VII Brygada Piechoty (II RP)
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1919 | |
Rozformowanie | 1921 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Witold Jarosz-Kamionka | |
Ostatni | płk Adam Nałęcz Nieniewski | |
Działania zbrojne | ||
wojna polsko-bolszewicka | ||
Organizacja | ||
Rodzaj wojsk | Piechota | |
Podległość | 4 Dywizja Piechoty (II RP) | |
Skład | 14 Pułk Piechoty 10 Pułk Piechoty |
VII Brygada Piechoty (VII BP) – brygada piechoty Wojska Polskiego II RP.
Spis treści
1 Historia
2 Organizacja
3 Dowódcy
4 Zobacz też
5 Przypisy
6 Bibliografia
Historia |
VII BP sformowana została w kwietniu 1919 roku, w Małopolsce Wschodniej, w składzie 4 Dywizji Piechoty. Na początku września 1920 roku VII BP podporządkowana została dowódcy 6 Armii, przetransportowana koleją do Żółkwi i skierowana przeciwko sowieckiej 24 Dywizji Strzelców, która sforsowała Bug pod Krystynopolem. 3 września nawiązała kontakt z nieprzyjacielem, a II/14 pp atakiem na bagnety zdobył Kuliczków. Następnego dnia pod m. Rekliniec rozbiła sowiecki 215 pułk strzelców.
W pierwszej dekadzie lipca 1921 roku brygada przeniesiona została z terenu Okręgu Generalnego „Warszawa” na teren Okręgu Generalnego „Łódź”. Dowództwo brygady i 14 pułk piechoty rozmieszczono we Włocławku, a 10 pułk piechoty w Łowiczu.
W czasie działań wojennych stany osobowe brygady uzupełniała:
Powiatowa Komenda Uzupełnień 10 pułku piechoty w Łowiczu,- Batalion zapasowy 10 pułkupPiechoty w Łowiczu (do VIII 1919 w Lubaczowie)
Powiatowa Komenda Uzupełnień 14 pułku piechoty we Włocławku,- Batalion zapasowy 14 pułku piechoty we Włocławku (do 6 II 1920 w Aleksandrowie Kujawskim, a do 9 XI 1919 w Jarosławiu)
Wymienione instytucje i pododdziały stacjonowały na terenie Okręgu Generalnego „Łódź” i podporządkowane były jego dowódcy.
W październiku–listopadzie 1921 roku dowództwo VII BP przeformowane zostało w dowództwo piechoty dywizyjnej 4 Dywizji Piechoty i dyslokowane do Torunia. 14 pułk piechoty podporządkowany zostały bezpośrednio dowódcy 4 DP, a 10 pułk piechoty dowódcy nowo powstałej 26 Dywizji Piechoty.
Organizacja |
- dowództwo VII Brygady Piechoty
- 14 pułk piechoty
- 10 pułk piechoty
Dowódcy |
- gen. ppor. Franciszek Krajowski (24 V - 5 XII 1919)
- płk Adolf Jastrzębski (21 XII 1919 – 29 V 1920)
- płk Adam Jaroszewski (29 V – VII 1920)
- płk Leon Silicki (VII 1920 - 22 VIII 1921[1])
Adiutantem sztabowym był kpt. Marian Porwit.
Zobacz też |
- Brygady Wojska Polskiego noszące numer "7"
- Jednostki piechoty II RP
- Ordre de Bataille polskiej dywizji piechoty w 1920
Przypisy |
↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 1008 tu jako Leon Silecki przyjęty do Wojska Polskiego 6 maja 1921 roku. 12 maja 1921 roku otrzymał przydział służbowy do 7 BP, a ewidencyjnie do 38 pp.
Bibliografia |
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Bitwa niemeńska 29 VIII - 18 X 1920. Dokumenty operacyjne. Część I (29 VIII - 19 IX), oprac. i przygotowanie do druku zespół pod redakcją Marka Tarczyńskiego, Oficyna Wydawnicza "Rytm", Warszawa 1998, ISBN 83-867893-05-6, s. 11, 99, 125, 151, 169, 192, 232, 284, 353.- Witold Jarno, Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939, Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego, Katedra Historii Polski Współczesnej, Wydawnictwo „Ibidem”, Łódź 2001, ISBN 83-88679-10-4, s. 61-63, 69, 86, 108-109.
- MarianM. Porwit MarianM., Spojrzenia poprzez moje życie, Warszawa: „Czytelnik”, 1986, ISBN 83-07-01535-9, OCLC 69288255 .
|
|