Spłonka






Spłonki: zbita spłonka w łusce naboju do pistoletu (po lewej) oraz spłonka wymontowana z naboju do broni gładkolufowej (po prawej).


Spłonka – mały ładunek wybuchowy inicjujący wybuch właściwego materiału wybuchowego. Spłonki dzielą się na:



  • mechaniczne – wykonane zazwyczaj w postaci niewielkiej miedzianej lub mosiężnej puszki wypełnionej środkiem chemicznym detonującym w czasie zgniecenia (np. piorunian rtęci lub azydek ołowiu), odpalana poprzez uderzenie iglicą,

  • elektryczne (zwane również detonatorami) – różnej konstrukcji, odpalane przy użyciu prądu elektrycznego.


W broni ręcznej (pistolet, rewolwer, karabin) wyróżnia się dwa typy spłonki:




Porównanie budowy denka łuski przy zastosowaniu spłonek Boxer i Berdan




Po lewej Berdan, z prawej Boxer. Od góry: widok od wnętrza łuski, przekrój, widok denka



  • typ Berdan – pierwsza spłonka do amunicji zespolonej, opracowana w 1865 r. przez Hirama Berdana, zrewolucjonizowała zastosowanie ręcznej broni palnej, opatentowana w 1866 r.[1]. Powszechnie stosowana do połowy XX wieku, obecnie prawie wycofana z użytku cywilnego, lecz nadal popularna w amunicji wojskowej, szczególnie w krajach powstałych po rozpadzie ZSRR, w Ameryce Południowej i w Afryce. Stanowi miseczkę wypełnioną materiałem inicjującym, który eksploduje po uderzeniu w kowadełko znajdujące się w denku łuski. Zapłon materiału miotającego w łusce następuje poprzez 2 (czasem więcej) kanały ogniowe umieszczone w denku łuski, symetrycznie wokół kowadełka.

  • typ Boxer – spłonka Berdana, zmodyfikowana przez Edwarda M. Boxera, głównego inżyniera Royal Arsenal, opatentowana w Anglii w 1866 r., a następnie w 1869 r. w Stanach Zjednoczonych[2]. Zasadniczą zmianą było przeniesienie kowadełka z denka łuski do spłonki, co pozwoliło na zastosowanie jednego kanału ogniowego umieszczonego centralnie w denku łuski. Ze względu na skomplikowaną produkcję, spłonki Boxer nie były powszechnie stosowane aż do połowy XX wieku. Obecnie jest to niemal jedyny typ spłonki stosowany w amunicji do użytku cywilnego, głównie ze względu na łatwość elaboracji łusek o takiej konstrukcji denka.


Spłonka może mieć wiele zastosowań, ale najczęściej kojarzona jest z nabojem strzeleckim.





Przypisy |




  1. ↑ U.S. Patent 82,587


  2. ↑ U.S. Patent 91,818



Bibliografia |


  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 211. ISBN 83-86028-01-7.



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容