Antoni Kamieński







Ten artykuł dotyczy polityka. Zobacz też: Antoni Kamieński artysta malarz.










































Antoni Kamieński


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1878
Łódź
Data śmierci
1942

Wojewoda łódzki
Okres

od 19 listopada 1919
do 1 marca 1922
Poprzednik

brak
Następca

Paweł Garapich

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 10 marca 1922
do 11 grudnia 1922
Poprzednik

Stanisław Downarowicz
Następca

Władysław Sikorski
Odznaczenia

Złoty Krzyż ZasługiKrzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (1932-1947)

Antoni Kamieński (ur. 13 czerwca 1878 w Łodzi, zm. 1942[1]) – polski działacz państwowy, wojewoda łódzki, minister spraw wewnętrznych, inżynier metalurg.



Życiorys |


Był synem Michała i Jadwigi z Jelczów. Ukończył gimnazjum w Radomiu, po czym podjął studia – początkowo na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, następnie na Politechnice Warszawskiej. W czasie studiów działał w Polskiej Partii Socjalistycznej, stowarzyszeniu akademickim "Zjednoczenie" zostając jego pierwszym prezesem[2] oraz "Bratniaku". Naraził się władzom udziałem w licznych demonstracjach i w 1899 został relegowany z Politechniki, z jednoczesnym zakazem kontynuowania studiów na terenie państwa rosyjskiego. Wyjechał do Austrii i ukończył Akademię Górniczą w Leoben z dyplomem inżyniera metalurga.


Po powrocie do kraju działał w Centralnym Komitecie Narodowym, pracując jednocześnie w hutach na Górnym Śląsku, Śląsku Cieszyńskim i Morawach; w 1917 został dyrektorem Huty Stąporków. W czasie I wojny światowej wszedł w skład Zarządu "Głównego Komitetu Ratunkowego" - Rady Głównej Gospodarczej[2]. Od 1918 był starostą powiatu koneckiego, a od 1919 wojewodą łódzkim. Był pełnomocnikiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa i przewodniczącym Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa na województwo łódzkie w 1920 roku[3]. Od 10 marca do 11 grudnia 1922 sprawował funkcję ministra spraw wewnętrznych. Później był dyrektorem Huty Fryderyk w Strzybnicy koło Tarnowskich Gór, prezesem Modrzejowskich Zakładów Górniczo-Hutniczych i sędzią handlowym.


Był odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Orderem Korony Rumunii I klasy.



Przypisy |




  1. Teki archiwalne nr 8, wyd. DiG 2004


  2. ab Nowy Minister Spraw Wewnętrznych, „Dziennik Komisariatu Rządu na Miasto Stołeczne Warszawę”, R. 3, nr 59, 1922, s. 1 .


  3. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 304.



Bibliografia |



  • Julian Samujło, Antoni Kamieński, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XI. 1964-1965 (błędna data śmierci – 1924)


  • Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa, 1938









這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna