X Brygada Piechoty (II RP)
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1919 | |
Rozformowanie | 1921 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | gen. ppor. Leon Pachucki | |
Działania zbrojne | ||
Wojna polsko-bolszewicka | ||
Organizacja | ||
Rodzaj wojsk | Piechota | |
Podległość | 5 Dywizja Piechoty 18 Dywizja Piechoty | |
Skład | 19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa 40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich |
X Brygada Piechoty (X BP) – brygada piechota Wojska Polskiego II RP.
Brygada sformowana została w maju 1919, w składzie 5 Dywizji Piechoty. W 1921 brygada została rozformowana, a jej dowództwo przemianowane na dowództwo piechoty dywizyjnej.
Spis treści
1 Walki brygady
2 Obsada personalna
3 Organizacja
4 Zobacz też
5 Przypisy
6 Bibliografia
Walki brygady |
5 czerwca 1920 wojska polskie rozpoczęły odwrót z Ukrainy. X BP cofała się razem z 2 Armią gen. Raszewskiego. W czerwcu została wzmocniona 105 pp i broniła pozycji nad rzekami Słucz i Horyń. 5 lipca współdziałała z 18 DP gen. Franciszka Krajowskiego i stanowiła jej południowe skrzydło w akcji na Ostróg-Dubno. Od 30 czerwca do 5 lipca broniła Zasławia. 5 lipca współdziałała z 18 DP gen. Franciszka Krajowskiego i stanowiła jej południowe skrzydło w akcji na Ostróg-Dubno. Prowadząc działania opóźniające od 6 do 25 lipca broniła Krzemieńca i Białokrynicy. Będąc w składzie 6 Armii brała udział w zwycięskiej bitwie z armią konną pod Brodami. Podczas dalszego odwrotu osłaniała Lwów walcząc m.in. pod Toporowem, Łopatynem i Jampolem. W drugiej połowie sierpnia brygada została wycofana pod Lwów dla reorganizacji i uzupełnienia.
- Walki brygady pod Waligórami i Komarówką
Rano 23 lipca 105 pułk piechoty z jedną baterią wyruszył z Ledóchowa do natarcia w kierunku Plaszową. W tym czasie siły główne brygady nacierały przez Dunajów na Hrada. We wsi Waligóry pułk napotkał bolszewicki oddział w sile około 450 piechoty i szwadronu Kozaków. Po kilkugodzinnej walce nieprzyjacielska piechota i kozacy rozproszyli się. Następnie pułk zajął Komnatkę i nawiązał kontakt taktyczny z 19 pp. Nacierając dalej zdobył Zieloną Komarówką. Około 18.00 nieprzyjaciel uderzył na lewe skrzydło pułku siłami kilku pułków jazdy z 2 samochodami pancernymi. 105 pułk piechoty wycofał się do stacji Poczajów, a następnie do Podkamienia. Podstawowe siły X Brygady osiągnęły w tym czasie Dunajów i Sawczyce[1].
Obsada personalna |
Dowódcy brygady:
- gen. ppor. Leon Pachucki (do 8 VIII 1920)
- gen. ppor. Paweł Szymański (od 8 VIII 1920)
Adiutant sztabowy
- kpt. p.d. SG Tadeusz Alf-Tarczyński
Organizacja |
- dowództwo X Brygady Piechoty
- 40 pułk piechoty Dzieci Lwowskich
- 19 pułk piechoty Odsieczy Lwowa
Zobacz też |
- Jednostki piechoty II RP
- Ordre de Bataille polskiej dywizji piechoty w 1920
Przypisy |
↑ Arciszewski 2016 ↓, s. 105.
Bibliografia |
- Janusz Odziemkowski: 5 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1997. ISBN 83-87103-20-9.
- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.
- "Księga chwały piechoty": komitet redakcyjny pod przewodnictwem płk. dypl. Bolesława Prugara Ketlinga, Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona Warszawa 1992
|
|