Ilińce







Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Ilińce




























































Ilińce
Іллінці


ilustracja











Herb
Flaga

Herb
Flaga


Państwo
 Ukraina

Obwód
Flag of Vinnytsia Oblast.svg winnicki
Rejon
iliniecki
Data założenia
październik 1391

Prawa miejskie
1757
Zarządzający
 Włodzimierz Jaszczuk
Powierzchnia
 10.87 km²
Wysokość
 212 m n.p.m.
Populacja (2018)
• liczba ludności

11 270[1]

Nr kierunkowy
 +380 4345

Kod pocztowy
 22700-22707

Tablice rejestracyjne
 АВ


Położenie na mapie obwodu winnickiego


Mapa lokalizacyjna obwodu winnickiego

Ilińce

Ilińce






Położenie na mapie Ukrainy


Mapa lokalizacyjna Ukrainy

Ilińce

Ilińce





Ziemia49°06′20″N 29°12′32″E/49,105556 29,208889
[illintsi.org.ua Strona internetowa]

Portal Portal Ukraina

Ilińce lub Lińce (ukr. Іллінці, trb. Illinci; łac. Elins) – miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu ilinieckiego. Ośrodek przemysłu spożywczego.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Zabytki


  • 3 Urodzeni w Ilińcach


  • 4 Miasta partnerskie


  • 5 Przypisy


  • 6 Linki zewnętrzne





Historia |




Ilińce jako Elins na mapie Wilhelma Beauplana z roku 1648


Przez Kazimierza Jagiellończyka nadane wojewodzie Mienkowi.


W 1647 roku książę Samuel Karol Korecki przekazał miasto ówczesnemu cześnikowi chełmskiemu Stefanowi Czarneckiemu za sumę zastawu w wysokości 40 tys. złotych.


22 października 1757 lokowane na prawie magdeburskim przez króla Augusta III Sasa. Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością Hieronima Janusza Sanguszki[2].


W zaborze rosyjskim siedziba gminy Ilińce(ukr.) w powiecie lipowieckim guberni kijowskiej.


W 2013 liczyło 11 366 mieszkańców[3].



Zabytki |



  • parterowy dwór wybudowany w XVIII w. przez Hieronima Sanguszko (1743-1812). Letnia rezydencja Sanguszków[4]. Hieronim Sanguszko przyjmował w nim króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1787 r. Pod koniec XIX w. dom mieszkalny zarządców (oficjalistów) cukrowni.

  • cerkiew św. Mikołaja z 1751 r.

  • kościół z 1785 r.

  • synagoga z ok. 1780 r.

  • gmach ziemstwa z początku XX w.

  • Młyn Marymont z 1908 r.

  • cerkiew św. Trójcy z 1902 r.






  • Cerkiew św. Mikołaja







  • Młyn Marymont







  • Synagoga







  • Miejscowość na mapie województwa bracławskiego z 1648 r.






Urodzeni w Ilińcach |




  • Seweryn Goszczyński – polski poeta romantyczny


  • Tomasz Padura – poeta romantyczny i kompozytor



Miasta partnerskie |




  • Włoszczowa, Polska Polska


  • Smižany, Słowacja Słowacja



Przypisy |




  1. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.13


  2. ↑ Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 527.


  3. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.42


  4. ↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 189-191, ISBN 83-04-04314-9, ​ISBN 83-04-03701-7​ (całość) .



Linki zewnętrzne |




  • Ilińce 1.), pow. lipowiecki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.


  • Ilińce 1.), pow. lipowiecki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.


  • Lińce w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.

  • Dymitro Antoniuk Obojętność gubi zabytki - O synagodze w Ilińcach




























































































p • d • e

Miasta obwodu winnickiego


  • Bar

  • Berszad

  • Chmielnik

  • Hajsyn

  • Hniwań

  • Ilińce

  • Jampol

  • Kalinówka

  • Koziatyn

  • Ładyżyn

  • Lipowiec

  • Mohylów Podolski

  • Niemirów

  • Pohrebyszcze

  • Szarogród

  • Tulczyn

  • Winnica

  • Żmerynka


 Flag of Vinnytsia Oblast.svg



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容