9 Pułk Piechoty Legionów







Ten artykuł dotyczy 9 Pułku Piechoty Legionów. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „9”.

.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}




























































9 Pułk Piechoty Legionów


Ilustracja
Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

7 listopada 1918
Rozformowanie

1939
Nazwa wyróżniająca

Legionów
Tradycje
Święto

29 lipca
Nadanie sztandaru

17 października 1922
Dowódcy
Pierwszy
mjr Karol Udałowski
Ostatni
ppłk Zygmunt Bierowski
Działania zbrojne

wojna polsko-czechosłowacka
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Komorowo, Zamość

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko
Rodzaj wojsk

piechota
Podległość
BP PSZ
3 Dywizja Piechoty Legionów
39 Dywizja Piechoty

Bitwa o granice 1920.png

Bitwa ilza 1939.png

9 Pułk Piechoty Legionów (9 pp Leg.) – oddział piechoty Polskiej Siły Zbrojnej i Wojska Polskiego II RP.




Spis treści






  • 1 Formowanie


  • 2 W okresie pokoju


  • 3 Kampania wrześniowa


  • 4 Żołnierze pułku


    • 4.1 Obsada personalna w 1939 roku


    • 4.2 Kawalerowie Virtuti Militari




  • 5 Symbole pułku


  • 6 Pamięć o pułku


  • 7 Zobacz też


  • 8 Uwagi


  • 9 Przypisy


  • 10 Bibliografia


  • 11 Linki zewnętrzne





Formowanie |


W dniu 7 listopada w Komorowie pod Ostrowią Mazowiecką został utworzony 3 pułk piechoty Wojska Polskiego (PSZ). Kadry dla tego oddziału wydzieliły 1 i 2 pp, szkoła podchorążych oraz szkoła oficerska.
W pierwszej połowie listopada 1918 r. pułk wziął udział w rozbrajaniu Niemców w okolicach Komorowa.
W związku z odtworzeniem pułków legionowych, 3 pułk piechoty, jako faktycznie młodszy, został 16 lutego 1919 r. przemianowany na 9 pp Legionów.



 Osobny artykuł: Organizacja pułku piechoty Wojska Polskiego II RP.

23 stycznia 1919 roku w Komorowie zakończono organizację III batalionu pod dowództwem pułkownika Bolesława Jatelnickiego. Cztery dni później baon w składzie 10. i 11. kompanii strzeleckich oraz 3. kompanii karabinów maszynowych wyjechał na front cieszyński. 30 stycznia w obronie wsi Simoradz baon stoczył walkę z pięciokrotnie silniejszymi oddziałami czeskimi. Za męstwo wykazane w tej walce dowódca batalionu został odznaczony złotym, a siedmiu żołnierzy srebrnymi Krzyżami za Obronę Śląska Cieszyńskiego, które później zamieniono im na Krzyże Walecznych. 26 lutego III baon wkroczył do Cieszyna, dwa dni później wyjechał do Małopolski Wschodniej, a 5 marca przybył do Sądowej Wiszni[1].



 Osobny artykuł: Wojna polsko-czechosłowacka.

10 lutego 1919 roku w Komorowie na bazie 12. kompanii rozpoczęto organizację batalionu zapasowego pod dowództwem kapitana Andrzeja Mierzejewskiego. 4 marca baon został przeniesiony do Różana, a 4 maja do Zamościa, jako stałego garnizonu[2].


W maju 1919 roku pułk wszedł w skład 3 Dywizji Piechoty Legionów. 13 maja pułk liczył 41 oficerów i 1869 szeregowych[3].



W okresie pokoju |


W kwietniu 1922 pułk został przetransportowany z Litwy do wsi Szpanów na Wołyniu[4]. 10 września wyjechał pierwszy transport pułku z Równego do Zamościa, jako stałego garnizonu. 15 września 1922 na Rynku Wielkim w Zamościu odbyła się ceremonia powitania pułku przez ludność miasta i powiatu zamojskiego[5]. III batalion został detaszowany w Tomaszowie Lubelskim)[6]. Garnizon zamojski znajdował się na terenie Okręgu Korpusu Nr II[7].


19 maja 1927 Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził dzień 29 lipca, jako datę święta pułkowego[8].


Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 9 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych[9].
W pułku, tytułem eksperymentu, utworzono kompanię podchorążych rezerwy piechoty. W jej skład wchodziły trzy plutony strzeleckie i pluton karabinów maszynowych. Kompania pod względem organizacyjnym i wyszkolenia podlegała dowódcy dywizji, a pod względem administracyjnym dowódcy pułku[10]. Kompania została zlikwidowana z dniem 1 sierpnia 1931[11].


Pod dowództwem Stanisława Sosabowskiego 9 pułk piechoty zdobył nagrodę dywizyjną w strzelaniu oraz w okresie zimowym w jeździe na nartach[12].


29 lipca 1937 roku, w dniu swojego święta, 9 pułk piechoty Legionów otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Zamościa[13].



Kampania wrześniowa |


W kampanii wrześniowej 1939 pułk (bez I batalionu) walczył w składzie 39 Dywizji Piechoty (Rezerwowej). Skład jednostki uzupełniony został III batalionem 8 pułku piechoty Legionów, mjr. Wacława Smolińskiego i batalionem marszowym tego pułku pod dowództwem por. rez. Tadeusza Andrzeja Moszyńskiego.
I batalion 9 pp Leg. walczył w składzie 12 Dywizji Piechoty.



Żołnierze pułku |




Dowódcy pułku


Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku[14].



  • ppłk Karol Jan Krystyn Block (7 XI 1918 - 10 VII 1919)

  • mjr Mieczysław Smorawiński (11 VII - 14 VIII 1919)

  • mjr Eugeniusz Godziejewski (15 VIII - 2 IX 1919)

  • mjr / płk Wacław Wieczorkiewicz (3 IX 1919 - 15 II 1920)

  • kpt. Franciszek Sudoł (16 II - 19 IV 1920)

  • mjr / płk Wacław Wieczorkiewicz (20 IV - 25 VII 1920)

  • kpt. Bolesław Schwarzenberg-Czerny (26VII - 28 VIII 1920)

  • mjr / płk Wacław Wieczorkiewicz (29 - 31 VIII 1920)

  • ppłk / płk piech. Bronisław Ostrowski (1 IX 1920 - V 1926 → dowódca 5 Brygady Ochrony Pogranicza)

  • ppłk SG Władysław Kwiatkowski (14 X 1926 – 28 I 1928 → praktyka poborowa w PKU Biała Podlaska)

  • ppłk / płk piech. Stanisław Machowicz (28 I 1928 – 31 VIII 1935 → komendant Miasta Warszawy)

  • ppłk piech. Władysław Kasza (5 XI 1935 – 12 I 1937)

  • ppłk dypl. Stanisław Sosabowski (12 I 1937 – III 1939 → dowódca 21 pp)

  • ppłk piech. Zygmunt Bierowski (10 III – 27 IX 1939)




Zastępcy dowódcy pułku


Stanowisko zastępcy dowódcy pułku zostało utworzone latem 1922 roku. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.



  • ppłk piech. Leon Jan Seweryn Schneider (22 VII 1922 - †9 III 1923 Cieszyn[15])

  • mjr piech. Adam Lipiński (p.o. 2 VI 1923[16] - X 1926)

  • mjr / ppłk piech. Bolesław Schwarzenberg-Czerny (X 1926 - III 1927)

  • ppłk piech. Wacław Kaj (V[17] – IX 1927 → p.o. komendanta PKU Suwałki[18])

  • mjr piech. Jan I Góra (31 X 1927[19] – 5 XI 1928 → praktyka poborowa w PKU Zamość[20])

  • mjr / ppłk piech. Jan Świątecki (od 5 XI 1928[20][21])

  • ppłk piech. Wacław Wilniewczyc (28 I 1931[22] - 27 VIII 1932 → dowódca 74 pp[23])

  • ppłk piech. Kazimierz Wyderko (28 VIII 1932[24] - 1937 → dowódca 41 pp)

  • ppłk piech. Czesław Karol Czajkowski (XI 1937 - IX 1939 → dowódca OZ 3 DP Leg.)




Kwatermistrzowie



  • kpt. piech. Józef Matecki (od 23 V 1923[16])

  • mjr piech. Henryk Aleksander Bazylko[a] (1925[26][b])

  • mjr piech. Jan Karol Madey[c] (do 16 XII 1926 → dowódca I/9 pp[27])

  • mjr piech. Jan Zygmunt Berek (16 XII 1926 – 1929 → słuchacz Kursu 1929/1930 WSWoj.)

  • mjr piech. Stanisław Abramowicz (do X 1931 → dowódca baonu[29])

  • mjr piech. Jan Wrzosek (X 1931 – IV 1935 → dowódca baonu)

  • mjr piech. Kazimierz Gołkowski (IV 1935[30] – ? → wykładowca CWPiech.)

  • kpt. Franciszek Gawrych (IX 1939)




Oficerowie



  • mjr piech. Czesław Józefczyk – dowódca III baonu (III 1931 - VIII 1935)

  • mjr Bronisław Laliczyński

  • kpt. Julian Andrzej Sosabowski

  • kpt. Karol Wojciechowski († 1940 Katyń)

  • por. Bolesław Dunin-Wąsowicz

  • por. Konrad Krajewski

  • por. Wincenty Mischke

  • ppor. rez. Konrad Guderski

  • por. rez. Władysław Grela



Obsada personalna w 1939 roku |


Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku[31][d]:




Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne



  • dowódca pułku – ppłk Zygmunt Alojzy Bierowski

  • I zastępca dowódcy pułku – ppłk Czesław Karol Czajkowski

  • adiutant – kpt. Włodzimierz Ciłek

  • starszy lekarz – ppłk lek. Kazimierz Rytter

  • młodszy lekarz – ppor. lek. Kazimierz Bieńkowski

  • oficer placu Zamość – kpt. adm. (piech.) Karol Fulgencjusz Wojciechowski

  • II zastępca dowódcy pułku (kwatermistrz) – mjr Stanisław Michocki

  • oficer mobilizacyjny – kpt. adm. (piech.) Jan Hipolit Śliwiński

  • zastępca oficera mobilizacyjnego – chor. Julian Gieca

  • oficer administracyjno-materiałowy – kpt. adm. (piech.) Michał Kłosowski

  • oficer gospodarczy – kpt. int. Aleksander Mieczkowski

  • oficer żywnościowy – ppor. Adam Olankowicz

  • dowódca kompanii gospodarczej i oficer taborowy – kpt. tab. Mikołaj Akatow

  • kapelmistrz – por. adm. (kapelm.) Ryszard Kardaszyński

  • dowódca plutonu łączności – por. Józef Maślanka

  • dowódca plutonu pionierów – por. AdamKamiński

  • dowódca plutonu artylerii piechoty – kpt. art. Feliks Adamkiewicz

  • dowódca plutonu przeciwpancernego – por. Władysław Możdżeń

  • dowódca oddziału zwiadu – por. Bronisław Kliś




I batalion



  • dowódca – mjr Stanisław Józef Gierka

  • dowódca 1 kompanii – por. Władysław Ostrowski

  • dowódca plutonu – ppor. Mikołaj Kozłowski

  • dowódca plutonu – ppor. Bronisław Nowak

  • dowódca 2 kompanii – kpt. Wilhelm Wincenty Malec

  • dowódca plutonu – ppor. Edmund Sadowski

  • dowódca 3 kompanii – kpt. Władysław Bolesław Wenclaw

  • dowódca plutonu – ppor. Jan Tadeusz Jajus

  • dowódca plutonu – ppor. Bolesław Jan Wąsacz

  • dowódca 1 kompanii karabinów maszynowych – kpt. Jan Józef Krzeszkiewicz

  • dowódca plutonu – ppor. Jan Stanisław Ruman

  • dowódca plutonu – por. Marian Sitek




II batalion



  • dowódca – mjr Edward Wiktor Fiett

  • dowódca 4 kompanii – por. Stanisław Antoni Mrozek

  • dowódca plutonu – ppor. Bronisław Downar

  • dowódca 5 kompanii – por. Dezydery Juliusz Dresler

  • dowódca plutonu – ppor. Józef Kurdziel

  • dowódca 6 kompanii – kpt. Bronisław Pardo

  • dowódca plutonu – por. Władysław Dorsz

  • dowódca plutonu – por. Władysław Witold Pawica

  • dowódca 2 kompanii karabinów maszynowych – por. Bolesław Holicz

  • dowódca plutonu – por. Mieczysław Bobołowicz

  • dowódca plutonu – por. Zbigniew Roman Szarama

  • dowódca plutonu – chor. Jan Słaba




III batalion



  • dowódca – mjr dypl. Roman Jan Paweł Różycki

  • dowódca 7 kompanii – kpt. Leon Pacek

  • dowódca plutonu – por. Oskar Andruszkiewicz

  • dowódca 8 kompanii – por. Władysław Wróbel

  • dowódca plutonu - ppor. Wacław Summa

  • dowódca 9 kompanii – kpt. Stefan Jan Dziewicki

  • dowódca plutonu – ppor. Paweł Józef Leon Morgalla

  • dowódca 3 kompanii karabinów maszynowych – por. Bronisław Stanisław Czech

  • dowódca plutonu – por. Eustachiusz Waszków

  • na kursie – kpt. Franciszek Gawrych

  • na kursie – ppor.  Jan Ireneusz Przygoda




Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 3 DP



  • dowódca – mjr Wacław Korsak

  • dowódca plutonu strzeleckiego – por. Jerzy Lucjan Czaporowski

  • dowódca plutonu strzeleckiego – por. Tadeusz Władysław Pytlakowski

  • dowódca plutonu strzeleckiego – por. Mieczysław Kazimierz Wajdowicz

  • dowódca plutonu km – por. Antoni Skorek




9 obwód przysposobienia wojskowego „Zamość”



  • kmdt obwodowy PW - mjr adm. (piech.) Leon Ast

  • kmdt powiatowy PW Zamość - ppor. kontr. piech. Julian Malenga

  • kmdt powiatowy PW Tomaszów Lubelski - kpt. piech. Wacław Cmakowski

  • kmdt powiatowy PW Biłgoraj - kpt. piech. Józef Kamil Gebhardt


Obsada personalna we wrześniu 1939 roku




Dowództwo



  • dowódca - ppłk Zygmunt Alojzy Bierowski

  • I adiutant – kpt. Stefan Jan Dziewicki

  • II adiutant – kpt. Włodzimierz Ciłek

  • oficer informacyjny – por. Władysław Możdżeń

  • oficer łączności – por. Józef Maślanka

  • kwatermistrz – kpt. Franciszek Gawrych

  • oficer - płatnik – kpt. Aleksander Mieczkowski

  • naczelny lekarz – ppor. lek. dr Kazimierz Bieńkowski




I batalion



  • dowódca - mjr Wacław Korsak († 27 IX 1944 Oflag VI B Doessel)

  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej – Wilhelm Malec († 8 IX 1939)

  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej – por. rez. Mieczysław Adam Wąsowicz

  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej – ppor. rez. Zenon Józef Jachymek

  • dowódca 1 kompanii ckm - ppor. rez. Marian Ładak




II batalion



  • dowódca - mjr Stefan Kiełczewski († 22 IX 1939)

  • dowódca 4 kompanii strzeleckiej – kpt. Józef Kamil Gebhardt († 21 IX 1939)

  • dowódca 5 kompanii strzeleckiej – por. Władysław Witold Pawica († 25 IX 1939)

  • dowódca 6 kompanii strzeleckiej – ppor. rez. Seweryn Denkiewicz

  • dowódca 2 kompanii ckm -




III batalion



  • dowódca - mjr Edward Fiett

  • dowódca 7 kompanii strzeleckiej –

  • dowódca 8 kompanii strzeleckiej –

  • dowódca 9 kompanii strzeleckiej – ppor. rez. Seweryn Ozukiewicz

  • dowódca 3 kompanii ckm -




Pododdziały specjalne



  • kompania przeciwpancerna – kpt. Jan Józef Krzeszkiewicz (ranny 22 IX 1939)

  • kompania zwiadu – por. Bronisław Karol Kliś (ranny 24 IX 1939)

  • pluton artylerii piechoty – kpt. Feliks Adamkiewicz

  • pluton pionierów – por. Jerzy Lucjan Czaporowski

  • pluton przeciwgazowy – por. Mieczysław Bobołowicz



Kawalerowie Virtuti Militari |


Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę 1918-1920[33]


Order Virtuti Militari



  1. ppor. Jan Zygmunt Berek

  2. mjr lek. dr Wincenty Jerzy Babecki

  3. ppor. Władysław Broszczakowski

  4. ppor. Zygmunt Boglewski

  5. ś.p. kpt. Mieczysław Buła ps. „Nabielak”

  6. st. sierż. Andrzej Bieńkowski

  7. st. szer. Jan Bartos

  8. por. Feliks Czernichowski (4892)

  9. chor. Józef Chmara

  10. sierż. Józef Falkowski

  11. st. sierż. Władysław Grela

  12. st. sierż. Czesław Gratys

  13. sierż. Józef Garbarczak

  14. st. sierż. Serafim Habina

  15. ppor. Albin Piotr Habina

  16. ppor. Czesław Józefwczyk

  17. st. sierż. Fryderyk Jeleń

  18. ppor. Franciszek Kasprzyk (4894)

  19. mjr Karol Kumuniecki

  20. ś.p. ppor. Marceli Krzystek

  21. st. sierż. Antoni Karp

  22. ś.p. Władysław Kowalczyk

  23. plut. Konstanty Kowalewski

  24. kpr. Andrzej Kisiołek

  25. kpr. Władysław Kozłowski

  26. ś.p. ppor. Władysław Lisiecki

  27. kpt. Antoni Miszewski

  28. ppor. Rafał Nowicki

  29. ppłk Bronisław Ostrowski

  30. ppor. Jerzy Pokorski (4893)

  31. ś.p. ppor. Władysław Polaczek

  32. kpt. Hieronim Rusiecki[e]

  33. kpr. Wincenty Rosiak

  34. mjr Florian Smykal

  35. kpt. Bolesław Schwarzenberg-Czerny (4890)

  36. mjr Franciszek Sudoł (6980)

  37. kpt. Tadeusz Stożek

  38. ppor. Julian Sosabowski

  39. ś.p. por. Stefan Steblecki (4891)

  40. plut. Ignacy Trojanowski

  41. ś.p. sierż. Jan Umański

  42. st. sierż. Stanisław Warchoł

  43. płk Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz

  44. ś.p. por. Artur Wiśniewski

  45. st. sierż. Stanisław Woźniczka

  46. ś.p. st. sierż. Jan Zieliński




Symbole pułku |


Sztandar

17 października 1922 w Zamościu Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz, Józef Piłsudski wręczył pułkowi sztandar ufundowany przez miasto i powiat zamojski[6].


Odznaka pamiątkowa

19 września 1928 kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, gen. dyw. Daniel Konarzewski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 9 pp Leg.[34].
Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt Krzyża Walecznych umieszczonego na promienistym niebieskim tle. Ramiona krzyża pokryte białą emalią, połączone wieńcem laurowym. Na jego ramionach wpisano numer, inicjały i rok powstania pułku 9 P.P.LEG. 1918. W centrum krzyża nałożony jest orzeł wojskowy, na którego tarczy amazonek wpisano literę L. Trzyczęściowa - oficerska, wykonana w tombaku srebrzonym, emaliowana, łączona czterema nitami. Wykonanie: Wincenty Wabia-Wabiński - Warszawa[35].



Pamięć o pułku |


22 lutego 2011 roku dziedzictwo tradycji 9 pp Leg. przejął i z honorem kultywuje 3 Zamojski Batalion Zmechanizowany w Zamościu.



Zobacz też |


  • Koszary w Zamościu


Uwagi |




  1. Henryk Aleksander Bazylko był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Później został przeniesiony do korpusu oficerów uzbrojenia i awansowany na podpułkownika. W 1939 roku był dyrektorem nauk Szkoły Obrony Przeciwgazowej[25].


  2. przesunięty ze stanowiska dowódcy I baonu na stanowisko oficera PW[27].


  3. Jan Karol Madey urodził się 27 stycznia 1886 roku, zmarł 15 marca 1967 roku. Został pochowany na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku[28]


  4. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[32].


  5. Hieronim Wincenty Rut-Rusiecki urodził się 5 kwietnia 1894 roku, zmarł 6 lutego 1923 roku w Szpitalu Okręgowym Wilnie. Był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. W latach 1921-1922 roku był oficerem 13 pp, a następnie 42 pp. W 1921 roku pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie Wojska PolskiegoŚ.p. kpt. Hieronim Rut-Rusiecki. „Polska Zbrojna”. 45, s. 5, 1923-02-15. Warszawa. .



Przypisy |




  1. Szatner 1928 ↓, s. 8-9.


  2. Szatner 1928 ↓, s. 10-11.


  3. Szatner 1928 ↓, s. 11.


  4. Szatner 1928 ↓, s. 32.


  5. Korespondencje. Z Zamościa. „Polska Zbrojna”. 303, s. 3, 1922-11-07. Warszawa. 


  6. ab Satora 1990 ↓, s. 39.


  7. Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 50.


  8. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.


  9. Jagiełło 2007 ↓, s. 63-65.


  10. Jagiełło 2007 ↓, s. 67.


  11. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 24 z 7 sierpnia 1931 roku, poz. 302.


  12. George F. Cholewczynski „Rozdarty naród. Polska brygada spadochronowa w bitwie pod Arnhem”, Wydawnictwo: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2006; s. 25. ​ISBN 83-60532-00-1​.


  13. Obywatelstwo honorowe miasta dla pułku. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 170 z 31 lipca 1937. 


  14. Almanach 1923 ↓, s. 49.


  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 1 maja 1923 roku, s. 282.


  16. ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 2 czerwca 1923 roku, s. 366.


  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.


  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927 roku, s. 272.


  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 297.


  20. ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.


  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 49 tu sprostowano, że był przeniesiony do 9, a nie jak ogłoszono wcześniej do 7 pp Leg..


  22. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 31.


  23. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 413.


  24. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.


  25. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 825.


  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 266.


  27. ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 16 grudnia 1926 roku, s. 442.


  28. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 25, 178.


  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 344.


  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.


  31. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 557-558 i 671.


  32. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.


  33. Szatner 1928 ↓, s. 39.


  34. Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 19 września 1925 r., Nr 25, poz. 284.


  35. Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 38-39.



Bibliografia |



  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].

  • Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.

  • George F. Cholewczynski „Rozdarty naród. Polska brygada spadochronowa w bitwie pod Arnhem”, Wydawnictwo: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2006; ​ISBN 83-60532-00-1​.

  • Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.

  • Jerzy Kłoczewski: Polska gospodarka wojskowa 1918-1939 (zarys systemu). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07488-7.

  • [red.]Bronisław Prugar-Ketling: Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.

  • Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1.

  • Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ​ISBN 83-222-0377-2​.

  • Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5.

  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

  • Zygmunt Szatner: Zarys historii wojennej 9-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.



Linki zewnętrzne |



  • Galeria 1, Galeria 2 - Archiwum Państwowe w Zamościu.





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna