Kościół św. Jadwigi we Wrocławiu - Leśnicy











































Kościół św. Jadwigi
we Wrocławiu - Leśnicy


Distinctive emblem for cultural property.svg L/2 z dnia 4.08.1961 oraz 241/34 z 25.10.1961[1]

kościół parafialny

Ilustracja
Kościół św. Jadwigi

Państwo
 Polska
Miejscowość
Wrocław


Wyznanie
katolickie

Kościół
rzymskokatolicki
Parafia
św. Jadwigi Śląskiej we Wrocławiu


Wezwanie
św. Jadwigi











Położenie na mapie Wrocławia


Mapa lokalizacyjna Wrocławia

Kościół św. Jadwigi we Wrocławiu - Leśnicy

Kościół św. Jadwigi
we Wrocławiu - Leśnicy






Położenie na mapie województwa dolnośląskiego


Mapa lokalizacyjna województwa dolnośląskiego

Kościół św. Jadwigi we Wrocławiu - Leśnicy

Kościół św. Jadwigi
we Wrocławiu - Leśnicy






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Kościół św. Jadwigi we Wrocławiu - Leśnicy

Kościół św. Jadwigi
we Wrocławiu - Leśnicy





Ziemia51°08′49,23″N 16°52′08,60″E/51,147008 16,869056





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Kościół św. Jadwigi we Wrocławiu - Leśnicy - położony jest w zachodniej części Wrocławia, Leśnicy, przy ul. Wolskiej. Jest niewielką budowlą jednonawową, otoczoną dawniej cmentarzem (zachowanym dziś tylko od północnej strony kościoła).



Historia i architektura |


Pierwsze wzmianki o leśnickim kościele sięgają 1248. Była to prawdopodobnie świątynia drewniana. Dopiero w połowie XIV wieku (możliwe, że w 1365) zbudowano nowy kościół gotycki, którego mury częściowo zachowały się do dziś.


Wielokrotnie był przebudowywany, zwłaszcza w wieku XVII-XVIII, dlatego dominującym stylem jest tu barok. W 1690 do kościoła dobudowano drewnianą dzwonnicę, która w latach 1785-1786 została zastąpiona wieżą, wybudowaną z kamienia polnego i cegły wypalanej z rudy darniowej. Z uwagi na nietypowy dla swej epoki budulec wieża ta nieco przypomina mury średniowieczne. Również w nietypowy sposób wieża została ulokowana - przy prezbiterium, a nie przy fasadzie kościoła. W 1787 w wieżę kościoła uderzył piorun, co spowodowało zawalenie się górnej części wieży. Odbudowywano ją długo, aż w 1810 zyskała formę obecną. Górna część wieży została ozdobiona neogotyckimi maswerkami. Jest to jeden z pierwszych (możliwe, że pierwszy) zachowanych przykładów neogotyku w architekturze na Śląsku.


W 1739 rozpoczęto zmianę wystroju świątyni na barokowy. W pracach tych brał udział jeden z najlepszych po Willmannie barokowych malarzy śląskich - Felix Anton Scheffler. Artysta wykonał dla kościoła znakomite freski w owalnych obramowaniach na suficie świątyni. Są to Zwiastowanie, Nawiedzenie Marii, Pokłon pasterzy, Ofiarowanie Jezusa i Nauczanie Jezusa w świątyni. Oprócz dekoracji malarskiej na suficie zachowało się zabytkowe wyposażenie (kościół nie był zniszczony podczas II wojny światowej). Najważniejsze jego elementy to:




  • Ołtarz główny i ołtarze boczne (umieszczone po bokach nawy przed wejściem do prezbiterium), pochodzą z połowy XVIII wieku i przypisywane są wrocławskim artystom: Johannowi Kloberowi i Josephowi Queiusowi.


  • ambona, pokryta polichromiami, ozdobiona płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z Ewangelii i zwieńczona rzeźbą Chrystusa unoszącego dłoń w geście błogosławieństwa.


  • Madonna z Dzieciątkiem, gotycka rzeźba polichromowana z XV wieku; jedyna zachowana część wypozażenia świątyni


  • Chrzcielnica z piaskowca, barokowa (XVII wiek), z drewnianymi rzeźbami przedstawiającymi chrzest Jezusa.


  • Maria w chmurach - obraz barokowy, na płótnie, z początku XVIII wieku


  • Jan Nepomucen - obraz wczesnobarokowy, na płótnie, z początku XVII wieku


  • krucyfiks procesyjny - drewniany, barokowy, koniec XVII wieku


  • organy - instrument mechaniczno-pneumatyczny z roku 1897 o 2 manuałach i klawiaturze nożnej, będący dziełem firmy Schlag und Söhne ze Świdnicy (Opus 495)


Po roku 2000 wiele zabytkowych elementów kościoła św. Jadwigi poddano gruntownej renowacji i konserwacji.



Przypisy |




  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. [dostęp 2010-01-25].



Literatura |


  • Ewa Kobel, Leśnica - z dziejów miasta i parafii, Wrocław-Leśnica 2004



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容