Wyżni Czarny Karb

Multi tool use
Multi tool use























Wyżni Czarny Karb


Ilustracja
Wyżni Czarny Karb wśród podpisanych obiektów

Państwo

 Słowacja
Pasmo

Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty

Czarny Szczyt, Czarny Grzebień


Położenie na mapie Tatr


Mapa lokalizacyjna Tatr

Wyżni Czarny Karb

Wyżni Czarny Karb





Ziemia49°12′20,5″N 20°12′02,7″E/49,205694 20,200750

Wyżni Czarny Karb (słow. Vyšný Čierny zárez[1]) – niewybitna przełęcz w północno-zachodniej grani Czarnego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr Wysokich. Siodło oddziela od siebie kopułę szczytową Czarnego Szczytu na południowym wschodzie od Czarnego Grzebienia na północnym zachodzie i znajduje się tuż pod wierzchołkiem masywu[2].


W południowo-zachodnich stokach grani znajduje się Mały Szymkowy Żleb, opadający spod Papirusowej Przełączki[2] w kierunku Czarnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej. Po stronie północno-wschodniej stoki zbiegają do Danielowych Pól w Dolinie Jastrzębiej[3]. Po stronie Doliny Czarnej Jaworowej w ścianach poniżej Wyżniego Czarnego Karbu położony jest Wyżni Szymkowy Ogród – piarżysty, skośny taras. Do Danielowego Cmentarzyska w Dolinie Jastrzębiej zbiega natomiast z przełęczy stroma rynna[2].


Na Wyżni Czarny Karb nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na przełęcz od Przełęczy Stolarczyka górnym trawersem po stronie Małego Szymkowego Żlebu, z Czarnego Bańdziocha oraz z Doliny Dzikiej przez Wyżnią Czarną Galerię w Czarnym Grzbiecie[2].


Pierwsze wejścia:



  • letnie – Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior, 16 lipca 1907 r., przy przejściu granią,

  • zimowe – Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko, 4 kwietnia 1928 r., przy przejściu granią[2].



Przypisy |




  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-13].


  2. abcde Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 147–148. ISBN 83-217-2472-8.


  3. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.





V7diIN8Qa3yBR,RqA3fUJkfyGoENodlDt8XZ0C3
M8CSuCB M,5nCl s9afy,CLnP8ZaZ92oN13JABlr6tIZ20 t,3LqR4m,F qx8QQvLWN7BhcjukAmXkcHo6ca 94 cm7x,OXn9

這個網誌中的熱門文章

Lanžov

Rikitea

Electric locomotive