Generał major






Generał major w 1775




Epolet generała majora


Generał major – stopień wojskowy m.in. w wojsku I Rzeczypospolitej[1], odpowiednik generała brygady lub generała dywizji w Wojsku Polskim.


W I Rzeczypospolitej był generałem „komenderującym” w dywizji. Teoretycznie generałowie majorowie – dwóch dla każdej dywizji – mieli sobie podporządkowaną: jeden piechotę, drugi kawalerię. W czasie reform przeprowadzanych przez Sejm Czteroletni nie przestrzegano tego zwyczaju i mieli oni podporządkowane sobie zarówno pułki piesze jak i kawaleryjskie. Dopiero w 1793 roku powrócono do podporządkowania kawalerii i piechoty osobnym generałom majorom[1].


Stopień generała majora funkcjonował również min. w:




  • Armii Imperium Rosyjskiego (ros. Генерал-майор),


  • Armii Czerwonej (wprowadzony w 1940 roku) i Armii Radzieckiej (ros. Генерал-майор)[2],

  • w Wehrmachcie i Luftwaffe (niem. Generalmajor)[3], równorzędny stopniowi kontradmirała (niem. Konteradmiral) w Kriegsmarine.



Zobacz też |



  • Stopnie wojskowe w Polsce

  • Wykaz stopni w niemieckich siłach zbrojnych (Wehrmacht)

  • Tabela rang urzędniczych w carskiej Rosji



Przypisy |




  1. ab Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 4.


  2. Władimir Bieszanow, Pogrom Pancerny 1941. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ​ISBN 978-83-11-11530-9​.


  3. Samuel M. Witcham, Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ​ISBN 978-83-11-11596-5



Bibliografia |


  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.




這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna