Valencia CF
































































Valencia CF


Valencia CF
Pełna nazwa
Valencia Club de Fútbol
Przydomek

Los Che, Blanquinegros, Valencia, w Polsce także Nietoperze
Barwy
biało-pomarańczowo-czarne
Data założenia

18 marca 1919
Debiut w najwyższej lidze

22 listopada 1931
Liga

Primera División
Adres
Antigua Senda de Senent 11,9,46023 Walencja, Hiszpania
Stadion

Estadio Mestalla, Walencja,
w budowie: Nou Mestalla, Walencja
Właściciel

Peter Lim
Prezes

Layhoon Chan
Trener

Marcelino García Toral
Asystent trenera
David Caneda
César Sánchez



















Stroje
domowe
















Stroje
wyjazdowe




















Stroje rezerwowe





Strona internetowa

Valencia Club de Fútbol (wym. [baˈlenθja] lub [baˈlensja]) znany również jako Valencia lub Los Che – hiszpański klub piłkarski założony w 1919 roku. Obok FC Barcelony i Realu Madryt najbardziej znany klub w Primera División. Swoje domowe mecze rozgrywa na stadionie Estadio Mestalla w Walencji o pojemności 55 tys. widzów. W budowie jest nowy stadion - Nou Mestalla, który pomieści 75 tys. widzów. Zespół Valencii należy do najbardziej utytułowanych w Hiszpanii. Sześciokrotnie wywalczył mistrzostwo Hiszpanii oraz 7 razy Puchar Hiszpanii, a także raz Superpuchar Hiszpanii. Osiągał także sukcesy w europejskich pucharach: w 1962, 1963 oraz 2004 roku wygrał Puchar UEFA, a w 1980 roku wygrał Puchar Zdobywców Pucharów. W tabeli wszech czasów ligi hiszpańskiej Valencia zajmuje 4. miejsce za Realem Madryt, FC Barceloną i Atlético Madryt[1].




Spis treści






  • 1 Historia


    • 1.1 Początki


    • 1.2 Pierwsze sukcesy


    • 1.3 Lata 50. i Antonio Puchades


    • 1.4 Puchar Miast Targowych


    • 1.5 Era Di Stéfano


    • 1.6 Czas finałów


    • 1.7 Mistrzostwo ligi 2002


    • 1.8 Dublet 2004


    • 1.9 Ostatnie lata (2007-2017)




  • 2 Sukcesy


  • 3 Europejskie puchary


  • 4 Obecny skład


    • 4.1 Piłkarze na wypożyczeniu




  • 5 Sztab szkoleniowy


  • 6 Piłkarze


  • 7 Stadiony


  • 8 Trenerzy


  • 9 Prezesi


  • 10 Hymn klubu


  • 11 Sponsorzy


  • 12 Przypisy


  • 13 Bibliografia


  • 14 Linki zewnętrzne





Historia |



Początki |


Klub piłkarski Valencia został założony przez grupę mieszkańców Walencji w 1919 roku w barze Torino. Głównymi inicjatorami powstania klubu byli Gonzalo Medina Pernas i Octavio Augusto Milego. 18 marca 1919 roku klubowi nadano nazwę Valencia Club Football.


Pierwszym prezesem Valencia Club Football był Octavio Augusto Milego, a jego zastępcą Gonzalo Medina Pernas. Jako barwy klubowe obrano czarny i biały, choć w latach 1924–1996 za barwy hiszpańskiego klubu uznawano tylko kolor biały. Pierwszy mecz Los Ches, rozegrali z lokalnym rywalem Gimnastico de Castellon. Zakończył się on porażką 0:1.
W 1923 roku do użytku został oddany obecny stadion klubowy Estadio Mestalla, który wówczas był w stanie pomieścić 19 tys. kibiców.



Pierwsze sukcesy |


„Złoty wiek” w historii klubu zaczyna się w 1940 r. dzięki prezesowi klubu Luisowi Casanova. Casanova ściągał zawodników i inwestował w cały klub. W tym czasie drużyna zdobyła trzy mistrzostwa ligi i dwa krajowe puchary. Wówczas w drużynie grali: Epi, Amadeo, Asensi i Gorostiza.



Lata 50. i Antonio Puchades |


Lata 50. w historii klubu łączą się nierozerwalnie z ikoną drużyny Los Ches, Antonio Puchades. W tym czasie zarząd podjął decyzję o rozbudowie i modernizacji Estadio Mestalla. 10 lipca 1950 roku rozpoczęto prace pod kierownictwem architekta D. Savior Pasquala oraz odpowiadającego za wykonanie D. Chose Tormo. Mestalla stał się wtedy obiektem, który mógł pomieścić 45 000 widzów. Mimo że Valencia w owym czasie posiadała drużynę składającą się z wyróżniających graczy, z Puchadesem na czele, wyniki w sezonie 50/51 nie były zadowalające dla kibiców. Valencianistas grali bardzo nieregularnie, zaskakując swoich kibiców porażkami ze słabymi drużynami. Louis Casanova chciał odejść z klubu, jednak pod presją współpracowników, zawodników i mieszkańców miasta został do 1959 roku.



Puchar Miast Targowych |


2 lipca 1961 r. po tragicznej śmierci Brazylijczyka Waltera, który zginął w wypadku samochodowym, na prezydenta klubu został wybrany Julio Miguel. W Pucharze Miast Targowych Valencia zdobyła puchar pokonując 6:2 w finale Barcelonę. Miguel zaczął sprowadzać nowych graczy, m.in. brazylijskiego bramkostrzelnego napastnika, Waldo Machado. Strzelecką parę wraz z Waldo stworzył Vicente Guillot, którego kariera przebiegała podobnie. Razem strzelili wiele bramek, a Waldo jest do tej pory najlepszym strzelcem Los Ches.



Era Di Stéfano |


Alfredo Di Stéfano przybył do klubu w kwietniu 1970 r., zastępując parę trenerską Enrique Boque i Savior Artigas. Di Stéfano stworzył solidną drużynę z dobrze poukładaną obroną z takim nazwiskami jak Sol, Anibal, Jesus Martinez, Anton, Abelardo. W środku pola grali Pepe i Claramunt, w ataku Forment, Valdez, Sergio i Pellicer. W sezonie 1970/71 Los Ches i Valencia pod wodzą Di Stéfano zdobyła tytuł mistrza ligi. Obserwatorzy i recenzenci byli zgodni, że głównym autorem tego sukcesu był Abelardo, który przykuwał uwagę Hiszpanów swoją grą.



Czas finałów |


W roku 1992 kierownictwu na czele z prezesem Arturo Tuzonem Gilem udaje się wyjść z kryzysu finansowego i doprowadzają klub do dawnej świetności. Zatrudniono holenderskiego szkoleniowca Guuss Hiddinka. Holender nie doprowadził jednak VCF do tytułu i klub zajął dwa razy z rzędu 4 miejsce w lidze. W sezonie 1993/94 do drużyny przybył ceniony zawodnik, Predrag Mijatovic. Valencia jednak nadal nie uzyskiwała wyników, a z posadą musieli się kolejno pożegnać Paco Real, Héctor Núñez i Jose Manuel Rielo.


W kolejnym sezonie 1994/95, z Mijatovicem i Gaizką Mendietą w składzie, Valencia zajęła 10. miejsce w lidze. Do drużyny dołączali tacy piłkarze jak Ilie, Vlaovic, Claudio Lopez, Romario; nie wiązało to się jednak z sukcesami. W sezonie 1998/99 Valencia tryumfowała w Pucharze Hiszpanii pokonując w dwumeczu Barcelonę. W roku 1999 trenerem klubu zostaje argentyński trener Hector Raul Cuper, który w pierwszym swym sezonie zdobywa z Valencianistas Superpuchar Hiszpanii i doprowadza drużynę do finału Ligi Mistrzów. Valencia przegrała w finale z Realem Madryt 0:3. Rok później w walce o Puchar Ligi Mistrzów Los Ches ulegli Bayernowi Monachium w serii rzutów karnych. Po tym wydarzeniu z klubu odeszli trener Raul Cuper i zawodnik Gaizka Mendieta.



Mistrzostwo ligi 2002 |


Nowy trener Rafael Benítez stworzył silną drużynę i 5 maja 2002 roku na stadionie La Rosaleda, Valencia pokonała Malagę 2:0 i została mistrzem ligi. Zwycięski skład tworzyli: Angloma, Ayala, Carboni, Curro Torres, Djukic, Fabio Aurelio, Garrido, Marchena, Navarro, Pellegrino, Aimar, Albelda, Angulo, Baraja, De los Santos, Jandro, Kily Gonzalez, Rufete, Serban, Vicente, Carew, Ilie, Juan Sanchez, Mista i Salva.



Dublet 2004 |


W roku 2004 pod wodzą Rafaela Beníteza klub zdobył Mistrzostwo Ligi i Puchar UEFA, pokonując w meczu finałowym na stadionie w Goeteborgu Olympique Marsylia.


Rafael Benítez ostatecznie odszedł z klubu przed wygaśnięciem kontraktu, obejmując angielski klub Liverpool F.C. Jego następcą został Włoch Claudio Ranieri.



Ostatnie lata (2007-2017) |




Zespół Valencii w 2012 roku.


Ostatnim trofeum po jakie sięgnęła Valencia był Puchar Króla sezonu 2007/2008. Valencia wyeliminowała kolejno Real Unión Irún, Real Betis, Atlético Madryt i w półfinale zmierzyła się Barceloną. Po remisie 1:1 w pierwszym meczu w rewanżu rozgrywanym na Mestalla „Nietoperze” zwyciężyli 3:2[2].


Finał rozegrano 16 kwietnia 2008 na Estadio Vicente Calderón. Blanquinegros wygrali 3:1. W pierwszych 10 minutach meczu bramki zdobyli Alexis i Juan Mata, a na siedem minut przed końcem trzecie trafienie dołożył Fernando Morientes i kibice zgromadzeni na trybunach madryckiego obiektu mogli rozpocząć świętowanie zdobycia 7. pucharu w historii[3].


W latach 2010-2012 Valencia pod wodzą Unaia Emery`ego trzykrotnie z rzędu zdobyła trzecie miejsce w Primera División. W sezonie 2015/2016 zespół zajął 11 miejsce w tabeli. W kolejnym sezonie zespół prowadzony przez trzech trenerów (Pako Ayestaran, Cesare Prandelli oraz dwukrotnie przez Voro) uzyskał 12 miejsce w lidze. Był to najgorszy wynik od sezonu 1987/1988 kiedy to drużyna zajęła 13 miejsce w tabeli[4].


W 2012 oraz 2014 roku Valencia dwukrotnie dotarła do półfinału Ligi Europy UEFA.


W maju 2014 roku nowym właścicielem Valencii został singapurski miliarder Peter Lim, który wykupił 70 procent udziałów klubu[5]. W ciągu trzech lat (2014-2017) zarządzania klubem przez Lima Valencia zmieniała trenera aż siedmiokrotnie (Nuno Espirito Santo, Gary Neville, Pako Ayestaran, Voro, Cesare Prandelli, Voro, Marcelino).



Sukcesy |




  • Mistrzostwo Hiszpanii (6)

    • 1941/1942, 1943/1944, 1946/1947, 1970/1971, 2001/2002, 2003/2004



  • Puchar Króla Hiszpanii (7)
    • 1941, 1949, 1954, 1967, 1979, 1999, 2008



  • Superpuchar Hiszpanii (1)
    • 1999



  • Finalista Ligi Mistrzów UEFA (2)

    • 1999/2000, 2000/2001



  • Puchar Miast Targowych (2)

    • 1961/1962, 1962/1963



  • Puchar UEFA (1)
    • 2003/2004



  • Puchar Zdobywców Pucharów (1)
    • 1979/1980



  • Superpuchar Europy UEFA (2)
    • 1980, 2004




Europejskie puchary |



 Osobny artykuł: Valencia CF w europejskich pucharach.


Obecny skład |


Stan na 6 lutego 2019




































































Nr

Poz.
Piłkarz
1

1 bramkarzBR

Hiszpania Jaume Domènech
4

2 obrońcaOB

Argentyna Facundo Roncaglia (wypożyczony z Celty Vigo)
5

2 obrońcaOB

Brazylia Gabriel Paulista
6

3 pomocnikPO

Francja Geoffrey Kondogbia
7

4 napastnikNA

Portugalia Gonçalo Guedes
8

3 pomocnikPO

Hiszpania Carlos Soler
9

4 napastnikNA

Francja Kévin Gameiro
10

3 pomocnikPO

Hiszpania Dani Parejo (kapitan)
11

3 pomocnikPO

Rosja Dienis Czeryszew (wypożyczony z Villarreal CF)
12

2 obrońcaOB

Francja Mouctar Diakhaby
13

1 bramkarzBR

Brazylia Neto

































































Nr

Poz.
Piłkarz
14

2 obrońcaOB

Hiszpania José Gayà
15

2 obrońcaOB

Hiszpania Toni Lato
16

3 pomocnikPO

Korea Południowa Lee Kang-in
17

3 pomocnikPO

Francja Francis Coquelin
18

3 pomocnikPO

Dania Daniel Wass
19

4 napastnikNA

Hiszpania Rodrigo
20

4 napastnikNA

Hiszpania Ferran Torres
21

2 obrońcaOB

Włochy Cristiano Piccini
22

4 napastnikNA

Hiszpania Santi Mina
23

4 napastnikNA

Hiszpania Rubén Sobrino
24

2 obrońcaOB

Argentyna Ezequiel Garay



Piłkarze na wypożyczeniu |


































Nr

Poz.
Piłkarz


2 obrońcaOB

Portugalia Rúben Vezo (w Levante UD do 30 czerwca 2019)


2 obrońcaOB

Kolumbia Jeison Murillo (w Barcelonie do 30 czerwca 2019)


2 obrońcaOB

Tunezja Aymen Abdennour (w Olympique Marsylia do 30 grudnia 2019)


3 pomocnikPO

Hiszpania Nacho Gil (w Elche CF do 30 grudnia 2019)

























Nr

Poz.
Piłkarz


3 pomocnikPO

Serbia Uroš Račić (w CD Tenerife do 30 czerwca 2019)


4 napastnikNA

Włochy Simone Zaza (w Torino FC do 30 czerwca 2019)


3 pomocnikPO

Hiszpania Álvaro Medrán (w Rayo Vallecano do 30 czerwca 2019)



Sztab szkoleniowy |



Stan na 13 czerwca 2017[6]






























Trener
Marcelino García Toral
Asystent trenera David Caneda
César Sánchez
Trener bramkarzy
José Manuel Ochotorena
Trener przygotowania fizycznego José Viela
Szef służb medycznych Juan Albors Baga
Lekarz pierwszego zespołu Álvaro Sala Lajo
José Luis Silvestre
Analityk Pablo Rodríguez


Piłkarze |



 Osobna strona: Kategoria:Piłkarze Valencii CF.


Stadiony |




Estadio Mestalla w 1923 roku



 Osobny artykuł: Estadio Mestalla.

Estadio Mestalla
20 maja 1923 roku odbył się mecz pomiędzy Valencią i miejscowym rywalem Levante UD. Wydarzenie to wpisało się do historii jako pierwszy mecz rozegrany na stadionie Mestalla. Jednak rzeczywiście pierwszym miejscem gdzie drużyna z Valencii zaczęła grać w piłkę była zarośnięta początkowo trawą łąka o nazwie Algiros z której w 1919 roku postanowiono stworzyć miejsce rozgrywek. Cztery lata później dokładnie 500 metrów od Algiros wzniesiono stadion o nazwie Mestalla. Stadion na początku istnienia mógł pomieścić 17 000 widzów, z czasem uległ on przebudowie i modernizacji. Gdy mecze mogło oglądać 22 000 widzów stwierdzono że wreszcie wielki klub doczekał się wielkiego obiektu. W październiku 1957 roku w mieście nastąpiła powódź, która zniszczyła dużą część stadionu, który jednak już rok później wrócił do użytkowania. Dodatkowo zamontowano sztuczne oświetlenie.




Obecny wygląd stadionu


W 1969 roku nazwa stadionu została zmieniona na Luis Casanowa Stadio, która obowiązywała do 1994 roku, kiedy to Stadion Mestalla odzyskał swoją tradycyjną nazwę. W roku 1982 stadion doczekał się wielkiej promocji jaką z pewnością były Mistrzostwa Świata 1982, w których to stadion był jedną z aren tego turnieju.


Informacje



  • Pojemność: 54 000

  • Pełna nazwa: Mestalla, Camp de Valencia Stadio Mestalla

  • Inauguracja: 20 maj 1923

  • Wymiary: 105x68 metrów



 Osobny artykuł: Błąd: Szablon musi mieć podany chociaż jeden link.


 Osobny artykuł: Błąd: Szablon musi mieć podany chociaż jeden link.


 Osobny artykuł: Błąd: Szablon musi mieć podany chociaż jeden link.


Trenerzy |







  • Juan Armet Kinké – 1921–1922

  • Agustín Sancho – 1922–1923

  • Anton Fivber – 1923–1927

  • James Herriot – 1927–1929

  • Anton Fivber – 1929–1931

  • Rodolfo Galloway – 1931–1933


  • Jack Greenwell – 1933–1934

  • Anton Fivber – 1934–1935

  • Andrés Balsa – 1935–1936

  • Ramon Encinas – 1939–1942

  • Leopoldo Costa Rino – 1942–1943

  • Eduardo Cubells – 1943–1946

  • Luis Casas Pasarín – 1946–1948


  • Jacinto Quincoces – 1948–1954

  • Carlos Iturraspe – 1954–1956


  • Luis Miró – 1956–1958


  • Jacinto Quincoces – 1958–1959

  • Pedro Otto Bumbel – 1959–1960


  • Domingo Balmanya – 1960–1962


  • Alejandro Scopelli – 1962–1963

  • Bernardino Pérez Pasieguito – 1963–1964

  • Edmundo Suárez Mundo – 1964–1965

  • Sabino Barinaga – 1965–1966

  • Edmundo Suárez Mundo – 1966–1968

  • José Iglesias Joseíto – 1968–1969

  • Enrique Buqué – 1969–1970


  • Salvador Artigas – 1969–1970


  • Alfredo di Stéfano – 1970–1974

  • Milovan Ćirić – 1974–1975

  • Dragoljub Milosević – 1975

  • Manuel Mestre – 1975–1976


  • Heriberto Herrera – 1976–1977

  • Manuel Mestre – 1977


  • Marcel Domingo – 1977–1979

  • Bernardino Pérez Pasieguito – 1979


  • Alfredo di Stéfano – 1979–1980

  • Bernardino Pérez Pasieguito – 1980–1982




  • Manuel Mestre – 1982


  • Miljan Miljanić – 1982–1983

  • Koldo Aguirre – 1983

  • Francisco García Paquito – 1983–1984

  • Roberto Gil – 1984–1985

  • Oscar Rubén Valdez – 1985–1986

  • Alfredo Di Stéfano – 1986–1988

  • Roberto Gil – 1988


  • Víctor Espárrago – 1988–1991


  • Guus Hiddink – 1991–1993


  • Francisco Real – 1993


  • Héctor Núñez – 1993–1994

  • José Manuel Rielo – 1994

  • Guus Hiddink – 1994


  • Carlos Alberto Parreira – 1994–1995

  • José Manuel Rielo – 1995


  • Luis Aragonés – 1995–1997


  • Jorge Valdano – 1996–1997

  • José Manuel Rielo – 1997


  • Claudio Ranieri – 1997–1999


  • Héctor Cúper – 1999–2001


  • Rafael Benítez – 2001–2004

  • Claudio Ranieri – 2004–2005

  • Antonio López – 2005


  • Quique Flores – 2005–2007


  • Ronald Koeman – 2007–2008


  • Salvador González Marco – 2008


  • Unai Emery – 2008–2012


  • Mauricio Pellegrino – 2012


  • Ernesto Valverde – 2012–2013


  • Miroslav Đukić – 2013


  • Juan Antonio Pizzi – 2014


  • Nuno Espírito Santo – 2014-2015


  • Gary Neville - 2015-2016


  • Pako Ayestaran - 2016


  • Cesare Prandelli - 2016


  • Salvador González Marco- 2017


  • Marcelino - 2017-




Prezesi |







  • Octavio Augusto Milego Díaz – 1919–1922

  • Alfredo Aigües Ponce – 1922

  • Francisco Vidal Muñoz – 1922

  • Ramón Leonarte Ribera – 1922–1924

  • Francisco Romeu Zarandieta – 1924

  • Pablo Verdeguer Comes – 1924–1925

  • Facundo Pascual Quilis – 1925–1929

  • Juan Giménez Cánovas – 1929–1932

  • Manuel García del Moral – 1932–1933

  • Adolfo Royo Soriano – 1933–1935

  • Francisco Almenar Quinzá – 1935–1936

  • Luis Casanova Giner – 1936

  • Alfredo Giménez Buesa – 1939–1940

  • Luis Casanova Giner – 1940–1959

  • Vicente Iborra Gil – 1959–1961

  • Julio de Miguel i Martínez de Bujanda – 1961–1973




  • Francisco Ros Casares – 1973–1975

  • Alfredo Corral Cervera – 1976

  • José Ramos Costa – 1976–1983

  • José Barrachina – 1983

  • Vicente Tormo Alfonso – 1983–1986

  • Pedro Cortés García – 1986

  • Arturo Tuzón Gil – 1986–1993

  • José Domingo – 1990

  • Melchor Hoyos Pérez – 1993–1994

  • Francisco Roig Alfonso – 1994–1997

  • Pedro Cortés García – 1997–2001

  • Jaime Ortí Ruiz – 2001–2004

  • Juan Bautista Soler – 2004–2008

  • Agustín Morera – 2008

  • Vicente Soriano – 2008–2009

  • Manuel Llorente – 2009-2013

  • Amadeo Salvo – 2013 - 2015

  • Lay Hoon Chan - 2015 -




Hymn klubu |


¡Amunt València!


És un equip de
primera

nostre València Club de Futbol

que lluita per a defendre

en totes bandes nostres colors

En el Camp de l'Algirós

ja començàrem a demostrar

que era una bona manera

per a València representar


Amunt València, Visca el València,

és el millor

Amunt València, Visca el València

del nostre cor

Units com sempre

els valencianistes et seguirem

en cada estadi per a què triomfes

t'animarem


En la capital del Túria

és el València qui vist de blanc

i defén la camiseta

ple de coratge per a guanyar

En Mestalla continuarem

sempre esforçant-se

per a triomfar

i les glòries arribaren

i en competència continuaran


Amunt València, Visca el València,

és el millor

Amunt València, Visca el València,

del nostre cor.

Units com sempre

els valencianistes et seguirem,

en cada estadi perquè triomfes

t'animarem



Sponsorzy |


Adidas, Estrella Damm, Alfa Romeo, CaixaBank, Coca-Cola, Trolli, El Ganso,Bein Sport, Bold Like Us,Pes



Przypisy |




  1. La Liga - estatisticas historidas (hiszp.). [dostęp 2017-05-03].


  2. Sezon 2007/2008 - Barca.pl - FC Barcelona, Barca, Blaugrana - najlepszy serwis o FCB, barca.pl [dostęp 2017-11-27]  (pol.).


  3. Campeón de la Copa del Rey 2008 - Marca.com, archivo.marca.com [dostęp 2017-11-27] .


  4. Valencia CF - Rankingi historyczne ligi | Transfermarkt [dostęp 2016-08-06] .


  5. Valencia ma nowego właściciela. Singapurczyk wyciągnie klub z kryzysu? [dostęp 2016-08-06] .


  6. Valencia CF - Pracownicy | Transfermarkt, www.transfermarkt.pl [dostęp 2017-11-27]  (pol.).



Bibliografia |


  • http://www.vcf.pl/


Linki zewnętrzne |



  • Oficjalna strona klubu (hiszp. • ang. • kat. • jap.)









這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna