozostał prezesem, a Krzysztof Bosak wiceprezesem partii. Na kongresie gościli prezes KNP Stanisław Żółtek, prezes MW, rzecznik ONR, a także Grzegorz Braun, Mariusz Dzierżawski, Adam Wielomski, Maria Mirecka-Loryś i Jerzy Robert Nowak. Odczytano również list od Jacka Bartyzela[30] oraz odsłuchano nagranie Rafała Ziemkiewicza. Podpisana została „Deklaracja Niepodległości 2018”, w której zapowiedziano pracę na rzecz wyprowadzenia Polski z Unii Europejskiej[31].
W wyborach samorządowych w 2018 RN, podobnie jak cztery lata wcześniej, zarejestrował listy do sejmików we wszystkich województwach. W skali kraju uzyskał 1,26%, co było 9. wynikiem spośród wszystkich komitetów. W województwie warmińsko-mazurskim uzyskał 2,65% głosów, a w pozostałych regionach poniżej 2%. Wystawiła kandydata na prezydenta Katowic Jakuba Kalusa, który uzyskał 1,5% głosów, zajmując przedostatnie, 6. miejsce[32]. Komitet wyborczy partii uzyskał 1 mandat w radach gmin. Ponadto związani z partią kandydaci zdobyli 1 mandat radnego powiatu (z listy PiS) oraz 3 w radach miast i gmin (z ramienia komitetów lokalnych bądź PiS)[33].
Program i idee |
Ruch Narodowy odwołuje się w swoim działaniu i tradycji do działania Romana Dmowskiego i związanych z nim organizacji endeckich: (Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne, Związek Ludowo-Narodowy/Obóz Wielkiej Polski, Stronnictwo Narodowe). Główną myślą przewodnią Ruchu Narodowego jest myśl Narodowej Demokracji oraz nacjonalizm polski, partia preferuje idee konserwatyzmu narodowego, jest mocno nastawiona na promowanie wartości narodowych oraz przychylna w stosunku do Kościoła katolickiego, popierając jego światopogląd oraz wartości (przy czym spora część działaczy ma sympatie tradycjonalistyczne). Hasłem programowym RN jest „Tożsamość-Suwerenność-Wolność”. Ruch Narodowy jest z założenia partią antysystemową, deklarującą chęć budowy państwa narodowo-demokratycznego (zastępując nim demokrację liberalną) na etyce i podstawach moralnych wiary chrześcijańskiej.
Podczas II Kongresu Ruchu Narodowego ogłoszono program ugrupowania. Postulaty w nim zawarte to m.in.[34]:
- połączenie podatku dochodowego i składki na ubezpieczenia społeczne
- likwidacja ZUS
- „emerytura obywatelska” (świadczenie pozwalające utrzymać się na minimalnym poziomie, niezależne od wcześniejszych zarobków i czasu pracy)
- kwota wolna od podatku przyznawana na każde dziecko w rodzinie
- obniżenie podatku dochodowego pobieranego od mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich firm
- przywrócenie podatku obrotowego w miejsce podatku CIT
- ustanowienie konstytucyjnego limitu zadłużenia finansów publicznych
- ochrona życia od poczęcia
- pełna jawność finansów publicznych (w tym umów oraz wynagrodzeń w sektorze publicznym)
- dozbrojenie Wojska Polskiego
- wprowadzenie powszechnej obrony terytorialnej
- strzelnica w każdym powiecie
- poszerzenie dostępu do broni
- wpisanie do konstytucji gwarancji narodowej własności polskiej ziemi
- wypowiedzenie traktatu lizbońskiego i zastąpienie go „traktatem suwerennościowym”
- wypowiedzenie pakietu energetyczno-klimatycznego i paktu fiskalnego UE
- promowanie historii Polski na świecie (w tym walka z przypisywaniem Polakom odpowiedzialności za Holocaust)
- zwalczanie „ideologii gender” w przestrzeni publicznej
- dążenie do niezależności energetycznej Polski (wsparcie dla wydobywania gazu łupkowego oraz budowy elektrowni atomowych)
W programie tym znalazły się tak nacechowane sformułowania, jak „Europa ojczyzn zamiast eurokołchozu” czy „Stop propagandzie pederastów i ideologii gender”[34].
W przyjętej w styczniu 2013 deklaracji ideowej rada decyzyjna Ruchu Narodowego wskazała jej trzy główne elementy wraz z ich rozszerzeniem: tożsamość (narodu, rodziny, osoby), suwerenność (państwa, kultury, ekonomiczna) i wolność (słowa, gospodarowania, osoby); określiła świadomość i wolę działania młodego pokolenia Polaków jako siłę Ruchu Narodowego oraz zadeklarowała pracę nad przemianą ojczyzny, zaś jako wyznacznik działania zaakcentowała ideę narodu, rozumianego jako kulturowa wspólnota pokoleń[34]. Ruch Narodowy postuluje walkę o suwerenność kraju, o naprawę polityczną i gospodarczą państwa, o obronę wolności jego obywateli, a także o realizację w sferze kultury i polityki tradycyjnych wartości[35].
Celem Ruchu jest zasadnicza zmiana społeczna – tzw. „obalenie republiki Okrągłego Stołu”. Deklaruje się jako ruch społeczny będący siecią inicjatyw społecznych na rzecz suwerenności państwa i tożsamości narodowej.
Przy braku hierarchicznej i organizacyjnej zależności, kieruje się wspólnymi symbolami, autorytetami oraz postulatami wyborczymi[36].
Ruch Narodowy, jako koalicja niezależnych ugrupowań, w kwestiach społecznych prezentuje konserwatywne stanowisko. Według programu zawiązanego podczas drugiego kongresu z 2014 fundamentem cywilizacji polskiej są wartości chrześcijańskie, a sojusznikiem tradycyjny Kościół katolicki. Ruch odwołuje się również do tradycji i dziedzictwa antycznego Rzymu[37]. Postęp cywilizacyjny, który miał dokonać się w Polsce dzięki funduszom unijnym, traktowany jest jako częściowa rekompensata za straty, jakie Polska poniosła w związku z jednostronnym otwarciem rynku w okresie przedakcesyjnym, przy jednoczesnym uzależnieniu polskiego sektora bankowego od kapitału zagranicznego[38].
10 grudnia 2016 w Sali Kolumnowej Sejmu RP odbył się Kongres Programowy Ruchu Narodowego pod hasłem „Suwerenny Naród w XXI wieku”, podczas którego został zaprezentowany program polityczno-wyborczy RN pod tym samym tytułem. Postuluje on m.in. zastąpienie starych elit nowymi, „oddanie narodowi suwerenności” (poprzez wystąpienie z UE) oraz budowę państwa narodowo-demokratycznego opartego na zasadach etyki chrześcijańskiej. Zaprezentowany został także plan pomocy polskim rodzinom. W programie znalazły się również postulaty poszerzenia dostępu do broni, militaryzacji, wprowadzenia kary śmierci za najgorsze przestępstwa, ochrony życia poczętego oraz sprzeciw wobec przyjmowania muzułmańskich uchodźców i postulat mającego wiązać się z tym zaostrzenia kontroli granicznej z Ukrainą wobec wielkiego napływu imigrantów z tego kraju[39][40].
Ruch Narodowy czerpie dużo z dzieł i myśli przedwojennych myślicieli narodowych: Romana Dmowskiego, Tadeusza Bieleckiego, Kazimierza Kowalskiego, Jędrzeja Giertycha, Romana Rybarskiego, Stanisława Głąbińskiego, czy też Stanisława i Władysława Grabskich.
Gospodarka |
Zarys programu gospodarczego przedstawił Krzysztof Bosak podczas II kongresu Ruchu. Według RN możliwe jest łączenie szerokiego zakresu wolności gospodarczych z konstruktywnym podejściem do państwa, urządzonego w oparciu o zasady gospodarności i pomocniczości[41]. Zapowiedziano powołanie Instytutu Strategii Narodowej, który będzie skupiał ekspertów i wypracowywał nowoczesny program dla Ruchu Narodowego. Przeważające nurty gospodarcze to ordoliberalizm i dystrybucjonizm.
Ruch jest przeciwnikiem wprowadzenia w Polsce waluty euro.
Ruch Narodowy obecnie w niewielkim stopniu korzysta z idei gospodarczych przedwojennych narodowców: Edwarda Taylora, Romana Rybarskiego czy Władysława Grabskiego, a także głównego trzonu przedwojennych narodowców, którzy opowiadali się za wolnym rynkiem i budową państwa wolnościowego. Popularne w partii są natomiast poglądy gospodarcze Adama Doboszyńskiego (czyli myśl gospodarcza dystrybucjonizmu).
Polityka zagraniczna |
Ruch Narodowy z założenia jest ugrupowaniem eurosceptycznym. Opowiada się za wyjściem Polski z Unii Europejskiej[42].
Wspólne oświadczenia z węgierskim Jobbikiem w sprawie sytuacji na Ukrainie świadczą o drodze do pogłębienia współpracy obu ugrupowań. Ogłoszono również polsko-węgierską wymianę kandydatów na listach w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[43] (która ostatecznie nie doszła do skutku). Węgierscy i polscy narodowcy uważają, że krajowe rządy poświęcają interesy narodowe na rzecz eurofederalizmu. W tej konkretnej sprawie ruchy narodowe Polski i Węgier wezwały wspólnie władze państwowe swoich krajów do wysiłków politycznych i dyplomatycznych w celu ochrony zagrożonych praw mniejszości narodowych na Ukrainie z uwagi na rewolucyjne nastroje na wschodzie, w tym popularyzujące symbolikę i postaci związane z ukraińskim etnicznym szowinizmem, które to w kontekście historycznych doświadczeń krwawo obchodziły się z mniejszościami narodowymi na tych ziemiach.
11 listopada 2015 posłowie Ruchu Narodowego zaprosili do Sejmu, oprócz działaczy Jobbiku, także włoskich neofaszystów z partii Nowa Siła (Forza Nuova)[44].
Ruch Narodowy sprzeciwia się idei bliskiej sojuszniczej współpracy państw Europy Środkowo-Wschodniej w formie federacji (Międzymorze), określając ją jako „mit Pierwszej Rzeczypospolitej”, „mit jagielloński”, „utopia”, „rojenia” i „szkodliwe tendencje”. Zamiast tego proponuje „wizję zwartego, spójnego etnicznie, kulturowo i religijnie państwa”. Uważa Federację Rosyjską za mocarstwo, równocześnie twierdząc, że nie stanowi ono zagrożenia dla Polski na żadnej płaszczyźnie – militarnej, gospodarczej ani kulturowej. Postuluje odbudowę relacji handlowych z Rosją. Uważa obecność sojuszniczych wojsk NATO i USA w Polsce za „odwrotność wsparcia sojuszniczego, który utrwala zależność i niesamodzielność Polski w zakresie jej zdolności obronnych”. Ruch Narodowy proponuje współpracę z Rosją i Chinami jako antidotum na wpływy Stanów Zjednoczonych i Niemiec, nazywając to „polityką wielowektorową”[45].
Ruch Narodowy postuluje również w swoich poglądach dotyczących spraw zagranicznych dbanie o interesy Polonii za granicą, ze szczególnym uwzględnieniem Polonii na Kresach dawnej II Rzeczypospolitej.
Ruch Narodowy jest przeciwnikiem przyjmowania imigrantów.
Zobacz też |
- Politycy Ruchu Narodowego
- Roman Dmowski
- Narodowa Demokracja
- nacjonalizm polski
Przypisy |
↑ Jako partia 10 grudnia 2014.
↑ Robert Winnicki: Rewolucja już się zaczęła. wirtualnapolonia.com, 29 sierpnia 2013.
↑ Jan Bodakowski: Rozłam w Ruchu Narodowym. Wystąpił ONR!. prawy.pl, 29 sierpnia 2015.
↑ ab Ruch Narodowy zwiera szeregi. Kongres pod koniec maja. tvn24.pl, 27 lutego 2013.
↑ Joanna Berendt: I Kongres Ruchu Narodowego: „Nasza armia przywróci porządek. Albo oni, albo my. To jest wojna”. gazeta.pl, 8 czerwca 2013.
↑ II Ogólnopolski Kongres Ruchu Narodowego. Relacja wideo – CAŁOŚĆ. wirtualnapolonia.com, 3 maja 2014.
↑ Walka z eurofederalizmem i gender w sojuszu z Jobbikiem i Le Pen. Ruch Narodowy idzie do PE. polskatimes.pl, 7 stycznia 2014.
↑ Serwis PKW – Wybory 2014.
↑ Serwis PKW – Wybory 2014.
↑ Serwis PKW – Wybory 2014.
↑ Wybory prezydenta miasta Zielona Góra. zielona-gora.pkw.gov.pl.
↑ Oficjalne wyniki wyborów na prezydenta Zielonej Góry i do rady miasta. gazetalubuska.pl, 16 marca 2015.
↑ Paulina Małyszek: Komunikat władz Ruchu Narodowego ws. partii politycznej. narodowcy2014.pl, 10 grudnia 2014.
↑ Marian Kowalski na prezydenta!. ruchnarodowy.org, 17 grudnia 2014.
↑ Kandydaci na prezydenta. mamprawowiedziec.pl.
↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 11 maja 2015 r. o wynikach głosowania i wyniku wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzonych na dzień 10 maja 2015 r.. pkw.gov.pl.
↑ Paulina Małyszek: Przed debatą i drugą turą RN zwrócił się do kandydatów by ustosunkowali się do czterech kluczowych kwestii. narodowcy2014.pl, 21 maja 2015.
↑ Krzysztof Bosak: Stanowisko Ruchu Narodowego w sprawie II tury wyborów prezydenckich. narodowcy2014.pl, 22 maja 2015.
↑ UPR – „pomimo różnic programowych” – popiera Andrzeja Dudę. I zachęca do głosowania. wpolityce.pl, 18 maja 2015.
↑ Szymon Wiśniewski: Kongres Wyborczy Ruchu Narodowego. ruchnarodowy.net, 13 czerwca 2015.
↑ UPR INFO TV – Dwa tygodnie w polityce. uniapolitykirealnej.org.pl, 17 czerwca 2015.
↑ Kowalski nie jest już wiceprezesem Ruchu Narodowego. „Winnicki mnie odwołał”. kresy.pl, 29 sierpnia 2015.
↑ Kacper Nowogrodzki: Lista kandydatów oficjalnie popieranych przez Ruch Narodowy. ruchnarodowy.net, 23 października 2015.
↑ Posłowie Ruchu Narodowego w Sejmie. ruchnarodowy.net, 27 października 2015.
↑ Rada Ruchu Narodowego rekomenduje utworzenie samodzielnego koła. onet.pl, 23 kwietnia 2016.
↑ Szymon Wiśniewski: Kongres Programowy Ruchu Narodowego. ruchnarodowy.net, 11 grudnia 2016.
↑ Ruch Narodowy wykreślony z rejestru partii politycznych w Polsce. wprost.pl, 3 października 2017.
↑ Ruch Narodowy został wpisany do ewidencji partii politycznych. ruchnarodowy.net, 28 marca 2018.
↑ Wykaz partii politycznych. pkw.gov.pl.
↑ List prof. Jacka Bartyzela do uczestników Kongresu Ruchu Narodowego. ruchnarodowy.net, 16 czerwca 2018.
↑ Kongres Ruchu Narodowego w Warszawie. narodowcy.net, 16 czerwca 2018.
↑ Serwis PKW – Wybory 2018.
↑ Narodowcy w samorządzie. Kilkoro radnych, w jednym regionie wyprzedzili Kukiz’15. radiozet.pl, 25 października 2018.
↑ abc Program. ruchnarodowy.net.
↑ Ruch Narodowy. mw.org.pl.
↑ Powstaje Ruch Narodowy. onet.pl, 12 listopada 2012.
↑ My jesteśmy Rzymianami, jesteśmy synami i córkami Rzymu antycznego, Rzymu w rozumieniu katolickim, jesteśmy dziedzicami Wiecznego Rzymu – Robert Winnicki podczas II Ogólnopolskiego Kongresu Ruchu Narodowego, 3 maja 2014.
↑ Olaf Ryngwelski: Krzysztof Bosak o gospodarce w TVP Warszawa. narodowcy2014.pl, 6 maja 2014.
↑ Suwerenny Naród w XXI wieku. Program Ruchu Narodowego. ruchnarodowy.net, 10 grudnia 2016.
↑ Szymon Wiśniewski: Kongres Programowy Ruchu Narodowego (relacja). ruchnarodowy.net, 11 grudnia 2016.
↑ Wystąpienie Krzysztofa Bosaka na Kongresie Ruchu Narodowego. ruchnarodowy.org.
↑ Szymon Wiśniewski: Czas na #POLexit!. ruchnarodowy.net, 24 czerwca 2016.
↑ Agata Kondzińska: Polscy narodowcy idą z Jobbikiem do UE. wyborcza.pl, 27 stycznia 2014.
↑ Łukasz Woźnicki: Winnicki zabrał do Sejmu delegację neofaszystów z włoskiej Forza Nuova. wyborcza.pl, 11 listopada 2015.
↑ Robert Winnicki, Krzysztof Bosak, Witold Tumanowicz, Michał Wawer: Program Ruchu Narodowego. s. 21–28.
Linki zewnętrzne |
- Oficjalna strona Ruchu Narodowego
|