I Brygada Rezerwowa




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}






































I Brygada Rezerwowa

Historia

Państwo
 II Rzeczpospolita
Sformowanie
1920
Rozformowanie
1920
Dowódcy
Pierwszy
 płk Wacław Krupowicz
Działania zbrojne

wojna polsko-bolszewicka
Organizacja

Rodzaj sił zbrojnych
wojsko
Rodzaj wojsk
piechota
Podległość
3 Armia



Stefan Rowecki


I Brygada Rezerwowa (I BRez.) - rezerwowa brygada piechoty Wojska Polskiego II RP.




Spis treści






  • 1 Historia brygady


  • 2 Organizacja i obsada personalna


  • 3 Dowódcy brygady


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Historia brygady |


Brygada sformowana została w pierwszym tygodniu czerwca 1920 roku, w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Uczestniczyła w walkach na południowym odcinku frontu, gdzie po krótkich walkach została rozwiązana.


Po dokończeniu w 1919 roku formowania wszystkich wojsk pierwszego rzutu postanowiono stworzyć formacje rezerwowe. Miały powstać z batalionów zapasowych, które oprócz uzupełniania macierzystych pułków miały także wystawić po pułku rezerwowym (który nosił numer po pułku do którego należał batalion powiększony o 100, czyli np. batalion zapasowy 1 pp miał wystawić 101 pp), co dałoby dodatkowych 65 pułków.


Plan okazał się zbyt ambitny, gdyż młode państwo polskie nie miało wystarczających funduszy na jego realizację. W zamian bataliony zapasowe miały wystawić po batalionie rezerwowym, które wraz z innymi batalionami z pułków tej samej dywizji utworzyłyby pułki rezerwowe. Te zamierzano zespolić w 10 dwupułkowych brygad, których jednak utworzono tylko dwie. Pierwszą była VII BRez., drugą i ostatnią I BRez., utworzona w czerwcu 1920, m.in. z oddziałów zapasowych 1 Dywizji Piechoty.


I Brygadę na front wysłano już w czerwcu, co było pochopną decyzją, gdyż świeża i jeszcze niewyszkolona musiała walczyć z już owianą legendą 1 Armią Konną. Starcia zakończyły się klęską I BRez, którą rozbitą wycofano z frontu, gdzie miała zostać zreorganizowana. Stefan Rowecki, wówczas w stopniu kapitana, wspominał „Było to dokładnie w czerwcu 1920. Jako szef sekcji Oddziału I Sztabu Naczelnego Dowództwa zostałem wysłany na Ukrainę dla uporządkowania i zreorganizowania rozbitej brygady rezerwowej, nieudanego zresztą dziecięcia generała Tokarzewskiego. Brygada ta, zlepiona ad hoc z różnych szkół wojskowych, rozleciała się w pierwszych walkach z wyjątkiem pułku, dowodzonego przez pułkownika Rokitę-Maksymowicza. W szalonym tempie, pędząc autem po Ukrainie i Wołyniu, pozbierałem resztki niesławnej brygady, zawagonowałem je i odesłałem na reorganizację w głąb kraju”[1]. Wraz z kolejnymi odwrotami wojsk polskich I Brygadę rozwiązano, a jej jednostki przydzielono innym formacjom. Na podstawie rozkazu L.20/III dowódcy 6 Armii z 21 sierpnia 1920 roku 105 pp został wcielony do 40 pułku Strzelców Lwowskich[2][3].



Organizacja i obsada personalna |



  • Dowództwo I Brygady Rezerwowej


  • 101 rezerwowy pułk piechoty - kpt. Jan Bratro

  • 105 rezerwowy pułk piechoty - ppłk Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński

  • 106 rezerwowy pułk piechoty



Dowódcy brygady |



  • płk piech. Wacław Krupowicz (25 V - 10 VII 1920)

  • gen. ppor. Paweł Szymański (do 8 VIII 1920)



Przypisy |




  1. ↑ Stefan Rowecki, Wspomnienia ... s. 112.


  2. ↑ Władysław Jagiełłowicz, Zarys historii wojennej 40-go Pułku Strzelców Lwowskich, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1928, s. 18.


  3. ↑ Sprawozdanie z działalności Centralnej Szkoły Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 1 za rok 1922 z uwzględnieniem lat 1920 i 1921, oprac. zb., nakładem C.SZ.P.Z.P. Nr 1, Chełmno 1923, s. 9.



Bibliografia |



  • Mieczysław Wrzosek, Wojny o granice Polski Odrodzonej, Wiedza Powszechna 1992, ​ISBN 83-214-0752-8​


  • Stefan Rowecki, Wspomnienia i notatki autobiograficzne (1906-1939), Wybór tekstów Andrzej Krzysztof Kunert, Józef Szyrmer, Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik", Warszawa 1988, ​ISBN 83-07-01547-2​





































































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容