Grupa Bieniakonie

Multi tool use
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
|
Historia
|
Państwo
|
II Rzeczpospolita
|
Sformowanie
|
1920
|
Rozformowanie
|
1922
|
Działania zbrojne
|
konflikt polsko-litewski
|
Organizacja
|
|
Rodzaj sił zbrojnych
|
wojsko
|
Grupa „Bieniakonie” – jednostka organizacyjna Wojska Polskiego okresu wojny polsko-bolszewickiej.
Jej dowódcą był kpt. Marian Zyndram-Kościałkowski, późniejszy premier Rządu RP (1935-1936).
7 października 1920 wyruszyła z okolic Terenowa na Wilno. Celem akcji było opanowanie miasta znajdującego się w rękach Litwinów na podstawie nieuznawanego przez Piłsudskiego traktatu litewsko-bolszewickiego. 20 października wkroczyła do Wilna.
31 marca 1922 roku zostały zlikwidowane Poczty Polowe Nr 23 i 72. Od 1 kwietnia tego roku Dowództwo Grupy Bieniakonie i podległe mu oddziały przeszły „pod obsługę cywilnych pocztowych w swych miejscach postoju”[1].
Przypisy |
↑ Likwidacja poczt polowych. „Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych”. 15, 11 kwietnia 1922. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych.
Bibliografia |
- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
Wojsko Polskie II Rzeczypospolitej
|
Rodowód |
- Polska Siła Zbrojna
- Armia Polska we Francji
- Armia Wielkopolska
- Legiony Polskie
- Samoobrona Litwy i Białorusi
- Wojsko Litwy Środkowej
- Wojsko Polskie na Wschodzie
|
 |
Naczelne władze wojskowe |
Naczelnik Państwa (1918-1922)
Prezydent RP (1922-1939)
- Naczelne Dowództwo WP
- Ministerstwo Spraw Wojskowych
- Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych
- Sztab Generalny (Główny)
- Kwatera Główna Naczelnego Wodza
|
Rodzaje sił zbrojnych |
|
Formacje |
Wojska Wartownicze i Etapowe (1919-1921)
Korpus Ochrony Pogranicza (1924-1939)
Obrona Narodowa (1937-1939)
|
Bronie |
- Piechota
- Kawaleria
- Artyleria
Bronie pancerne (1937-1939)
- Lotnictwo
- Saperzy
Wojska Kolejowe (do 1928)
- Wojska Samochodowe (do 1937)
- Tabory
- Żandarmeria
|
Służby |
- duszpasterska
- geograficzna
- intendentury
- inżynieryjno-saperska
- kolejowa
- remontu
- sprawiedliwości
- zdrowia
- weterynarii
- uzbrojenia
- lotnictwa
- żeglugi śródlądowej
- łączności
- etapowa
- jeniecka
- poborowa
|
WP w 1939 |
- OdeB pokojowe
- Plan mob. "W"
- Mobilizacja
- OdeB wojenne
- Kampania wrześniowa
- Plan Zachód
- Plan Wschód
|
Inne |
- Bunt Żeligowskiego
- Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
- Centrum Wyszkolenia Saperów
- Centrum Wyszkolenia Łączności
- Centrum Wyszkolenia Żandarmerii
- Centrum Wyższych Studiów Wojskowych
- Fundusz Obrony Narodowej
- Główny Urząd Zaopatrywania Armii
- Instytut Wojskowo-Techniczny
- Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
- Oficerska Szkoła Topografów
- Placówki dyplomatyczne Wojska Polskiego II RP
- Rada Wojenna
- Rada Wojskowa
- Wojna polsko-bolszewicka
- Wojskowa Komisja Ustawodawcza
- Wyższa Szkoła Wojenna
|
- Barwy broni i służb
- Mundur
|
|
keTTqrpGmr,4,UTqWW,4d3F,VHybY031,Yxdp CL
這個網誌中的熱門文章
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
Electric locomotive Škoda ChS4-109. The Moscow — Odessa train in Vinnytsia railway station. The Siemens ES64U4, is the current confirmed holder as the fastest electric locomotive at 357 km/h (222 mph) in 2006. An electric locomotive is a locomotive powered by electricity from overhead lines, a third rail or on-board energy storage such as a battery or a supercapacitor. Electric locomotives with on-board fueled prime movers, such as diesel engines or gas turbines, are classed as diesel-electric or gas turbine-electric and not as electric locomotives, because the electric generator/motor combination serves only as a power transmission system. Electric locomotives benefit from the high efficiency of electric motors, often above 90% (not including the inefficiency of generating the electricity). Additional efficiency can be gained from regenerative braking, which allows kinetic energy to be recovered during braking to put power back on the line. Newer electric locomotives ...