Czarny Kopiniak



















Czarny Kopiniak


Ilustracja
Czarny Kopiniak wśród podpisanych obiektów

Państwo
 Słowacja
Pasmo
Tatry, Karpaty


Położenie na mapie Tatr


Mapa lokalizacyjna Tatr

Czarny Kopiniak

Czarny Kopiniak





Ziemia49°12′24,8″N 20°12′01,1″E/49,206889 20,200306

Czarny Kopiniak (słow. Čierny kopiniak, Čierna kopa[1]) – wybitna turnia w północno-zachodniej grani Czarnego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr Wysokich. Na południowym wschodzie graniczy z Czarnym Grzebieniem, od którego odgranicza go Czarny Karb, natomiast na północnym zachodzie od Czarnych Czub i masywu Kołowego Szczytu oddzielony jest Czarną Przełęczą. Jest to jedyna samodzielna turnia na odcinku między Czarną Przełęczą a Czarnym Szczytem, położona w jednej trzeciej jego wysokości[2].


Południowo-zachodnie stoki grani opadają w kierunku Czarnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej – stosunkowo urwistą, choć niewysoką ścianą. W jej dolnych fragmentach położona jest lewa część Niżniego Szymkowego Ogrodu. Po stronie północno-wschodniej z Czarnego Kopiniaka opada stroma ściana do Danielowego Cmentarzyska w Dolinie Jastrzębiej[2].


Na Czarnego Kopiniaka nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników jest nieco trudna (I w skali UIAA) i wiedzie południowo-zachodnią granią z Czarnej Przełęczy. Wejście od strony Czarnego Karbu jest łatwiejsze (0+), ale mniej dogodne[2].


Pierwsze wejścia:



  • letnie – Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior, 16 lipca 1907 r.,

  • zimowe – Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko, 4 kwietnia 1928 r.[2]



Przypisy |




  1. ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-15].


  2. ↑ abcd Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 150–151. ISBN 83-217-2472-8.








-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容