9 Pułk Piechoty Legionów
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 7 listopada 1918 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Nazwa wyróżniająca | Legionów | |
Tradycje | ||
Święto | 29 lipca | |
Nadanie sztandaru | 17 października 1922 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | mjr Karol Udałowski | |
Ostatni | ppłk Zygmunt Bierowski | |
Działania zbrojne | ||
wojna polsko-czechosłowacka wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Komorowo, Zamość | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Podległość | BP PSZ 3 Dywizja Piechoty Legionów 39 Dywizja Piechoty |
9 Pułk Piechoty Legionów (9 pp Leg.) – oddział piechoty Polskiej Siły Zbrojnej i Wojska Polskiego II RP.
Spis treści
1 Formowanie
2 W okresie pokoju
3 Kampania wrześniowa
4 Żołnierze pułku
4.1 Obsada personalna w 1939 roku
4.2 Kawalerowie Virtuti Militari
5 Symbole pułku
6 Pamięć o pułku
7 Zobacz też
8 Uwagi
9 Przypisy
10 Bibliografia
11 Linki zewnętrzne
Formowanie |
W dniu 7 listopada w Komorowie pod Ostrowią Mazowiecką został utworzony 3 pułk piechoty Wojska Polskiego (PSZ). Kadry dla tego oddziału wydzieliły 1 i 2 pp, szkoła podchorążych oraz szkoła oficerska.
W pierwszej połowie listopada 1918 r. pułk wziął udział w rozbrajaniu Niemców w okolicach Komorowa.
W związku z odtworzeniem pułków legionowych, 3 pułk piechoty, jako faktycznie młodszy, został 16 lutego 1919 r. przemianowany na 9 pp Legionów.
23 stycznia 1919 roku w Komorowie zakończono organizację III batalionu pod dowództwem pułkownika Bolesława Jatelnickiego. Cztery dni później baon w składzie 10. i 11. kompanii strzeleckich oraz 3. kompanii karabinów maszynowych wyjechał na front cieszyński. 30 stycznia w obronie wsi Simoradz baon stoczył walkę z pięciokrotnie silniejszymi oddziałami czeskimi. Za męstwo wykazane w tej walce dowódca batalionu został odznaczony złotym, a siedmiu żołnierzy srebrnymi Krzyżami za Obronę Śląska Cieszyńskiego, które później zamieniono im na Krzyże Walecznych. 26 lutego III baon wkroczył do Cieszyna, dwa dni później wyjechał do Małopolski Wschodniej, a 5 marca przybył do Sądowej Wiszni[1].
10 lutego 1919 roku w Komorowie na bazie 12. kompanii rozpoczęto organizację batalionu zapasowego pod dowództwem kapitana Andrzeja Mierzejewskiego. 4 marca baon został przeniesiony do Różana, a 4 maja do Zamościa, jako stałego garnizonu[2].
W maju 1919 roku pułk wszedł w skład 3 Dywizji Piechoty Legionów. 13 maja pułk liczył 41 oficerów i 1869 szeregowych[3].
W okresie pokoju |
W kwietniu 1922 pułk został przetransportowany z Litwy do wsi Szpanów na Wołyniu[4]. 10 września wyjechał pierwszy transport pułku z Równego do Zamościa, jako stałego garnizonu. 15 września 1922 na Rynku Wielkim w Zamościu odbyła się ceremonia powitania pułku przez ludność miasta i powiatu zamojskiego[5]. III batalion został detaszowany w Tomaszowie Lubelskim)[6]. Garnizon zamojski znajdował się na terenie Okręgu Korpusu Nr II[7].
19 maja 1927 Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził dzień 29 lipca, jako datę święta pułkowego[8].
Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 9 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych[9].
W pułku, tytułem eksperymentu, utworzono kompanię podchorążych rezerwy piechoty. W jej skład wchodziły trzy plutony strzeleckie i pluton karabinów maszynowych. Kompania pod względem organizacyjnym i wyszkolenia podlegała dowódcy dywizji, a pod względem administracyjnym dowódcy pułku[10]. Kompania została zlikwidowana z dniem 1 sierpnia 1931[11].
Pod dowództwem Stanisława Sosabowskiego 9 pułk piechoty zdobył nagrodę dywizyjną w strzelaniu oraz w okresie zimowym w jeździe na nartach[12].
29 lipca 1937 roku, w dniu swojego święta, 9 pułk piechoty Legionów otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Zamościa[13].
Kampania wrześniowa |
W kampanii wrześniowej 1939 pułk (bez I batalionu) walczył w składzie 39 Dywizji Piechoty (Rezerwowej). Skład jednostki uzupełniony został III batalionem 8 pułku piechoty Legionów, mjr. Wacława Smolińskiego i batalionem marszowym tego pułku pod dowództwem por. rez. Tadeusza Andrzeja Moszyńskiego.
I batalion 9 pp Leg. walczył w składzie 12 Dywizji Piechoty.
Żołnierze pułku |
- Dowódcy pułku
Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku[14].
- ppłk Karol Jan Krystyn Block (7 XI 1918 - 10 VII 1919)
- mjr Mieczysław Smorawiński (11 VII - 14 VIII 1919)
- mjr Eugeniusz Godziejewski (15 VIII - 2 IX 1919)
- mjr / płk Wacław Wieczorkiewicz (3 IX 1919 - 15 II 1920)
- kpt. Franciszek Sudoł (16 II - 19 IV 1920)
- mjr / płk Wacław Wieczorkiewicz (20 IV - 25 VII 1920)
- kpt. Bolesław Schwarzenberg-Czerny (26VII - 28 VIII 1920)
- mjr / płk Wacław Wieczorkiewicz (29 - 31 VIII 1920)
- ppłk / płk piech. Bronisław Ostrowski (1 IX 1920 - V 1926 → dowódca 5 Brygady Ochrony Pogranicza)
- ppłk SG Władysław Kwiatkowski (14 X 1926 – 28 I 1928 → praktyka poborowa w PKU Biała Podlaska)
- ppłk / płk piech. Stanisław Machowicz (28 I 1928 – 31 VIII 1935 → komendant Miasta Warszawy)
- ppłk piech. Władysław Kasza (5 XI 1935 – 12 I 1937)
- ppłk dypl. Stanisław Sosabowski (12 I 1937 – III 1939 → dowódca 21 pp)
- ppłk piech. Zygmunt Bierowski (10 III – 27 IX 1939)
- Zastępcy dowódcy pułku
Stanowisko zastępcy dowódcy pułku zostało utworzone latem 1922 roku. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.
- ppłk piech. Leon Jan Seweryn Schneider (22 VII 1922 - †9 III 1923 Cieszyn[15])
- mjr piech. Adam Lipiński (p.o. 2 VI 1923[16] - X 1926)
- mjr / ppłk piech. Bolesław Schwarzenberg-Czerny (X 1926 - III 1927)
- ppłk piech. Wacław Kaj (V[17] – IX 1927 → p.o. komendanta PKU Suwałki[18])
- mjr piech. Jan I Góra (31 X 1927[19] – 5 XI 1928 → praktyka poborowa w PKU Zamość[20])
- mjr / ppłk piech. Jan Świątecki (od 5 XI 1928[20][21])
- ppłk piech. Wacław Wilniewczyc (28 I 1931[22] - 27 VIII 1932 → dowódca 74 pp[23])
- ppłk piech. Kazimierz Wyderko (28 VIII 1932[24] - 1937 → dowódca 41 pp)
- ppłk piech. Czesław Karol Czajkowski (XI 1937 - IX 1939 → dowódca OZ 3 DP Leg.)
- Kwatermistrzowie
- kpt. piech. Józef Matecki (od 23 V 1923[16])
- mjr piech. Henryk Aleksander Bazylko[a] (1925[26][b])
- mjr piech. Jan Karol Madey[c] (do 16 XII 1926 → dowódca I/9 pp[27])
- mjr piech. Jan Zygmunt Berek (16 XII 1926 – 1929 → słuchacz Kursu 1929/1930 WSWoj.)
- mjr piech. Stanisław Abramowicz (do X 1931 → dowódca baonu[29])
- mjr piech. Jan Wrzosek (X 1931 – IV 1935 → dowódca baonu)
- mjr piech. Kazimierz Gołkowski (IV 1935[30] – ? → wykładowca CWPiech.)
- kpt. Franciszek Gawrych (IX 1939)
- Oficerowie
- mjr piech. Czesław Józefczyk – dowódca III baonu (III 1931 - VIII 1935)
- mjr Bronisław Laliczyński
- kpt. Julian Andrzej Sosabowski
- kpt. Karol Wojciechowski († 1940 Katyń)
- por. Bolesław Dunin-Wąsowicz
- por. Konrad Krajewski
- por. Wincenty Mischke
- ppor. rez. Konrad Guderski
- por. rez. Władysław Grela
Obsada personalna w 1939 roku |
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku[31][d]:
- Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne
- dowódca pułku – ppłk Zygmunt Alojzy Bierowski
- I zastępca dowódcy pułku – ppłk Czesław Karol Czajkowski
- adiutant – kpt. Włodzimierz Ciłek
- starszy lekarz – ppłk lek. Kazimierz Rytter
- młodszy lekarz – ppor. lek. Kazimierz Bieńkowski
- oficer placu Zamość – kpt. adm. (piech.) Karol Fulgencjusz Wojciechowski
- II zastępca dowódcy pułku (kwatermistrz) – mjr Stanisław Michocki
- oficer mobilizacyjny – kpt. adm. (piech.) Jan Hipolit Śliwiński
- zastępca oficera mobilizacyjnego – chor. Julian Gieca
- oficer administracyjno-materiałowy – kpt. adm. (piech.) Michał Kłosowski
- oficer gospodarczy – kpt. int. Aleksander Mieczkowski
- oficer żywnościowy – ppor. Adam Olankowicz
- dowódca kompanii gospodarczej i oficer taborowy – kpt. tab. Mikołaj Akatow
- kapelmistrz – por. adm. (kapelm.) Ryszard Kardaszyński
- dowódca plutonu łączności – por. Józef Maślanka
- dowódca plutonu pionierów – por. AdamKamiński
- dowódca plutonu artylerii piechoty – kpt. art. Feliks Adamkiewicz
- dowódca plutonu przeciwpancernego – por. Władysław Możdżeń
- dowódca oddziału zwiadu – por. Bronisław Kliś
- I batalion
- dowódca – mjr Stanisław Józef Gierka
- dowódca 1 kompanii – por. Władysław Ostrowski
- dowódca plutonu – ppor. Mikołaj Kozłowski
- dowódca plutonu – ppor. Bronisław Nowak
- dowódca 2 kompanii – kpt. Wilhelm Wincenty Malec
- dowódca plutonu – ppor. Edmund Sadowski
- dowódca 3 kompanii – kpt. Władysław Bolesław Wenclaw
- dowódca plutonu – ppor. Jan Tadeusz Jajus
- dowódca plutonu – ppor. Bolesław Jan Wąsacz
- dowódca 1 kompanii karabinów maszynowych – kpt. Jan Józef Krzeszkiewicz
- dowódca plutonu – ppor. Jan Stanisław Ruman
- dowódca plutonu – por. Marian Sitek
- II batalion
- dowódca – mjr Edward Wiktor Fiett
- dowódca 4 kompanii – por. Stanisław Antoni Mrozek
- dowódca plutonu – ppor. Bronisław Downar
- dowódca 5 kompanii – por. Dezydery Juliusz Dresler
- dowódca plutonu – ppor. Józef Kurdziel
- dowódca 6 kompanii – kpt. Bronisław Pardo
- dowódca plutonu – por. Władysław Dorsz
- dowódca plutonu – por. Władysław Witold Pawica
- dowódca 2 kompanii karabinów maszynowych – por. Bolesław Holicz
- dowódca plutonu – por. Mieczysław Bobołowicz
- dowódca plutonu – por. Zbigniew Roman Szarama
- dowódca plutonu – chor. Jan Słaba
- III batalion
- dowódca – mjr dypl. Roman Jan Paweł Różycki
- dowódca 7 kompanii – kpt. Leon Pacek
- dowódca plutonu – por. Oskar Andruszkiewicz
- dowódca 8 kompanii – por. Władysław Wróbel
- dowódca plutonu - ppor. Wacław Summa
- dowódca 9 kompanii – kpt. Stefan Jan Dziewicki
- dowódca plutonu – ppor. Paweł Józef Leon Morgalla
- dowódca 3 kompanii karabinów maszynowych – por. Bronisław Stanisław Czech
- dowódca plutonu – por. Eustachiusz Waszków
- na kursie – kpt. Franciszek Gawrych
- na kursie – ppor. Jan Ireneusz Przygoda
- Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 3 DP
- dowódca – mjr Wacław Korsak
- dowódca plutonu strzeleckiego – por. Jerzy Lucjan Czaporowski
- dowódca plutonu strzeleckiego – por. Tadeusz Władysław Pytlakowski
- dowódca plutonu strzeleckiego – por. Mieczysław Kazimierz Wajdowicz
- dowódca plutonu km – por. Antoni Skorek
- 9 obwód przysposobienia wojskowego „Zamość”
- kmdt obwodowy PW - mjr adm. (piech.) Leon Ast
- kmdt powiatowy PW Zamość - ppor. kontr. piech. Julian Malenga
- kmdt powiatowy PW Tomaszów Lubelski - kpt. piech. Wacław Cmakowski
- kmdt powiatowy PW Biłgoraj - kpt. piech. Józef Kamil Gebhardt
Obsada personalna we wrześniu 1939 roku
- Dowództwo
- dowódca - ppłk Zygmunt Alojzy Bierowski
- I adiutant – kpt. Stefan Jan Dziewicki
- II adiutant – kpt. Włodzimierz Ciłek
- oficer informacyjny – por. Władysław Możdżeń
- oficer łączności – por. Józef Maślanka
- kwatermistrz – kpt. Franciszek Gawrych
- oficer - płatnik – kpt. Aleksander Mieczkowski
- naczelny lekarz – ppor. lek. dr Kazimierz Bieńkowski
- I batalion
- dowódca - mjr Wacław Korsak († 27 IX 1944 Oflag VI B Doessel)
- dowódca 1 kompanii strzeleckiej – Wilhelm Malec († 8 IX 1939)
- dowódca 2 kompanii strzeleckiej – por. rez. Mieczysław Adam Wąsowicz
- dowódca 3 kompanii strzeleckiej – ppor. rez. Zenon Józef Jachymek
- dowódca 1 kompanii ckm - ppor. rez. Marian Ładak
- II batalion
- dowódca - mjr Stefan Kiełczewski († 22 IX 1939)
- dowódca 4 kompanii strzeleckiej – kpt. Józef Kamil Gebhardt († 21 IX 1939)
- dowódca 5 kompanii strzeleckiej – por. Władysław Witold Pawica († 25 IX 1939)
- dowódca 6 kompanii strzeleckiej – ppor. rez. Seweryn Denkiewicz
- dowódca 2 kompanii ckm -
- III batalion
- dowódca - mjr Edward Fiett
- dowódca 7 kompanii strzeleckiej –
- dowódca 8 kompanii strzeleckiej –
- dowódca 9 kompanii strzeleckiej – ppor. rez. Seweryn Ozukiewicz
- dowódca 3 kompanii ckm -
- Pododdziały specjalne
- kompania przeciwpancerna – kpt. Jan Józef Krzeszkiewicz (ranny 22 IX 1939)
- kompania zwiadu – por. Bronisław Karol Kliś (ranny 24 IX 1939)
- pluton artylerii piechoty – kpt. Feliks Adamkiewicz
- pluton pionierów – por. Jerzy Lucjan Czaporowski
- pluton przeciwgazowy – por. Mieczysław Bobołowicz
Kawalerowie Virtuti Militari |
Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę 1918-1920[33]
- ppor. Jan Zygmunt Berek
- mjr lek. dr Wincenty Jerzy Babecki
- ppor. Władysław Broszczakowski
- ppor. Zygmunt Boglewski
- ś.p. kpt. Mieczysław Buła ps. „Nabielak”
- st. sierż. Andrzej Bieńkowski
- st. szer. Jan Bartos
- por. Feliks Czernichowski (4892)
- chor. Józef Chmara
- sierż. Józef Falkowski
- st. sierż. Władysław Grela
- st. sierż. Czesław Gratys
- sierż. Józef Garbarczak
- st. sierż. Serafim Habina
- ppor. Albin Piotr Habina
- ppor. Czesław Józefwczyk
- st. sierż. Fryderyk Jeleń
- ppor. Franciszek Kasprzyk (4894)
- mjr Karol Kumuniecki
- ś.p. ppor. Marceli Krzystek
- st. sierż. Antoni Karp
- ś.p. Władysław Kowalczyk
- plut. Konstanty Kowalewski
- kpr. Andrzej Kisiołek
- kpr. Władysław Kozłowski
- ś.p. ppor. Władysław Lisiecki
- kpt. Antoni Miszewski
- ppor. Rafał Nowicki
- ppłk Bronisław Ostrowski
- ppor. Jerzy Pokorski (4893)
- ś.p. ppor. Władysław Polaczek
- kpt. Hieronim Rusiecki[e]
- kpr. Wincenty Rosiak
- mjr Florian Smykal
- kpt. Bolesław Schwarzenberg-Czerny (4890)
- mjr Franciszek Sudoł (6980)
- kpt. Tadeusz Stożek
- ppor. Julian Sosabowski
- ś.p. por. Stefan Steblecki (4891)
- plut. Ignacy Trojanowski
- ś.p. sierż. Jan Umański
- st. sierż. Stanisław Warchoł
- płk Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz
- ś.p. por. Artur Wiśniewski
- st. sierż. Stanisław Woźniczka
- ś.p. st. sierż. Jan Zieliński
Symbole pułku |
- Sztandar
17 października 1922 w Zamościu Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz, Józef Piłsudski wręczył pułkowi sztandar ufundowany przez miasto i powiat zamojski[6].
- Odznaka pamiątkowa
19 września 1928 kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, gen. dyw. Daniel Konarzewski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 9 pp Leg.[34].
Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt Krzyża Walecznych umieszczonego na promienistym niebieskim tle. Ramiona krzyża pokryte białą emalią, połączone wieńcem laurowym. Na jego ramionach wpisano numer, inicjały i rok powstania pułku 9 P.P.LEG. 1918. W centrum krzyża nałożony jest orzeł wojskowy, na którego tarczy amazonek wpisano literę L. Trzyczęściowa - oficerska, wykonana w tombaku srebrzonym, emaliowana, łączona czterema nitami. Wykonanie: Wincenty Wabia-Wabiński - Warszawa[35].
Pamięć o pułku |
22 lutego 2011 roku dziedzictwo tradycji 9 pp Leg. przejął i z honorem kultywuje 3 Zamojski Batalion Zmechanizowany w Zamościu.
Zobacz też |
- Koszary w Zamościu
Uwagi |
↑ Henryk Aleksander Bazylko był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Później został przeniesiony do korpusu oficerów uzbrojenia i awansowany na podpułkownika. W 1939 roku był dyrektorem nauk Szkoły Obrony Przeciwgazowej[25].
↑ przesunięty ze stanowiska dowódcy I baonu na stanowisko oficera PW[27].
↑ Jan Karol Madey urodził się 27 stycznia 1886 roku, zmarł 15 marca 1967 roku. Został pochowany na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku[28]
↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[32].
↑ Hieronim Wincenty Rut-Rusiecki urodził się 5 kwietnia 1894 roku, zmarł 6 lutego 1923 roku w Szpitalu Okręgowym Wilnie. Był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. W latach 1921-1922 roku był oficerem 13 pp, a następnie 42 pp. W 1921 roku pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie Wojska PolskiegoŚ.p. kpt. Hieronim Rut-Rusiecki. „Polska Zbrojna”. 45, s. 5, 1923-02-15. Warszawa. .
Przypisy |
↑ Szatner 1928 ↓, s. 8-9.
↑ Szatner 1928 ↓, s. 10-11.
↑ Szatner 1928 ↓, s. 11.
↑ Szatner 1928 ↓, s. 32.
↑ Korespondencje. Z Zamościa. „Polska Zbrojna”. 303, s. 3, 1922-11-07. Warszawa.
↑ ab Satora 1990 ↓, s. 39.
↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 50.
↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 63-65.
↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 67.
↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 24 z 7 sierpnia 1931 roku, poz. 302.
↑ George F. Cholewczynski „Rozdarty naród. Polska brygada spadochronowa w bitwie pod Arnhem”, Wydawnictwo: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2006; s. 25. ISBN 83-60532-00-1.
↑ Obywatelstwo honorowe miasta dla pułku. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 170 z 31 lipca 1937.
↑ Almanach 1923 ↓, s. 49.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 1 maja 1923 roku, s. 282.
↑ ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 2 czerwca 1923 roku, s. 366.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927 roku, s. 272.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 297.
↑ ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 49 tu sprostowano, że był przeniesiony do 9, a nie jak ogłoszono wcześniej do 7 pp Leg..
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 31.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 413.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 825.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 266.
↑ ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 16 grudnia 1926 roku, s. 442.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 25, 178.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 344.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.
↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 557-558 i 671.
↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
↑ Szatner 1928 ↓, s. 39.
↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 19 września 1925 r., Nr 25, poz. 284.
↑ Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 38-39.
Bibliografia |
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- George F. Cholewczynski „Rozdarty naród. Polska brygada spadochronowa w bitwie pod Arnhem”, Wydawnictwo: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2006; ISBN 83-60532-00-1.
- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.
- Jerzy Kłoczewski: Polska gospodarka wojskowa 1918-1939 (zarys systemu). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07488-7.
- [red.]Bronisław Prugar-Ketling: Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
- Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2.
- Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Zygmunt Szatner: Zarys historii wojennej 9-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Linki zewnętrzne |
Galeria 1, Galeria 2 - Archiwum Państwowe w Zamościu.
|
|