Radzanów (powiat mławski)




















































Radzanów






Herb
Herb Radzanowa


Rynek w Radzanowie
Rynek w Radzanowie

Państwo
 Polska

Województwo
mazowieckie

Powiat
mławski

Gmina
Radzanów

Liczba ludności (2011)
 888[1]

Strefa numeracyjna
 23

Kod pocztowy
 06-540

Tablice rejestracyjne
 WML

SIMC
 0124328


Położenie na mapie gminy Radzanów


Mapa lokalizacyjna gminy Radzanów

Radzanów

Radzanów






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Radzanów

Radzanów






Położenie na mapie województwa mazowieckiego


Mapa lokalizacyjna województwa mazowieckiego

Radzanów

Radzanów






Położenie na mapie powiatu mławskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu mławskiego

Radzanów

Radzanów





Ziemia52°56′37″N 20°05′34″E/52,943611 20,092778





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Radzanów – dawne miasto, obecnie wieś gminna w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Radzanów (na północnym Mazowszu, ziemia zawkrzeńska), na prawym brzegu rzeki Wkry, płynącej w tym miejscu prawie dokładnie z zachodu na wschód.


Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Rocha należącej do dekanatu strzegowskiego.


Do 1954 roku siedziba wiejskiej gminy Ratowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Linki zewnętrzne





Historia |


Historia osady sięga XIII wieku. Radzanów był gniazdem rodowym rodziny Radzanowskich, herbu Prawdzic, wygasłej w 1630 r. Pierwszy znany przedstawiciel rodu Paweł z Radzanowa był na przełomie XIV i XV wieku chorążym płockim. W 1400 r. dziedzic Radzanowa Janusz uzyskał od księcia mazowieckiego Siemowita IV przywilej założenia miasta na prawie chełmińskim. W mieście mogły odbywać się dwa jarmarki rocznie oraz jeden targ tygodniowo.


Prawdopodobnie w tym czasie wzniesiono w rozlewisku Wkry murowany zamek otoczony fosą. Został on zniszczony w czasie wojen szwedzkich w XVII wieku. Obecnie pozostały po nim jedynie wały obronne.


Ok. 1380 r. w miasteczku ufundowano parafię. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1439 r. Przez kilka wieków wznoszono kolejne drewniane kościoły. Pierwotny kościół został zniszczony ok. 1590 r. Następną, drewnianą świątynię wzniesiono, przez Stanisława Radzanowskiego i jego żonę Annę, prawdopodobnie w 1598 r. Przetrwała ona do początku XVIII w.


Radzanowski w 1597 r. występował jako chorąży płocki. W XI 1598 r. przy okazji prezenty do ołtarza św. Mikołaja w kolegiacie pułtuskiej wystąpił już jako kasztelan sierpecki i pozostał nim do początku 1606 r. Stanisław Radzanowski zmarł 15 III 1606 r. i razem z żoną Anną pochowany został w kościele (dzisiaj już nie istniejącym) w Radzanowie. Na jego miejscu w 1859 r. wybudowano nowy, pw. św. Floriana. Córka Radzanowskich Anna, ur. ok. 1560 roku była żoną Feliksa Żelskiego, starosty dobrzyńskiego w 1583, przedtem kasztelan rypiński; z nominacji 1577 – 1605 W listopadzie 1603 r. Anna z Brudzewa Latalska wyznaczyła Stanisława Radzanowskiego jednym z wykonawców swego testamentu.


W 1734 r. wybudowano nowy kościół. Dopiero w 1870 r. rozpoczęto budowę kościoła murowanego. Obecny, neobarokowy kościół parafialny pw. św. Franciszka z Asyżu powstał w latach 1924-1932, według projektu architekta Stefana Szyllera. W ołtarzu głównym znajduje się siedemnastowieczny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, szkoły flamandzkiej, przeniesiony ze zniszczonego na pocz. XIX w. kościoła w Zgliczynie. Na uwagę zasługuje również rokokowo-klasycystyczna ambona z II poł. XVIII w. W latach 1958-1959 wykonano polichromię. Gruntowny remont świątyni jest prowadzony od 1980 r. W tym czasie wymienione zostały: dach, zewnętrzne tynki, sklepienie i instalacja elektryczna; odwodniono teren, ponownie pomalowano wnętrze, odnowiono ołtarze oraz uzupełniono umeblowanie i zakupiono organy.


Przez wiele wieków Radzanów był silnym ośrodkiem gospodarczym. Prężnie rozwijało się rzemiosło, szczególnie sukiennictwo. W 1532 r. król Zygmunt I Stary nadał radzanowskim sukiennikom przywilej, zezwalający na używanie własnej cechy, na produkowanych suknach. Eksport sukna, głównie do Prus, przyczynił się do szybkiego rozwoju miasta. Jego największy rozkwit przypadł na II połowę XVI w., kiedy liczyło ok. 500 mieszkańców.


Po bezpotomnej śmierci Marcina Radzanowskiego w 1630 r. miasto przechodziło kolejno w ręce Narzymskich, Niszczyckich (w XVIII w.) oraz Moszyńskich (w XIX w.).


W II poł. XVIII w. na dużą skalę zaczęli osiedlać się w Radzanowie Żydzi. Przyczynił się do tego przywilej, nadany im przez właścicielkę miasta Dorotę z Karczewskich Niszczycką, kasztelanową raciążską.





Synagoga w Radzanowie


Na mocy tego dokumentu Żydzi otrzymali na własność dwie ulice, plac pod cmentarz i synagogę, prawo do handlu wszelkimi towarami oraz produkcji i wyszynku wódki. W 1865 Żydzi stanowili aż 45 proc. mieszkańców miasteczka. Z II poł. XIX wieku pochodzi mauretańska, murowana bożnica pobudowana na miejscu wcześniejszej drewnianej. Dziś mieści się w niej biblioteka gminna.


W okresie XVII-XIX w. nastąpił w Radzanowie regres gospodarczy i demograficzny. Przez wiele lat nie odbywały się cotygodniowe targi. Kilkakrotnie miasto nawiedzała epidemia cholery. W wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793 r. Radzanów dostał się pod panowanie Prus. W latach 1807-1815 należał do Księstwa Warszawskiego, a po utworzeniu w 1815 r. Królestwa Polskiego miasto znalazło się w jego granicach.


Władze miasta nie dbały o rozwój oświaty. Do czasów powstania styczniowego nie wybudowano tu szkoły. W 1817 miejscowy proboszcz założył szkołę elementarną. Własnym kosztem wynajął dom na szkołę i mieszkanie nauczyciela. Szkoła swoim zasięgiem obejmowała miasto i kilka okolicznych wsi.


1 czerwca 1869 r. Radzanów podzielił los 338 miast Królestwa Polskiego i po blisko pięciu wiekach utracił prawa miejskie, których nigdy już nie odzyskał.


Obecnie Radzanów jest siedzibą gminy wiejskiej o rolniczym charakterze. Rozwinął się tam przemysł jajczarsko-drobiarski, który razem z terenem gmin Bieżuń i Żuromin tworzy jedno z większych zagłębi tego przemysłu na Mazowszu. Funkcjonuje tu również Zakład Utylizacyjny "Bacutil", zlokalizowany po lewej stronie drogi wiodącej do Strzegowa, który obsługuje obszar Północnego Mazowsza.


Na przełomie lat 1999/2000 w Radzanowie przeprowadzono modernizację sieci telekomunikacyjnej: zainstalowano przekaźnik telefonii komórkowej sieci Era GSM, a w 2001 r. przekaźnik telefonii komórkowej CENTERTEL. Założono również sieć światłowodową (TP S.A.), z której obecnie może korzystać ponad 90% mieszkańców.


W oddalonym o ok. 3 km Ratowie, położonym na północnym brzegu Wkry, nieopodal ujścia do niej ślicznej rzeczułki Mławki, znajduje się zabytkowy zespół klasztorny, z pierwszej połowy XVIII wieku. W skład ww. zespołu wchodzą: murowany kościół pw. św. Antoniego, wybudowany w latach 1736-1760, (pobernardyński) klasztor ss. Misjonarek św. Rodziny i murowana plebania z końca XIX w. W latach 1946-1991 w krypcie kościoła przechowywane były relikwie założycielki ww. zgromadzenia błogosławionej Bolesławy Lament.



Zobacz też |



  • Kościół św. Franciszka z Asyżu w Radzanowie

  • Synagoga w Radzanowie

  • Stara Synagoga w Radzanowie

  • Cmentarz żydowski w Radzanowie



Przypisy |




  1. ↑ Strona polskawliczbach.pl



Linki zewnętrzne |



  • Radzanów (4) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksze. Warszawa 1888.


























p • d • e

Gmina Radzanów

  • Siedziba gminy: Radzanów

Wsie

  • Bębnowo

  • Bębnówko

  • Bieżany

  • Bojanowo

  • Bońkowo Kościelne

  • Bońkowo Podleśne

  • Budy-Matusy

  • Cegielnia Ratowska

  • Gradzanowo Włościańskie

  • Gradzanowo Zbęskie

  • Józefowo

  • Luszewo

  • Radzanów

  • Ratowo

  • Trzciniec

  • Wróblewo

  • Zgliczyn Witowy

  • Zgliczyn-Glinki

  • Zieluminek


 Herb gminy Radzanów
Kolonie

  • Zbrzeźnia

  • Zgliczyn Kościelny
Osada
  • Radzanówek
Osada leśna
  • Leśniczówka Ratowo
Integralne
części wsi

  • Adolfowo

  • Agnieszkowo

  • Bońkowo-Kolonia

  • Budy-Brzeziny

  • Drzazga

  • Górki

  • Kalasantowo

  • Marysinek

  • Pietrzykowo

  • Teklin

  • Wróblewo-Budy

  • Wróblewo-Tartak

  • Wygoda



























p • d • e

Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem, (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta, (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta, (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.





  • Adamów (1539–1870)


  • Aleksandrów Łódzki (1822–1870, od 1924)


  • Andrzejewo (1528–1870)


  • Annopol (1761–1870, od 1996)


  • Babiak (1815–1870)


  • Bakałarzewo (1570–1870)


  • Balwierzyszki (1520–1870)


  • Baranów (1544–1870)


  • Bełchatów (1737–1870, od 1925)


  • Bełżyce (1417–1870, od 1958)


  • Będków (1453–1870)


  • Biała Rawska (1498–1510, 1521–1870, od 1925)


  • Białaczów (1456–1870)


  • Białobrzegi (1540–1870, od 1958)


  • Bielawy (1403–1870)


  • Bielsk (1373–1870)


  • Bieżuń (1406–1674, 1767–1870, od 1994)


  • Biskupice (1450–1870)


  • Bobrowniki (1403–1870)


  • Bobrowniki (1485–1870)


  • Bodzanów (1351–1870)


  • Bodzentyn (1355–1870, od 1994)


  • Bogoria (1616–1870)


  • Bolesławiec (1266–1870)


  • Bolimów (1370–1870)


  • Brdów (1436–1870)


  • Brok (1501–1870, od 1922)


  • Brudzew (1458–1870)


  • Burzenin (1378–1870)


  • Busko-Zdrój (1287–1870, od 1916)


  • Bychawa (1537–1870, od 1958)


  • Cegłów (1621–1870)


  • Chocz (1382–1870, od 2015)


  • Chodecz (1442–1812, 1822–1870, od 1921)


  • Chodel (1517–1824, 1838–1870)


  • Chorzele (1542–1870, od 1919)


  • Ciechanowiec Nowe Miasto** (1580–1795, 1807–1870)


  • Ciepielów (1548–1870)


  • Czeladź (1242–1870, od 1919)


  • Czemierniki (1509–1870)


  • Czersk (1350–1870)


  • Czerwińsk nad Wisłą (1373–1870)


  • Czyżew (1738–1870, od 2011)


  • Ćmielów (1505–1870, od 1962)


  • Daleszyce (1569–1870, od 2007)


  • Dąbrowice (1455–1870)


  • Denków** (1564–1870)


  • Dobra (1392–1870, od 1919)


  • Dobrzyń nad Drwęcą (1789–1870, 1919–1950→)


  • Drobin (1511–1870, od 1994)


  • Drzewica (1429–1870, od 1987)


  • Działoszyn (1412–1870, od 1994)


  • Filipów (1570–1870)


  • Firlej (1557–1870)


  • Frampol (1738–1870, od 1993)


  • Gielniów (1455–1870)


  • Gliniany (1595–1870)


  • Głowaczów (1445–1870)


  • Głowno (1427–1870, od 1925)


  • Głusk** (1688–1870)


  • Gniewoszów (1693–1870)


  • Golina (1330–1870, od 1921)


  • Goraj (1405–1870)


  • Gorzków-Osada (1689–1870)


  • Goszczyn (1386–1870)


  • Gowarczów (1430–1870)


  • Góra Kalwaria # (1670–1883, od 1919)


  • Grabowiec (1601–1870)


  • Grabowiec (1418–1870)


  • Grabów (1372–1690, 1800–1870)


  • Grajewo (1540–1870, od 1919)


  • Granica**** (1735–1870)


  • Grocholice** (1485–1870)


  • Grodzisk Mazowiecki (1522–1870, od 1919)


  • Grzegorzew (1435–1870)


  • Horodło (1432–1870)


  • Horodyszcze (1558–1870)


  • Iłów (1506–1870)


  • Iłża (1239–1870, od 1925)


  • Inowłódz (1350–1870)


  • Iwaniska (1403–1870)


  • Iwanowice (1460–1870)


  • Izbica (1750–1870)


  • Izbica Kujawska (1394–1870, od 1973)


  • Jadów (1819–1870)


  • Janowiec (1537–1870)


  • Janowo (1421–1870)


  • Janów (1696–1870)


  • Janów Podlaski (1465–1870, 1919–1940, 1944–1946)


  • Jarczów (1775–1870)


  • Jastrząb (1422–1870)


  • Jedlińsk (1530–1870)


  • Jeziorzany (Łysobyki) (1498–1870)


  • Jeżów (1334–1870)


  • Jędrzejów (1271–1870, od 1916)


  • Józefów (1725–1870, od 1988)


  • Józefów nad Wisłą (1687–1870, od 2018)


  • Kamieńczyk (1428–1870)


  • Kamieńsk (1374–1870, od 1994)


  • Kamionka (1469–1870)


  • Karczew (1548–1870, od 1959)


  • Kazanów (1566–1870)


  • Kazimierz (1288–1870)


  • Kazimierz Biskupi (1287–1870)


  • Kazimierz Dolny (1348–1870, od 1927)


  • Kiernozia (1523–1870)


  • Kikół (1791–1870)


  • Kleczew (1366–1870, od 1919)


  • Klimontów (1604–1870)


  • Klwów (1413–1870)


  • Kłobuck (1339–1870, od 1919)


  • Kłodawa (1383–1870, od 1925)


  • Kock (1417–1870, od 1919)


  • Kodeń (1511–1870)


  • Kołbiel (1532–1870)


  • Komarów-Osada (1748–1870)


  • Koniecpol (1403–1870, od 1927)


  • Konstantynów (1729–1870)


  • Konstantynów Łódzki (1830–1870, od 1924)


  • Końskowola (1532–1870)


  • Koprzywnica (1262–1870, od 2001)


  • Kosów Lacki (1723–1870, od 2000)


  • Koszyce (1374–1870, od 2019)


  • Kowal (1339–1870, od 1919)


  • Koziegłowy (1472–1870, od 1950)


  • Koźminek (1369–1870)


  • Krasnobród (1576–1870, od 1994)


  • Krasnosielc (1824–1870)


  • Kromołów** (1388–1870)


  • Krośniewice (1452–1870, od 1926)


  • Kryłów (1523–1870)


  • Krzepice (1357–1870, od 1919)


  • Krzeszów (1641–1870)


  • Książ Wielki (1372–1870)


  • Kuczbork-Osada (1384–1870)


  • Kunów (1467–1870, od 1990)


  • Kurów (1442–1870)


  • Kurozwęki (1347–1870)


  • Kurzelów (1285–1870)


  • Lasocin (1547–1870)


  • Latowicz (1423–1870)


  • Lądek (1269–1870)


  • Lelów (1314–1870)


  • Lipsk (1580–1870, od 1983)


  • Lipsko (1613–1870, od 1958)


  • Liw (1421–1870)


  • Lubień Kujawski (1489–1870, od 1919)


  • Lubraniec (1509–1870, od 1919)


  • Ludwinów (1719–1870)


  • Lutomiersk (1274–1870)


  • Lututów (1406–1720, 1843–1870)


  • Łagów (1375–1870, od 2018)


  • Łaskarzew (1418–1870, od 1969)


  • Łaszczów (1549–1870, od 2010)


  • Łomazy (1566–1870)


  • Łosice (1505–1870, od 1919)


  • Łoździeje (1597–1870, od 1946)


  • Maciejowice (1507–1870)


  • Magnuszew (1377–1576, 1776–1870)


  • Małogoszcz (1408–1870, od 1996)


  • Markuszów (1330–1870)


  • Michów (1531–1870)


  • Miedzna (1470–1870)


  • Modliborzyce (1642–1870, od 2014)


  • Modrzejów** (1706–1870)


  • Mogielnica (1317–1870, od 1919)


  • Mokobody (1496–1870)


  • Mordy (1488–1870, od 1919)


  • Mrzygłód** (1412–1870)


  • Mstów (1278–1870)


  • Myszyniec (1791–1870, od 1993)


  • Nadarzyn (1453–1870)


  • Nowa Brzeźnica (1287–1870)


  • Nowa Słupia (1351–1870, od 2019)


  • Nowe Brzesko (1279–1870, od 2011)


  • Nowe Miasto (1420–1870)


  • Nowe Miasto nad Pilicą (1400–1870, od 1916)


  • Nowogród (1427–1870, od 1927)


  • Nowy Korczyn (1258–1870, od 2019)


  • Nur (1416–1870)


  • Odrzywół (1418–1870)


  • Ogrodzieniec (1386–1870, od 1973)


  • Okuniew (1538–1870)


  • Oleśnica (1470–1870, od 2019)


  • Olita (1581–1870, od 1977)


  • Olsztyn (1488–1870)


  • Opatowiec (1271–1870, od 2019)


  • Opatówek (1338–1870, od 2017)


  • Opole Lubelskie (1418–1870, od 1957)


  • Orchówek (1506-XVIII, 1775–1870)


  • Osieck (1558–1870)


  • Osiek (1430–1870, od 1994)


  • Osięciny (1824–1870)


  • Osmolin (1462–1870)


  • Ostrów Lubelski (1548–1870, od 1919)


  • Ożarów (1569–1870, od 1988)


  • Pacanów (1265–1870, od 2019)


  • Pajęczno (1276–1870, od 1958)


  • Parysów (1538–1870)


  • Parzęczew (1421–1870)


  • Pawłów (1470–1870)


  • Piaseczno (1429–1870, od 1916)


  • Piaski (1456–1870, od 1993)


  • Piątek (1339–1870)


  • Pierzchnica (1370–1870, od 2019)


  • Pilica (1394–1870, od 1994)


  • Pilwiszki (1536–1870)


  • Piotrków Kujawski (1738–1870, od 1998)


  • Piszczac (1530–1870)


  • Pławno (1544–1870)


  • Poddębice (1400–1673, 1822–1870, od 1934)


  • Połaniec (1264–1870, od 1980)


  • Poniemoń* (1763–1825, 1836–1931→)


  • Praszka (1392–1870, od 1919)


  • Proszowice (1358–1870, od 1923)


  • Przedecz (1363–1870, od 1919)


  • Przerośl (1576–1870)


  • Przybyszew (1396–1870)


  • Przyrów (1369–1870)


  • Przysucha (1710–1870, od 1958)


  • Przytyk (1333–1870)


  • Puchaczów (1527–1870)


  • Pyzdry (1257–1870, od 1919)


  • Raciąż (1425–1870, od 1922)


  • Raciążek (1317–1870)


  • Raczki (1703–1870)


  • Radoszyce (1370–1870, od 2018)


  • Radzanów (1400–1870)


  • Radziejów (1252–1870, od 1919)


  • Radziłów (1466–1870)


  • Rajgród (1566–1870, od 1924)


  • Raków (1569–1870)


  • Rejowiec (1547–1870, od 2017)


  • Rossosz (1584–1870)


  • Rozprza (1272–1870)


  • Różan (1378–1870, od 1919)


  • Rychwał (1458–1870, od 1921)


  • Ryczywół (1369–1870)


  • Rzgów (1467–1870, od 2006)


  • Sapieżyszki (1825–1870)


  • Sarnaki (1754–1870)


  • Sawin (1492–1870)


  • Secemin (1395–1870)


  • Sereje (1511–1870)


  • Serock (1417–1870, od 1923)


  • Serokomla (1537–1870)


  • Sieciechów (1370–1870)


  • Siennica (1526–1870)


  • Sienno (1421–1870)


  • Siewierz (1304–1870, od 1962)


  • Simno (1626–1870, 1956)


  • Skalbmierz (1342–1870, od 1927)


  • Skała (1262–1870, od 1987)


  • Skaryszew (1264–1870, od 1922)


  • Skępe (1445–1870, od 1997)


  • Skrzynno (1308–1870)


  • Skulsk (1384–1504, 1566–1662, 1793–1870)


  • Sławatycze (1577–1870)


  • Sławków (1286–1870, 1958–1977→**, od 1984)


  • Słomniki (1358–1870, od 1917)


  • Służewo (1339–1870)


  • Sobków (1563–1870)


  • Sobota (1393–1870)


  • Sochocin (1385–1870)


  • Sokoły (1827–1870, 1919–1950)


  • Solec nad Wisłą (1370–1870)


  • Sompolno (1477–1870, od 1973)


  • Sopoćkinie (1560–1870)


  • Stanisławów (1523–1870)


  • Staw (1405–1870)


  • Stawiski (1702–1871, od 1919)


  • Stawiszyn (1291–1870, od 1919)


  • Sterdyń (1737–1870)


  • Stężyca (1330–1870)


  • Stoczek Łukowski (1540–1870, od 1919)


  • Stopnica (1362–1870, od 2015)


  • Stryków (1394–1870, od 1923)


  • Sudargi (1724–1870)


  • Sulejów (1296–1870, od 1927)


  • Szadek (1295–1870, od 1919)


  • Szczekociny (1470–1870, od 1923)


  • Szczerców (1364–1870)


  • Szreńsk (1383–1870)


  • Szydłów (1329–1870, od 2019)


  • Ślesin (1358–1579, 1618–1870, od 1921)


  • Śniadowo (1775–1870)


  • Tarczyn (1353–1870, od 2003)


  • Tarłów (1550–1870)


  • Tarnogóra (1548–1870)


  • Tarnogród (1567–1870, od 1987)


  • Tuliszków (1458–1870, od 1919)


  • Turobin (1420–1870)


  • Tuszyn (1416–1870, od 1924)


  • Tyszowce (1419–1870, od 2000)


  • Uchanie (1484–1870)


  • Ujazd (1428–1870)


  • Uniejów (1331–1870, od 1919)


  • Urzędów (1405–1870, od 2016)


  • Waśniów (1351–1870)


  • Wąchock (1454–1870, od 1994)


  • Wąsosz (1436–1870)


  • Wąwolnica (1346–1870)


  • Widawa (1388–1870)


  • Wieniawa** (1768–1870)


  • Wieruszów (1368–1870, od 1919)


  • Wierzbica (1469–1870)


  • Wierzbnik (1624–1870, 1916–1939→)


  • Wilczyn (1458–1478, 1485–1870)


  • Wiskitki (1595–1870)


  • Wisznice (1579–1870)


  • Wisztyniec (1570–1870)


  • Wiślica (1345–1870, od 2018)


  • Wizna (1435–1870)


  • Wiżajny (1620–1870)


  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)


  • Włodowice (1386–1870)


  • Włoszczowa (1539–1870, od 1916)


  • Wodzisław (1366–1870)


  • Wohyń (1519–1870)


  • Wojsławice (1445–1870)


  • Wolanów (1773–1870)


  • Wolbórz (1273–1870, od 2011)


  • Wolbrom (1321–1870, od 1930)


  • Wysokie Mazowieckie (1503–1870, od 1919)


  • Wyszków (1502–1870, od 1919)


  • Wyśmierzyce (1338–1870, od 1922)


  • Zagórów (1407–1870, od 1919)


  • Zaklików (1565–1870, od 2014)


  • Zambrów (1430–1870, od 1919)


  • Zawichost # (1255–1888, od 1926)


  • Złoczew (1605–1870, od 1919)


  • Zwoleń (1425–1870, od 1925)


  • Żarki (1382–1870, od 1949)


  • Żarnowiec (1340–1870)


  • Żarnów (1415–1870)


  • Żółkiewka (1702–1870)


  • Żuromin (1767–1870, od 1925)


  • Żychlin (1397–1870, od 1924)



Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).





-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容