Władysław Eugeniusz Sołtan[1] (Pereświet-Sołtan) (ur. 7 lipca 1870 w Twerze, zm. 7 lutego 1943 w Warszawie) – polski prawnik, działacz państwowy II Rzeczypospolitej; syn Władysława Hieronima Sołtana, ojciec Jerzego.
Spis treści
1Życiorys
2Odznaczenia
3Przypisy
4Bibliografia
Życiorys |
Absolwent prawa uniwersytetu w Dorpacie. Pracował jako adwokat w Rydze i Petersburgu. Dyrektor Ryskiego Katolickiego Towarzystwa Dobroczynności, wiceprezes Polskiego Komitetu Organizacyjnego w Rydze i członek Konwentu Polonia. W 1911 osiadł w rodzinnym majątku w Inflantach.
Wojewoda warszawski (19 listopada 1919 – 19 grudnia 1923, 22 marca 1924 – 24 listopada 1927). Delegat rządu polskiego na Litwie Środkowej (4 lutego 1922 – 6 kwietnia 1922; do rezolucji Sejmu Ustawodawczego o bezwarunkowej inkorporacji Litwy Środkowej do Polski wbrew stanowisku rządu RP i Józefa Piłsudskiego).
Minister spraw wewnętrznych w rządzie Władysława Grabskiego (19 grudnia 1923[2] – 21 marca 1924).
Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej, w latach 1936–1939 przewodniczący Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu.
Honorowy obywatel Włocławka i Żyrardowa[3]. Dawny patron obecnego pl. Jana Pawła II w Żyrardowie[4].
Podczas okupacji niemieckiej był przewodniczącym Naczelnej Rady Konspiracji Harcerstwa Polskiego.
Odznaczenia |
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[5][6]
Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury (1937, za zasługi dla dobra literatury)[7]
Złoty Krzyż Zasługi[5]
Order Białej Róży Finlandii[5]
Przypisy |
↑Marek Jerzy Minakowski: Władysław Eugeniusz Sołtan. Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2009-07-20].
↑II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 20, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
↑Andrzej Góralski, Czerwony wrzód samorządów, "Życie Żyrardowa", nr 32 z 8 sierpnia 1991, s. 1, 4
↑Zabytki, zyrardow.pl [dostęp: 30 października 2018]
↑ abcStanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 684.
↑Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 21.
↑Rocznik Polskiej Akademii Literatury 1937-1938, Warszawa 1939, s. 175.
Bibliografia |
Słownik biograficzny adwokatów polskich, tom II, zeszyt 3/4: M – Ż. Warszawa, 2007 (autor biogramu J. Wolski).
„Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I
p•d•e
Wojewodowie warszawscy (II Rzeczpospolita)
Władysław Sołtan 19 XI 1919 – 19 XII 1923, 22 III 1924 – 24 XI 1927
Stanisław Twardo 28 XI 1927 – 3 VII 1934
Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski 3 VII 1934 – 5 II 1938
Jerzy Paciorkowski 5 II 1938 – IX 1939 (p.o. od 22 I 1938)
p•d•e
Drugi rząd Władysława Grabskiego (1923–1925)
W dniu zaprzysiężenia
Władysław Grabski
Karol Bertoni p.o.
Ludwik Darowski
Józef Kiedroń
Zdzisław Ludkiewicz
Bolesław Miklaszewski
Józef Raczyński p.o.
Mieczysław Rybczyński p.o.
Władysław Sołtan
Kazimierz Sosnkowski
Kazimierz Tyszka p.o.
Włodzimierz Wyganowski
Późniejsi członkowie rządu
Stanisław Grabski
Zygmunt Hübner
Stanisław Janicki
Czesław Klarner
Wiesław Kopczyński
Władysław Raczkiewicz
Józef Radwan p.o.
Cyryl Ratajski
Władysław Sikorski
Gustaw Simon p.o.
Aleksander Skrzyński
Franciszek Sokal
Stanisław Thugutt
Maurycy Zamoyski
Jan Zawidzki p.o.
Antoni Żychliński
p•d•e
Ministrowie spraw wewnętrznych II RP
Stanisław Thugutt
Stanisław Wojciechowski
Józef Kuczyński
Leopold Skulski
Stanisław Downarowicz
Antoni Kamieński
Ludwik Darowski p.o.
Władysław Sikorski
Władysław Kiernik
Władysław Sołtan
Zygmunt Hübner
Cyryl Ratajski
Władysław Raczkiewicz
Stefan Smólski
Kazimierz Młodzianowski
Felicjan Sławoj Składkowski
Henryk Józewski
Bronisław Pieracki
Leon Kozłowski
Marian Zyndram-Kościałkowski
Felicjan Sławoj Składkowski
p•d•e
Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego
1919–1950
Tadeusz Strumiłło (1919–1920)
Józef Haller (1920–1923)
Jan Mauersberger (1923)
Tadeusz Strumiłło (1923–1925)
Roman Bniński (1925–1926)
Józef Karśnicki (1926–1927)
Jan Mauersberger (1927–1929)
Władysław Sołtan (1929–1931)
Michał Grażyński (1931–1940)
Jan Mauersberger (p.o., 1939–1942)
Tadeusz Kupczyński (p.o., 1942–1945)
Stanisław Nowakowski (1945)
Janusz Wierusz-Kowalski (1945–1948)
Józef Marian Sosnowski (1948–1949)
Jerzy Berek (1949–1950)
od 1990
Stefan Mirowski (1990–1996)
Maria Hrabowska (1996–2001)
Wojciech Katner (2001–2005)
Andrzej Borodzik (2005–2007)
Adam Massalski (2007–2013)
Dariusz Supeł (od 2013)
W latach 1956–1964 ZHP kierował Naczelnik Harcerstwa, w latach 1964–1990 – Naczelnik ZHP.
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
Electric locomotive Škoda ChS4-109. The Moscow — Odessa train in Vinnytsia railway station. The Siemens ES64U4, is the current confirmed holder as the fastest electric locomotive at 357 km/h (222 mph) in 2006. An electric locomotive is a locomotive powered by electricity from overhead lines, a third rail or on-board energy storage such as a battery or a supercapacitor. Electric locomotives with on-board fueled prime movers, such as diesel engines or gas turbines, are classed as diesel-electric or gas turbine-electric and not as electric locomotives, because the electric generator/motor combination serves only as a power transmission system. Electric locomotives benefit from the high efficiency of electric motors, often above 90% (not including the inefficiency of generating the electricity). Additional efficiency can be gained from regenerative braking, which allows kinetic energy to be recovered during braking to put power back on the line. Newer electric locomotives ...
