Równanie parametryczne
Równanie parametryczne – pojęcie matematyczne definiujące relację przy użyciu parametrów. Najprostsze zastosowanie widać na przykładzie wziętym z zagadnień kinematyki, kiedy to jednym parametrem czasu można opisać położenie ciała, jego prędkość i inne wielkości fizyczne dotyczące ciała w ruchu. Ogólnie przy pomocy równań parametrycznych definiuje się relację jako zbiór równań.
Spis treści
1 Przykłady dwuwymiarowe
1.1 Parabola
1.2 Okrąg
2 Przykłady trójwymiarowe
2.1 Helisa
2.2 Powierzchnie parametryczne
3 Zastosowanie
4 Konwersja równań parametrycznych do pojedynczego równania
5 Przypisy
Przykłady dwuwymiarowe |
Parabola |
Weźmy dla przykładu najprostsze równanie dla paraboli,
- y=x2{displaystyle y=x^{2},}
które może zostać sparametryzowane poprzez użycie dowolnego parametru t w następujący sposób:
- x=t{displaystyle x=t,}
- y=t2.{displaystyle y=t^{2}.,}
Okrąg |
Poprzedni przykład stanowi trywialny szczególny przypadek, dlatego rozważmy teraz okrąg o promieniu a:
- x=acos(t){displaystyle x=acos(t),}
- y=asin(t),{displaystyle y=asin(t),,}
gdzie t∈[0,2π){displaystyle tin [0,2pi )}
Przykłady trójwymiarowe |
Helisa |
Równania parametryczne są wygodne do opisywania krzywych w przestrzeniach o większych wymiarach. Weźmy dla przykładu równania:
- x=acos(t){displaystyle x=acos(t),}
- y=asin(t){displaystyle y=asin(t),}
- z=bt{displaystyle z=bt,}
gdzie a>0{displaystyle a>0;}, t∈[0,2π){displaystyle tin [0,2pi );,}
które opisują trójwymiarową krzywą, mówiąc konkretniej helisę, o promieniu a, która wznosi się o 2πb co okrążenie. Takie wyrażenia jak powyżej są często zapisywane jako
- r(t)=(x(t),y(t),z(t))=(acos(t),asin(t),bt).{displaystyle r(t)=(x(t),y(t),z(t))=(acos(t),asin(t),bt).,}
Powierzchnie parametryczne |
Torus, którego odległość od środka torusa oznaczona jest jako R i którego promień wynosi r, może być sparametryzowany jako
- x=cos(t)(R+rcos(u)){displaystyle x=cos(t)(R+rcos(u));}
- y=sin(t)(R+rcos(u)){displaystyle y=sin(t)(R+rcos(u));}
- z=rsin(u),{displaystyle z=rsin(u);,}
gdzie t∈[0,2π),{displaystyle tin [0,2pi ),}
u∈[0,2π).{displaystyle uin [0,2pi ).}
Zastosowanie |
Opisany wyżej sposób wyrażania krzywych jest praktyczny, dlatego iż jedno z równań można różniczkować a inne całkować. Przykładem zastosowania może być wyrażenie prędkości jako sparametryzowanej drogi przebytej przez ciało (w każdym wymiarze odpowiednio) jako:
- v(t)=r′(t)=(x′(t),y′(t),z′(t))=(−asin(t),acos(t),b){displaystyle v(t)=r'(t)=(x'(t),y'(t),z'(t))=(-asin(t),acos(t),b),}
natomiast przyspieszenie jako:
- a(t)=r″(t)=(x″(t),y″(t),z″(t))=(−acos(t),−asin(t),0){displaystyle a(t)=r''(t)=(x''(t),y''(t),z''(t))=(-acos(t),-asin(t),0),}
Ogólnie krzywa parametryczna jest funkcją jednego niezależnego parametru (zazwyczaj oznaczanego jako t). W sytuacji, gdy są dwa lub więcej parametrów, mamy do czynienia z powierzchnią parametryczną.
Konwersja równań parametrycznych do pojedynczego równania |
Konwersja zbioru równań parametrycznych do pojedynczego równania polega na wyeliminowaniu zmiennej t{displaystyle t} z równań x=x(t), y=y(t){displaystyle x=x(t), y=y(t)}. Jeśli jedno z tych równań może być rozwiązane dla t, wtedy wyrażenie otrzymane może zostać podstawione do innego równania po to, aby otrzymać równanie, w którym występować będą tylko zmienne x oraz y. Jeśli x(t){displaystyle x(t)} i y(t){displaystyle y(t)} są funkcjami wymiernymi, wtedy techniki teorii równań, takie jak rugownik, mogą zostać zastosowane do wyeliminowania zmiennej t. Istnieją również szczególne przypadki, w których nie istnieje pojedyncze równanie, które by występowało w zamkniętej formie.[1]
Dla przykładu weźmy okrąg o promieniu a
- x=acos(t){displaystyle x=acos(t),}
- y=asin(t){displaystyle y=asin(t),}
a>0{displaystyle a>0;}, t∈[0,2π){displaystyle tin [0,2pi );}
Może on być łatwo wyrażony za pomocą zmiennych x oraz y korzystając z jedynki trygonometrycznej:
- x/a=cos(t){displaystyle x/a=cos(t),}
- y/a=sin(t){displaystyle y/a=sin(t),}
- cos(t)2+sin(t)2=1{displaystyle cos(t)^{2}+sin(t)^{2}=1,!}
- ∴(x/a)2+(y/a)2=1,{displaystyle therefore (x/a)^{2}+(y/a)^{2}=1,}
co ostatecznie jest łatwo identyfikowane z typem krzywej stożkowej, czyli w tym przypadku z okręgiem.
Przypisy |
↑ Konwersja z równań parametrycznych do postaci pojedynczego równania (ang.). [dostęp 2010-09-16].