Egftnjytyk

Władysław Jaszczołt
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1883 Brześć, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie
Data śmierci	luty 1962
Wojewoda łódzki
Okres	od lipiec 1926 do 31 stycznia 1933
Poprzednik	Ludwik Darowski
Następca	Aleksander Hauke-Nowak
Wojewoda wileński
Okres	od 16 lutego 1933 do 13 października 1935
Poprzednik	Zygmunt Beczkowicz
Następca	Ludwik Bociański
Minister opieki społecznej
Okres	od 13 października 1935 do 15 maja 1936
Poprzednik	Jerzy Paciorkowski
Następca	Marian Zyndram-Kościałkowski
Odznaczenia

Władysław Jaszczołt (ur. 11 listopada 1883 w Brześciu nad Bugiem, zm. w lutym 1962^[1]) – polski prawnik, polityk, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.

Życiorys |

Gimnazjum ukończył w Siedlcach. Działał w młodzieżowych organizacjach patriotycznych. Studiował na rosyjskim Uniwersytecie Warszawskim, w czasie rewolucji 1905 roku został relegowany z uczelni za udział w strajku szkolnym, wstąpił na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Galicji, a ostatecznie w 1911 ukończył prawo na Uniwersytecie Moskiewskim. Pracował w Wilnie w adwokaturze i w Wileńskim Banku Ziemiańskim. W latach 1917–1918 był współorganizatorem Towarzystwa Obrony Kresów Wschodnich. Działał na Wileńszczyźnie, ale utrzymywał kontakty także z polskimi organizacjami w Kownie i Suwałkach.

Od 1918 roku był prokuratorem w Warszawie. W roku 1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej ochotniczo wstąpił do wojska.

W latach 1922–1924 był naczelnikiem Wydziału Bezpieczeństwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych II RP, zaś od 1924 do 1926 roku dyrektorem departamentu MSW. W latach 1926–1933 był wojewodą łódzkim, a w latach 1933–1935 wileńskim. Od 1935 do 1936 roku był ministrem opieki społecznej w rządzie Mariana Zyndram-Kościałkowskiego.

W czerwcu 1941 został aresztowany przez NKWD i więziony w łagrze na Uralu. Rodzina została wywieziona na Syberię na zesłanie w rejon Barnaułu. Zwolniony po układzie Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa^[2].

Odznaczenia |

• 31 grudnia 1923: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[3]
  


• 1935: Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża I stopnia^[4]
  

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I

p • d • e Wojewodowie łódzcy (II Rzeczpospolita) Antoni Kamieński 19 XI 1919 – 1 III 1922 Paweł Garapich 1 III 1922 – 14 II 1923 (p.o.) Marian Rembowski 9 III 1923 – 12 VIII 1924 Paweł Garapich 12 VIII 1924 – 30 XII 1924 Ludwik Darowski 1925 – 22 VI 1926 Jan Ossoliński VI 1926 – VII 1926 (p.o.) Władysław Jaszczołt VII 1926 – 31 I 1933 Aleksander Hauke-Nowak 31 I 1933 – 13 IV 1938 Henryk Józewski 13 IV 1938 – 6 IX 1939

p • d • e Wojewodowie wileńscy (II Rzeczpospolita) Władysław Raczkiewicz 18 V 1926 – 20 VI 1931 Stefan Kirtiklis 20 XII 1930 – 20 VI 1931 Zygmunt Beczkowicz 20 VI 1931 – 27 I 1933 Marian Styczniakowski 27 I 1933 – 16 II 1933 (p.o.) Władysław Jaszczołt 16 II 1933 – 13 X 1935 Marian Styczniakowski 14 X 1935 – 4 XII 1935 (p.o.) Ludwik Bociański 4 XII 1935 – 19 V 1939 Artur Maruszewski 19 V 1939 – 18 IX 1939

p • d • e Rząd Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego (1935–1936) W dniu zaprzysiężenia Marian Zyndram-Kościałkowski Józef Beck Michał Butkiewicz Roman Górecki Władysław Jaszczołt Emil Kaliński Tadeusz Kasprzycki Eugeniusz Kwiatkowski Czesław Michałowski Juliusz Poniatowski Władysław Raczkiewicz Późniejsi członkowie rządu Wojciech Świętosławski

p • d • e Ministrowie pracy i opieki społecznej II RP Bronisław Ziemięcki Jerzy Iwanowski Edward Pepłowski Jan Stanisław Jankowski Ludwik Darowski[A] Stefan Smólski Ludwik Darowski Gustaw Simon[B] Ludwik Darowski Franciszek Sokal Bronisław Ziemięcki Jan Stanisław Jankowski[C] Stanisław Jurkiewicz Aleksander Prystor Stefan Hubicki Jerzy Paciorkowski Władysław Jaszczołt Marian Zyndram-Kościałkowski ↑ od 28 maja 1923 jako kierownik resortu ↑ kierownik resortu ↑ od 10 maja 1926 jako kierownik resortu