Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” RP






























































Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” RP


Skrót
Ojcowizna RP
Lider
Kazimierz Chorzępa
Data założenia
7 lipca 2004
Adres siedziby
al. Piłsudskiego 8-10, 35-074 Rzeszów
Ideologia polityczna

agraryzm, konserwatyzm
Poglądy gospodarcze

solidaryzm
Członkostwo
międzynarodowe

brak
Młodzieżówka
Młodzieżówka „Ojcowizna”
Barwy

     zieleń
Obecni posłowie



0 / 460


Obecni senatorowie



0 / 100


Obecni eurodeputowani



0 / 51


Obecni radni wojewódzcy



0 / 552



Strona internetowa

Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” RP (Ojcowizna RP, SL „Ojcowizna”) – polska konserwatywna partia polityczna o charakterze ludowym. Pod obecną nazwą działająca od 2012, zarejestrowana w 2013. Do 2012 ugrupowanie działało jako Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” (zarejestrowane jako partia w latach 2004–2010).


Ugrupowanie nawiązuje do Polskiego Forum Ludowo-Chrześcijańskiego „Ojcowizna” – partii działającej w latach 1991–1997. Do „Ojcowizny” należy wielu działaczy NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Władze partii


    • 2.1 Zarząd Krajowy




  • 3 Członek honorowy


  • 4 Zobacz też


  • 5 Przypisy


  • 6 Linki zewnętrzne





Historia |


Partia o nazwie Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” powstała w Rzeszowie. Zgłoszona została do ewidencji partii politycznych 7 lipca 2004, a zarejestrowana postanowieniem z 10 listopada 2004[1]. Założycielem partii był Roman Bartoszcze[2], a na jej czele stanął Wieńczysław Nowacki. Partia wystawiła dwóch kandydatów do Senatu w wyborach parlamentarnych w 2005: Antoniego Jarosza w okręgu Krosno (otrzymał 21 595 głosów – 10. miejsce na 14 kandydatów)[3], oraz Janusza Szkutnika w okręgu Rzeszów (otrzymał 7964 głosów – 18. miejsce na 20 kandydatów)[4]. 3 kandydatów „Ojcowizny” wystartowało także do Sejmu z list Domu Ojczystego. W okręgu Rzeszów Kazimierz Chorzępa otrzymał 77 głosów, a Mieczysław Domaradzki 36[5]. W okręgu Kielce Roman Nowacki uzyskał 8 głosów[6].


W wyborach samorządowych w 2006 SL „Ojcowizna” zgłosiło kandydatów do Rady Miasta i Gminy Błażowa (województwo podkarpackie) oraz do Rady Miasta i Gminy Kórnik (województwo wielkopolskie)[7], którzy jednak nie otrzymali mandatów. Pojedyncze mandaty ugrupowanie uzyskało z list innych komitetów (m.in. Antoni Kopaczewski został radnym Rzeszowa z listy Prawa i Sprawiedliwości[8]).


W 26. rocznicę strajków chłopskich i podpisania Porozumień Rzeszowsko-Ustrzyckich na zjeździe w Rzeszowie w lutym 2007 Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” ogłosiło swój dokument programowy pod nazwą Konstytucja Polskiej Wsi[9], którą poparły inne marginalne organizacje, jak Stowarzyszenie Patriotyczno-Narodowe „Nadzieja” w Bytomiu oraz Wielkopolskie Towarzystwo Uwłaszczeniowe. Doszło także do przeorganizowania partii. Oficjalną współpracę ze Stronnictwem w charakterze doradców podjęli m.in. senator Adam Biela i prof. Romuald Kukołowicz. W skład władz ugrupowania weszła m.in. grupa byłych parlamentarzystów prawicowych partii ludowych.


W 2006 prezes honorowy „Ojcowizny” Antoni Kopaczewski odznaczony został przez Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[10].


W wyborach parlamentarnych w 2007 i w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 partia nie wystawiła kandydatów, pomimo rejestracji komitetu. W 2009 zawarła porozumienie o współpracy z Ligą Obrony Suwerenności. Sprzeciwiała się ratyfikacji traktatu lizbońskiego.


Postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z 15 marca 2010 SL „Ojcowizna” zostało wykreślone z ewidencji partii politycznych[11]. W wyborach prezydenckich w tym samym roku ugrupowanie poparło kandydaturę Jarosława Kaczyńskiego z PiS. Wzięło także udział w wyborach samorządowych w tym samym roku[12] (nie tylko w ramach własnego komitetu, np. Antoni Kopaczewski uzyskał reelekcję do rady Rzeszowa z listy PiS[13]).


22 maja 2011 w Rzeszowie z inicjatywy SL „Ojcowizna” powołana została Grupa Robocza Ugrupowań Patriotycznych i Narodowych „Ojcowizna”, której celem było przygotowanie wspólnego udziału w wyborach parlamentarnych w 2011 kilku ugrupowań o charakterze ludowym i narodowym. Przewodniczącym grupy został prezes SL „Ojcowizna” Kazimierz Chorzępa. W skład grupy weszli również przedstawiciele Ligi Polskich Rodzin, Przymierza Narodu Polskiego, Przymierza Ludowo-Narodowego, Stronnictwa Narodowego im. Dmowskiego Romana oraz kilku stowarzyszeń[14]. Ostatecznie jedynym kandydatem Grupy (z udziału w której wycofała się LPR) był działacz SL „Ojcowizna” Wieńczysław Nowacki, który wystartował do Senatu w okręgu obejmującym m.in. Przemyśl z ramienia KWW „Ojcowizna”. Otrzymał on 3227 głosów, co było najgorszym wynikiem spośród 6 kandydatów w okręgu[15].


W dniach 18–19 lutego 2012 odbył się I Kongres Stronnictwa Ludowego „Ojcowizna” RP. 28 grudnia tego samego roku zgłoszono wniosek o rejestrację partii o tej nazwie, który został przyjęty 30 kwietnia 2013[16]. Prezesem ugrupowania pozostał Kazimierz Chorzępa.


Partia zbojkotowała wybory do Parlamentu Europejskiego w 2014, sugerując jednocześnie poparcie dla Ruchu Narodowego i pojedynczych kandydatów z innych list. Zapowiedziała natomiast wystawienie komitetu w wyborach do rad gmin, a także kandydatów na burmistrzów i wójtów w wyborach samorządowych w tym samym roku. W wyborach do sejmików województw wystawiła listy w dwóch okręgach na Podkarpaciu i w jednym okręgu w Wielkopolsce. W skali kraju jej wynik wyniósł 0,03% głosów. W województwie podkarpackim wynik partii wyniósł 1,2% głosów, a w wielkopolskim 0,9%. Związani z partią kandydaci startowali na burmistrzów Tomaszowa Lubelskiego i Stąporkowa, uzyskując niewielkie poparcie. W wyborach prezydenckich w 2015 „Ojcowizna” nie udzieliła poparcia żadnemu z kandydatów. Na wybory parlamentarne w tym samym roku partia powołała komitet, jednak nie zarejestrowała żadnych kandydatów.


W wyborach samorządowych w 2018 kandydaci „Ojcowizny” wystartowali zarówno w ramach komitetu tej partii, jak i z innych list (członek partii kandydował m.in. do sejmiku podkarpackiego z listy Wolnych i Solidarnych). Komitet partii wystawił kandydata na burmistrza Sieniawy (który uzyskał niewielkie poparcie) oraz 23 kandydatów na radnych gmin (4 z nich uzyskało mandaty, w tym 3 w gminie Wiśniowa).



Władze partii |



Zarząd Krajowy |


Prezes:


  • Kazimierz Chorzępa

Wiceprezes:


  • Stanisław Majdański

Sekretarz:


  • Zdzisław Leśniak

Skarbnik:


  • Stefan Bigos

Pozostali członkowie:



  • Kazimierz Hukiewicz

  • Wieńczysław Nowacki


Rada Naczelna partii liczy około 40 osób (wśród nich są członkowie Zarządu Krajowego). Członkami RN są m.in. byli parlamentarzyści: oprócz Stanisława Majdańskiego także Grzegorz Górniak, Józef Gutowski i Henryk Suchora (do śmierci członkiem rady był również Janusz Rożek). W RN zasiada również m.in. prof. Antoni Jarosz i wielu działaczy opozycji w PRL.



Członek honorowy |


Członkiem honorowym SL „Ojcowizna” jest prezes stowarzyszenia Polskie Forum Ludowo-Chrześcijańskie „Ojcowizna” i współzałożyciel dawnej partii o tej nazwie, były poseł Leszek Murzyn (działający jednocześnie w Prawicy Rzeczypospolitej).



Zobacz też |


  • Partie polityczne w Polsce


 Zobacz też kategorię: Politycy Stronnictwa Ludowego „Ojcowizna”.


Przypisy |




  1. Pozycja 7764. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 119/2006, 21 czerwca 2006.


  2. Informacje na stronie SL „Ojcowizna” RP


  3. Serwis PKW – Wybory 2005


  4. Serwis PKW – Wybory 2005


  5. Serwis PKW – Wybory 2005


  6. Serwis PKW – Wybory 2005


  7. Serwis PKW – Wybory 2006


  8. Serwis PKW – Wybory 2006


  9. Treść Konstytucji Polskiej Wsi na stronie SL „Ojcowizna”


  10. Nota biograficzna Antoniego Kopaczewskiego w Encyklopedii Solidarności


  11. Pozycja 9355. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 138/2011, 19 lipca 2011.


  12. Serwis PKW – Wybory 2010


  13. Serwis PKW – Wybory 2010


  14. Grupa Robocza – Wybory 2011. wicipolskie.org, 26 maja 2011.


  15. Serwis PKW – Wybory 2011


  16. Pozycja 9524. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 128/2013, 4 lipca 2013.



Linki zewnętrzne |


  • Witryna Stronnictwa Ludowego „Ojcowizna”



這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna