Ilińce



































































Ilińce
Іллінці


ilustracja











Herb

Flaga

Herb

Flaga


Państwo

 Ukraina

Obwód

Flag of Vinnytsia Oblast.svg winnicki
Rejon

iliniecki
Data założenia

październik 1391

Prawa miejskie

1757
Zarządzający
Włodzimierz Jaszczuk
Powierzchnia
10.87 km²
Wysokość
212 m n.p.m.
Populacja (2018)
• liczba ludności


11 270[1]

Nr kierunkowy
+380 4345

Kod pocztowy
22700-22707

Tablice rejestracyjne
АВ


Położenie na mapie obwodu winnickiego


Mapa lokalizacyjna obwodu winnickiego

Ilińce

Ilińce






Położenie na mapie Ukrainy


Mapa lokalizacyjna Ukrainy

Ilińce

Ilińce





Ziemia49°06′20″N 29°12′32″E/49,105556 29,208889
[illintsi.org.ua Strona internetowa]

Portal Portal Ukraina

Ilińce lub Lińce (ukr. Іллінці, trb. Illinci; łac. Elins) – miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu ilinieckiego. Ośrodek przemysłu spożywczego.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Zabytki


  • 3 Urodzeni w Ilińcach


  • 4 Miasta partnerskie


  • 5 Przypisy


  • 6 Linki zewnętrzne





Historia |




Ilińce jako Elins na mapie Wilhelma Beauplana z roku 1648


Przez Kazimierza Jagiellończyka nadane wojewodzie Mienkowi.


W 1647 roku książę Samuel Karol Korecki przekazał miasto ówczesnemu cześnikowi chełmskiemu Stefanowi Czarneckiemu za sumę zastawu w wysokości 40 tys. złotych.


22 października 1757 lokowane na prawie magdeburskim przez króla Augusta III Sasa. Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością Hieronima Janusza Sanguszki[2].


W zaborze rosyjskim siedziba gminy Ilińce(ukr.) w powiecie lipowieckim guberni kijowskiej.


W 2013 liczyło 11 366 mieszkańców[3].



Zabytki |



  • parterowy dwór wybudowany w XVIII w. przez Hieronima Sanguszko (1743-1812). Letnia rezydencja Sanguszków[4]. Hieronim Sanguszko przyjmował w nim króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1787 r. Pod koniec XIX w. dom mieszkalny zarządców (oficjalistów) cukrowni.

  • cerkiew św. Mikołaja z 1751 r.

  • kościół z 1785 r.

  • synagoga z ok. 1780 r.

  • gmach ziemstwa z początku XX w.

  • Młyn Marymont z 1908 r.

  • cerkiew św. Trójcy z 1902 r.




Urodzeni w Ilińcach |




  • Seweryn Goszczyński – polski poeta romantyczny


  • Tomasz Padura – poeta romantyczny i kompozytor



Miasta partnerskie |




  • Włoszczowa, Polska Polska


  • Smižany, Słowacja Słowacja



Przypisy |




  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.13


  2. Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 527.


  3. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.42


  4. RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 189-191, ISBN 83-04-04314-9, ​ISBN 83-04-03701-7​ (całość) .



Linki zewnętrzne |




  • Ilińce 1.), pow. lipowiecki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.


  • Ilińce 1.), pow. lipowiecki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.


  • Lińce w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.

  • Dymitro Antoniuk Obojętność gubi zabytki - O synagodze w Ilińcach







這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna