X Brygada Piechoty (II RP)




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}






































X Brygada Piechoty

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie
1919
Rozformowanie
1921
Dowódcy
Pierwszy
gen. ppor. Leon Pachucki
Działania zbrojne

Wojna polsko-bolszewicka
Organizacja

Rodzaj wojsk

Piechota
Podległość

5 Dywizja Piechoty
18 Dywizja Piechoty
Skład

19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa
40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich

X Brygada Piechoty (X BP) – brygada piechota Wojska Polskiego II RP.


Brygada sformowana została w maju 1919, w składzie 5 Dywizji Piechoty. W 1921 brygada została rozformowana, a jej dowództwo przemianowane na dowództwo piechoty dywizyjnej.




Spis treści






  • 1 Walki brygady


  • 2 Obsada personalna


  • 3 Organizacja


  • 4 Zobacz też


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Walki brygady |


5 czerwca 1920 wojska polskie rozpoczęły odwrót z Ukrainy. X BP cofała się razem z 2 Armią gen. Raszewskiego. W czerwcu została wzmocniona 105 pp i broniła pozycji nad rzekami Słucz i Horyń. 5 lipca współdziałała z 18 DP gen. Franciszka Krajowskiego i stanowiła jej południowe skrzydło w akcji na Ostróg-Dubno. Od 30 czerwca do 5 lipca broniła Zasławia. 5 lipca współdziałała z 18 DP gen. Franciszka Krajowskiego i stanowiła jej południowe skrzydło w akcji na Ostróg-Dubno. Prowadząc działania opóźniające od 6 do 25 lipca broniła Krzemieńca i Białokrynicy. Będąc w składzie 6 Armii brała udział w zwycięskiej bitwie z armią konną pod Brodami. Podczas dalszego odwrotu osłaniała Lwów walcząc m.in. pod Toporowem, Łopatynem i Jampolem. W drugiej połowie sierpnia brygada została wycofana pod Lwów dla reorganizacji i uzupełnienia.


Walki brygady pod Waligórami i Komarówką

Rano 23 lipca 105 pułk piechoty z jedną baterią wyruszył z Ledóchowa do natarcia w kierunku Plaszową. W tym czasie siły główne brygady nacierały przez Dunajów na Hrada. We wsi Waligóry pułk napotkał bolszewicki oddział w sile około 450 piechoty i szwadronu Kozaków. Po kilkugodzinnej walce nieprzyjacielska piechota i kozacy rozproszyli się. Następnie pułk zajął Komnatkę i nawiązał kontakt taktyczny z 19 pp. Nacierając dalej zdobył Zieloną Komarówką. Około 18.00 nieprzyjaciel uderzył na lewe skrzydło pułku siłami kilku pułków jazdy z 2 samochodami pancernymi. 105 pułk piechoty wycofał się do stacji Poczajów, a następnie do Podkamienia. Podstawowe siły X Brygady osiągnęły w tym czasie Dunajów i Sawczyce[1].



Obsada personalna |


Dowódcy brygady:



  • gen. ppor. Leon Pachucki (do 8 VIII 1920)

  • gen. ppor. Paweł Szymański (od 8 VIII 1920)


Adiutant sztabowy


  • kpt. p.d. SG Tadeusz Alf-Tarczyński


Organizacja |



  • dowództwo X Brygady Piechoty

  • 40 pułk piechoty Dzieci Lwowskich

  • 19 pułk piechoty Odsieczy Lwowa



Zobacz też |



  • Jednostki piechoty II RP

  • Ordre de Bataille polskiej dywizji piechoty w 1920





Przypisy |




  1. Arciszewski 2016 ↓, s. 105.



Bibliografia |



  • Janusz Odziemkowski: 5 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1997. ISBN 83-87103-20-9.

  • Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.

  • "Księga chwały piechoty": komitet redakcyjny pod przewodnictwem płk. dypl. Bolesława Prugara Ketlinga, Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona Warszawa 1992






這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna