Janów Podlaski







Ten artykuł dotyczy wsi. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.


















































Janów Podlaski






Herb
Herb Janowa Podlaskiego


Kolegiata pw. św. Trójcy
Kolegiata pw. św. Trójcy

Państwo
 Polska

Województwo
lubelskie

Powiat
bialski

Gmina
Janów Podlaski

Liczba ludności (2011)
 2720[1][2]

Strefa numeracyjna
 83

Kod pocztowy
 21-505[3]

Tablice rejestracyjne
 LBI

SIMC
 0012960


Położenie na mapie gminy Janów Podlaski


Mapa lokalizacyjna gminy Janów Podlaski

Janów Podlaski

Janów Podlaski






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Janów Podlaski

Janów Podlaski






Położenie na mapie województwa lubelskiego


Mapa lokalizacyjna województwa lubelskiego

Janów Podlaski

Janów Podlaski






Położenie na mapie powiatu bialskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu bialskiego

Janów Podlaski

Janów Podlaski





Ziemia52°11′45″N 23°12′38″E/52,195833 23,210556





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Strona internetowa miejscowości



Pałac biskupi po odbudowie




Grota Naruszewicza




Stadnina w Janowie Podlaskim




Koń wyhodowany w Janowie Podlaskim


Janów Podlaski – dawne miasto, obecnie osada w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Janów Podlaski[4][5].


Miejscowość jest siedzibą gminy Janów Podlaski, rzymskokatolickiego dekanatu Janów Podlaski i parafii Trójcy Świętej.


Janów Podlaski uzyskał lokację miejską w 1465 roku, zdegradowany w 1869 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1919 roku, degradacja w 1945 roku[6]. Prywatne miasto duchowne położone było w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.


Dzisiejszy Janów to miejscowość słynąca z hodowli koni czystej krwi arabskiej prowadzonej przez Stadninę Koni Janów Podlaski, najstarszą, założoną w 1817, państwową stadninę koni[8][9].




Spis treści






  • 1 Położenie


  • 2 Historia


    • 2.1 Prawa miejskie




  • 3 Stadnina Koni w Janowie Podlaskim


  • 4 Zabytki


  • 5 Szlaki turystyczne


  • 6 Zobacz też


  • 7 Przypisy


  • 8 Linki zewnętrzne





Położenie |


Wieś leży kilka kilometrów na południe od Bugu, na którym przebiega granica z Białorusią. Przez Janów Podlaski przebiega droga wojewódzka nr 698.


Według podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego wieś jest położona na obszarze Niziny Południowopodlaskiej.


W Polsce międzywojennej była siedzibą władz powiatu konstantynowskiego.



Historia |


Janów Podlaski osada mająca status wsi zasiedlona była w końcu paleolitu – starszej epoki kamienia. Prawdziwy rozkwit osadniczy nastąpił w okresie wczesnego średniowiecza. Związany był z pojawieniem się na tych ziemiach plemion słowiańskich.


Najwcześniejsze historyczne wzmianki o Janowie Podlaskim pochodzą z 1423 roku, gdy litewski Książę Witold darował wieś Porchów łuckiemu kościołowi katedralnemu. W 1465 Porchów uzyskał prawa miejskie chełmińskie i od imienia ówczesnego biskupa Jana Łosowicza przyjął nazwę Janów Biskupi. Otrzymał herb z wizerunkiem hostii i kielicha. Położenie Janowa przy szlaku handlowym na trasie Kraków – Wilno, sprzyjało rozwojowi miasta. W roku 1570 miasto liczyło 500 domów, 5 tys. ludzi, cechy kuśnierzy, szewców, zdunów, stolarzy. Biskupi łuccy posiadali w Janowie dwa kościoły, zamek obronny i okoliczne grunty. W roku 1656, w czasie najazdu szwedzkiego warowna rezydencja i świątynie legły w gruzach. Siedziba biskupów nadawała się jedynie do rozbiórki. Dopiero w latach 1770–1780 z inicjatywy biskupa Feliksa Pawła Turskiego w miejscu byłej rezydencji wybudowano późnobarokowy pałac z dwoma pawilonami przy dziedzińcu i otoczono go parkiem w stylu angielskim.


Oprócz pałacu biskupiego zachował się barokowy budynek kościoła pod wezwaniem św. Trójcy wzniesiony w latach 1714–1735, w 1741 roku podniesiony do godności kolegiaty (katedra w latach 1818–1867 i 1918-1924). Ma on dwuwieżową fasadę i trójnawowe wnętrze. W wystroju wnętrza zwraca uwagę dwanaście ośmiobocznych płócien ze szkoły Franciszka Smuglewicza. Obok kolegiaty znajdują się budynki dawnego seminarium duchownego (1685-1939), użytkowane obecnie przez oświatę. W bliskim pierwotnemu kształcie uchowała się dzwonnica z 1745 roku. Z Janowem związana jest postać biskupa Adama Naruszewicza, który spędził tu ostatnie lata swego życia. Mieszkał on w pałacu biskupim, w pawilonie wschodnim od 1788 roku do śmierci w roku 1796. Z jego imieniem wiąże się grota na końcu alei lipowej z 1790 roku w kształcie walca z kopułą, z kamienia. Tradycja podlaska mówi, iż tu właśnie pisał tezy Konstytucji 3 Maja biskup Naruszewicz. Ten poeta i dziejopisarz został pochowany w krypcie kolegiaty św. Trójcy. W świątyni znajduje się pomnik Naruszewicza, wykonany z białego marmuru w Rzymie, w roku 1861 przez T. O. Sosnowskiego. Z dawnej zabudowy miejskiej Janowa pozostał dom Ryttów z 1793 roku.


W roku 1818 utworzono nową diecezję janowską, a Janów stał się siedzibą jej biskupów. Po upadku powstania styczniowego w 1864 roku, w którym mieszkańcy wzięli liczny udział, władze zaborcze skasowały diecezję (1867). Przyczyną tej decyzji była także obawa przed oddziaływaniem i pomocą katolików dla unitów. W 1874 prześladowania unitów poprzedzające likwidację unickiej diecezji chełmskiej dotknęły również unitów janowskich – około stu zostało uwięzionych. Brak połączeń kolejowych oraz przemysłu pod koniec XIX wieku i początku wieku XX zdecydował o zahamowaniu rozwoju miasta. W latach 1918–1932 Janów był siedzibą powiatu konstantynowskiego, ale i to nie wpłynęło na ożywienie gospodarcze.


W czasie II wojny światowej zginęła znaczna liczba mieszkańców, głównie Żydów. W roku 1944 Janów liczył 2 tys. mieszkańców (50% stanu z 1939 roku). Podczas II wojny światowej (1940[10]) stracił prawa miejskie[11]. W sierpniu 1944 uchylono podział administracyjny wprowadzony przez okupanta[12], przez co Janów tymczasowo odzyskał status miasta (posiadał taki jeszcze 28 czerwca 1946)[13]. Późniejsze publikacje (od 1947) Janowa jako miasto już nie wymieniają[10][14] (wieś w gminie Janów Podlaski).



Prawa miejskie |


Miejscowość posiadała prawa miejskie w latach 1465[15]–1870[16], 1919[17]–1940[18] i 1944[12]–1946[10][13][14].



  • Prawa miejskie uzyskał Janów po raz pierwszy w roku 1465, miasto lokowano na terenie wsi Porchów. W wieku XIX nazywane także Janów Biskupi lub Janów Podlaski[19]. Obie te nazwy funkcjonowały równolegle.

  • Utrata praw miejskich następuje w roku 1869. Podstawa: „Postanowienie z 12 (24) grudnia 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 461)”

  • Ponowne odzyskanie praw miejskich następuje w roku 1919 status ten utrzymuje się do roku 1940. Okupant hitlerowski prawa miejskie znosi zmieniając podział administracyjny

  • W latach 1944–1946 Janów ponownie posiada status miasta, po czym po 14 lutego 1946 występuje jako wieś.[11]



Stadnina Koni w Janowie Podlaskim |



 Osobny artykuł: Stadnina Koni Janów Podlaski.


Zabytki |



  • pałac barokowy biskupów łuckich z 1770 r. na miejscu zamku z XV wieku rozbudowanego w 1520 roku i dworu z XVII wieku.

    • ślady obwarowań bastionowych

    • grota biskupa Adama Naruszewicza z 1796 r.

    • park krajobrazowy




  • kościół św. Trójcy z lat 1714–1735, barokowy

    • dzwonnica murowana z 1745 r., barokowa

    • gmach Seminarium z połowy XVIII w. – obecnie Zespół Szkół

    • ogrodzenie




  • kościół św. Jana Chrzciciela w stylu klasycystycznym z lat 1790–1801

    • dzwonnica w stylu bizantyjskim z 1874 r.

    • Plebania z końca XIX w.



  • kaplica cmentarna św. Rocha z II połowy XIX w. na cmentarzu katolickim, dawniej unickim i wielowyznaniowym

  • Stacja benzynowa z 1928 roku

  • Założenie parkowe Wygoda I połowa XIX w. i zespół stajni projektu Henryka Marconiego

    • stajnia Czołowa z 1885 r.

    • stajnia Zegarowa z 1841 r.

    • stajnia Woroncowska z 1885 r.

    • stajnia Wyścigowa z 1848 r.

    • brama wjazdowa z ok. 1840 r.




W Janowie przy Starym Rynku zachowała się stacja benzynowa z 1928 roku, jedna z najstarszych w Polsce. Do dzisiaj można na jej terenie obejrzeć ręczne dystrybutory paliw Temper Extakt z 1928 roku.



Szlaki turystyczne |


szlak turystyczny czerwony Nadbużański szlak rowerowy



Zobacz też |


  • Cmentarz żydowski w Janowie Podlaskim


Przypisy |




  1. ↑ Portal polskawliczbach.pl


  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-06-12].


  3. ↑ Poczta Polska. Wyszukiwarka kodów pocztowych [dostęp 2018-06-12]


  4. ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT


  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)


  6. ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 36-37.


  7. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 106.


  8. ↑ Internetowy System Aktów Prawnych.


  9. ↑ Internetowy System Aktów Prawnych.


  10. ↑ abc Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.


  11. ↑ ab Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.


  12. ↑ ab Dz. U. z 1944 r. Nr 2, poz. 8.


  13. ↑ ab GUS (1947). Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14 II 1946 r., Warszawa: GUS.


  14. ↑ ab Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.


  15. ↑ Najgrakowski, M. (2009). Miasta Polski do początku XXI wieku. Podstawowe informacje o datach założenia i likwidacji. Warszawa: PAN IGiPZ.


  16. ↑ Postanowienie z 12 (24) grudnia 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 461).


  17. ↑ M.P. z 1919 r. Nr 234, poz. 0; Niektóre źródła (np. Miasta polskie w Tysiącleciu, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław–Warszawa–Kraków, 1965-1967) podają roku 1915 jako rok odzyskania praw miejskich, co przypadałoby na wydarzenia okresu wojennego. Oficjalne uznanie miejscowości za miasto przez administrację polską nastąpiło w 1919 roku.


  18. ↑ Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948. s. 81.


  19. ↑ Janów Podlaski w publikacji Nazwy misat Polskich, K. Rymut.



Linki zewnętrzne |




  • Janów (46) nad Krzywką w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.

  • Oficjalna witryna Stadniny Koni w Janowie Podlaskim


  • Historia Żydów w Janowie Podlaskim na portalu Wirtualny Sztetl










p • d • e

Gmina Janów Podlaski
Miejscowości

  • Błonie

  • Błonie (kolonia)

  • Bubel-Granna

  • Bubel-Łukowiska

  • Jakówki

  • Janów Podlaski

  • Kajetanka

  • Kajetanka (kolonia)

  • Klonownica Mała

  • Klonownica-Plac

  • Nowinki

  • Nowy Pawłów

  • Ostrów

  • Peredyło

  • Piaski

  • Pieczyska

  • Polinów

  • Romanów

  • Stare Buczyce

  • Stary Bubel

  • Stary Pawłów

  • Werchliś

  • Woroblin

  • Wygoda


 POL Janów Podlaski COA.svg





p • d • e

Dawne miasta na obszarze obecnego województwa lubelskiego


  • Adamów

  • Baranów

  • Bełżec

  • Biskupice

  • Bobrowniki

  • Boża Wola

  • Chodel

  • Czemierniki

  • Dokudów

  • Dorohusk

  • Drążgów

  • Dubienka

  • Firlej

  • Garbów

  • Głusk

  • Goraj

  • Gorzków

  • Gozdów

  • Grabowiec

  • Hanna

  • Horodło

  • Horodyszcze

  • Izbica

  • Janowiec

  • Janów Podlaski

  • Jarczów

  • Kamionka

  • Kodeń

  • Komarów

  • Komarówka Podlaska

  • Konstantynów

  • Końskowola

  • Kraśniczyn

  • Kraśnik Fabryczny

  • Kryłów

  • Kurów

  • Leśna Podlaska

  • Łańcuchów

  • Łaszczówka

  • Łomazy

  • Łysobyki

  • Markuszów

  • Michów

  • Mosty Małe

  • Nowodwór

  • Okrzeja

  • Orchówek

  • Pawłów

  • Piszczac

  • Potoki

  • Pratulin

  • Prawno

  • Przytoczno

  • Puchaczów

  • Rachanie

  • Rawa

  • Rossosz

  • Sawin

  • Serokomla

  • Skierbieszów

  • Sławatycze

  • Sosnowica

  • Stężyca

  • Świerże

  • Tarnogóra

  • Teratyn

  • Tuchowicz

  • Turobin

  • Uchanie

  • Urszulin

  • Wąwolnica

  • Wieniawa

  • Wisznice

  • Wohyń

  • Wojcieszków

  • Wojsławice

  • Wrzelowiec

  • Wysokie

  • Żółkiewka

















































p • d • e

Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem, (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta, (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta, (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.





  • Adamów (1539–1870)


  • Aleksandrów Łódzki (1822–1870, od 1924)


  • Andrzejewo (1528–1870)


  • Annopol (1761–1870, od 1996)


  • Babiak (1815–1870)


  • Bakałarzewo (1570–1870)


  • Balwierzyszki (1520–1870)


  • Baranów (1544–1870)


  • Bełchatów (1737–1870, od 1925)


  • Bełżyce (1417–1870, od 1958)


  • Będków (1453–1870)


  • Biała Rawska (1498–1510, 1521–1870, od 1925)


  • Białaczów (1456–1870)


  • Białobrzegi (1540–1870, od 1958)


  • Bielawy (1403–1870)


  • Bielsk (1373–1870)


  • Bieżuń (1406–1674, 1767–1870, od 1994)


  • Biskupice (1450–1870)


  • Bobrowniki (1403–1870)


  • Bobrowniki (1485–1870)


  • Bodzanów (1351–1870)


  • Bodzentyn (1355–1870, od 1994)


  • Bogoria (1616–1870)


  • Bolesławiec (1266–1870)


  • Bolimów (1370–1870)


  • Brdów (1436–1870)


  • Brok (1501–1870, od 1922)


  • Brudzew (1458–1870)


  • Burzenin (1378–1870)


  • Busko-Zdrój (1287–1870, od 1916)


  • Bychawa (1537–1870, od 1958)


  • Cegłów (1621–1870)


  • Chocz (1382–1870, od 2015)


  • Chodecz (1442–1812, 1822–1870, od 1921)


  • Chodel (1517–1824, 1838–1870)


  • Chorzele (1542–1870, od 1919)


  • Ciechanowiec Nowe Miasto** (1580–1795, 1807–1870)


  • Ciepielów (1548–1870)


  • Czeladź (1242–1870, od 1919)


  • Czemierniki (1509–1870)


  • Czersk (1350–1870)


  • Czerwińsk nad Wisłą (1373–1870)


  • Czyżew (1738–1870, od 2011)


  • Ćmielów (1505–1870, od 1962)


  • Daleszyce (1569–1870, od 2007)


  • Dąbrowice (1455–1870)


  • Denków** (1564–1870)


  • Dobra (1392–1870, od 1919)


  • Dobrzyń nad Drwęcą (1789–1870, 1919–1950→)


  • Drobin (1511–1870, od 1994)


  • Drzewica (1429–1870, od 1987)


  • Działoszyn (1412–1870, od 1994)


  • Filipów (1570–1870)


  • Firlej (1557–1870)


  • Frampol (1738–1870, od 1993)


  • Gielniów (1455–1870)


  • Gliniany (1595–1870)


  • Głowaczów (1445–1870)


  • Głowno (1427–1870, od 1925)


  • Głusk** (1688–1870)


  • Gniewoszów (1693–1870)


  • Golina (1330–1870, od 1921)


  • Goraj (1405–1870)


  • Gorzków-Osada (1689–1870)


  • Goszczyn (1386–1870)


  • Gowarczów (1430–1870)


  • Góra Kalwaria # (1670–1883, od 1919)


  • Grabowiec (1601–1870)


  • Grabowiec (1418–1870)


  • Grabów (1372–1690, 1800–1870)


  • Grajewo (1540–1870, od 1919)


  • Granica**** (1735–1870)


  • Grocholice** (1485–1870)


  • Grodzisk Mazowiecki (1522–1870, od 1919)


  • Grzegorzew (1435–1870)


  • Horodło (1432–1870)


  • Horodyszcze (1558–1870)


  • Iłów (1506–1870)


  • Iłża (1239–1870, od 1925)


  • Inowłódz (1350–1870)


  • Iwaniska (1403–1870)


  • Iwanowice (1460–1870)


  • Izbica (1750–1870)


  • Izbica Kujawska (1394–1870, od 1973)


  • Jadów (1819–1870)


  • Janowiec (1537–1870)


  • Janowo (1421–1870)


  • Janów (1696–1870)


  • Janów Podlaski (1465–1870, 1919–1940, 1944–1946)


  • Jarczów (1775–1870)


  • Jastrząb (1422–1870)


  • Jedlińsk (1530–1870)


  • Jeziorzany (Łysobyki) (1498–1870)


  • Jeżów (1334–1870)


  • Jędrzejów (1271–1870, od 1916)


  • Józefów (1725–1870, od 1988)


  • Józefów nad Wisłą (1687–1870, od 2018)


  • Kamieńczyk (1428–1870)


  • Kamieńsk (1374–1870, od 1994)


  • Kamionka (1469–1870)


  • Karczew (1548–1870, od 1959)


  • Kazanów (1566–1870)


  • Kazimierz (1288–1870)


  • Kazimierz Biskupi (1287–1870)


  • Kazimierz Dolny (1348–1870, od 1927)


  • Kiernozia (1523–1870)


  • Kikół (1791–1870)


  • Kleczew (1366–1870, od 1919)


  • Klimontów (1604–1870)


  • Klwów (1413–1870)


  • Kłobuck (1339–1870, od 1919)


  • Kłodawa (1383–1870, od 1925)


  • Kock (1417–1870, od 1919)


  • Kodeń (1511–1870)


  • Kołbiel (1532–1870)


  • Komarów-Osada (1748–1870)


  • Koniecpol (1403–1870, od 1927)


  • Konstantynów (1729–1870)


  • Konstantynów Łódzki (1830–1870, od 1924)


  • Końskowola (1532–1870)


  • Koprzywnica (1262–1870, od 2001)


  • Kosów Lacki (1723–1870, od 2000)


  • Koszyce (1374–1870, od 2019)


  • Kowal (1339–1870, od 1919)


  • Koziegłowy (1472–1870, od 1950)


  • Koźminek (1369–1870)


  • Krasnobród (1576–1870, od 1994)


  • Krasnosielc (1824–1870)


  • Kromołów** (1388–1870)


  • Krośniewice (1452–1870, od 1926)


  • Kryłów (1523–1870)


  • Krzepice (1357–1870, od 1919)


  • Krzeszów (1641–1870)


  • Książ Wielki (1372–1870)


  • Kuczbork-Osada (1384–1870)


  • Kunów (1467–1870, od 1990)


  • Kurów (1442–1870)


  • Kurozwęki (1347–1870)


  • Kurzelów (1285–1870)


  • Lasocin (1547–1870)


  • Latowicz (1423–1870)


  • Lądek (1269–1870)


  • Lelów (1314–1870)


  • Lipsk (1580–1870, od 1983)


  • Lipsko (1613–1870, od 1958)


  • Liw (1421–1870)


  • Lubień Kujawski (1489–1870, od 1919)


  • Lubraniec (1509–1870, od 1919)


  • Ludwinów (1719–1870)


  • Lutomiersk (1274–1870)


  • Lututów (1406–1720, 1843–1870)


  • Łagów (1375–1870, od 2018)


  • Łaskarzew (1418–1870, od 1969)


  • Łaszczów (1549–1870, od 2010)


  • Łomazy (1566–1870)


  • Łosice (1505–1870, od 1919)


  • Łoździeje (1597–1870, od 1946)


  • Maciejowice (1507–1870)


  • Magnuszew (1377–1576, 1776–1870)


  • Małogoszcz (1408–1870, od 1996)


  • Markuszów (1330–1870)


  • Michów (1531–1870)


  • Miedzna (1470–1870)


  • Modliborzyce (1642–1870, od 2014)


  • Modrzejów** (1706–1870)


  • Mogielnica (1317–1870, od 1919)


  • Mokobody (1496–1870)


  • Mordy (1488–1870, od 1919)


  • Mrzygłód** (1412–1870)


  • Mstów (1278–1870)


  • Myszyniec (1791–1870, od 1993)


  • Nadarzyn (1453–1870)


  • Nowa Brzeźnica (1287–1870)


  • Nowa Słupia (1351–1870, od 2019)


  • Nowe Brzesko (1279–1870, od 2011)


  • Nowe Miasto (1420–1870)


  • Nowe Miasto nad Pilicą (1400–1870, od 1916)


  • Nowogród (1427–1870, od 1927)


  • Nowy Korczyn (1258–1870, od 2019)


  • Nur (1416–1870)


  • Odrzywół (1418–1870)


  • Ogrodzieniec (1386–1870, od 1973)


  • Okuniew (1538–1870)


  • Oleśnica (1470–1870, od 2019)


  • Olita (1581–1870, od 1977)


  • Olsztyn (1488–1870)


  • Opatowiec (1271–1870, od 2019)


  • Opatówek (1338–1870, od 2017)


  • Opole Lubelskie (1418–1870, od 1957)


  • Orchówek (1506-XVIII, 1775–1870)


  • Osieck (1558–1870)


  • Osiek (1430–1870, od 1994)


  • Osięciny (1824–1870)


  • Osmolin (1462–1870)


  • Ostrów Lubelski (1548–1870, od 1919)


  • Ożarów (1569–1870, od 1988)


  • Pacanów (1265–1870, od 2019)


  • Pajęczno (1276–1870, od 1958)


  • Parysów (1538–1870)


  • Parzęczew (1421–1870)


  • Pawłów (1470–1870)


  • Piaseczno (1429–1870, od 1916)


  • Piaski (1456–1870, od 1993)


  • Piątek (1339–1870)


  • Pierzchnica (1370–1870, od 2019)


  • Pilica (1394–1870, od 1994)


  • Pilwiszki (1536–1870)


  • Piotrków Kujawski (1738–1870, od 1998)


  • Piszczac (1530–1870)


  • Pławno (1544–1870)


  • Poddębice (1400–1673, 1822–1870, od 1934)


  • Połaniec (1264–1870, od 1980)


  • Poniemoń* (1763–1825, 1836–1931→)


  • Praszka (1392–1870, od 1919)


  • Proszowice (1358–1870, od 1923)


  • Przedecz (1363–1870, od 1919)


  • Przerośl (1576–1870)


  • Przybyszew (1396–1870)


  • Przyrów (1369–1870)


  • Przysucha (1710–1870, od 1958)


  • Przytyk (1333–1870)


  • Puchaczów (1527–1870)


  • Pyzdry (1257–1870, od 1919)


  • Raciąż (1425–1870, od 1922)


  • Raciążek (1317–1870)


  • Raczki (1703–1870)


  • Radoszyce (1370–1870, od 2018)


  • Radzanów (1400–1870)


  • Radziejów (1252–1870, od 1919)


  • Radziłów (1466–1870)


  • Rajgród (1566–1870, od 1924)


  • Raków (1569–1870)


  • Rejowiec (1547–1870, od 2017)


  • Rossosz (1584–1870)


  • Rozprza (1272–1870)


  • Różan (1378–1870, od 1919)


  • Rychwał (1458–1870, od 1921)


  • Ryczywół (1369–1870)


  • Rzgów (1467–1870, od 2006)


  • Sapieżyszki (1825–1870)


  • Sarnaki (1754–1870)


  • Sawin (1492–1870)


  • Secemin (1395–1870)


  • Sereje (1511–1870)


  • Serock (1417–1870, od 1923)


  • Serokomla (1537–1870)


  • Sieciechów (1370–1870)


  • Siennica (1526–1870)


  • Sienno (1421–1870)


  • Siewierz (1304–1870, od 1962)


  • Simno (1626–1870, 1956)


  • Skalbmierz (1342–1870, od 1927)


  • Skała (1262–1870, od 1987)


  • Skaryszew (1264–1870, od 1922)


  • Skępe (1445–1870, od 1997)


  • Skrzynno (1308–1870)


  • Skulsk (1384–1504, 1566–1662, 1793–1870)


  • Sławatycze (1577–1870)


  • Sławków (1286–1870, 1958–1977→**, od 1984)


  • Słomniki (1358–1870, od 1917)


  • Służewo (1339–1870)


  • Sobków (1563–1870)


  • Sobota (1393–1870)


  • Sochocin (1385–1870)


  • Sokoły (1827–1870, 1919–1950)


  • Solec nad Wisłą (1370–1870)


  • Sompolno (1477–1870, od 1973)


  • Sopoćkinie (1560–1870)


  • Stanisławów (1523–1870)


  • Staw (1405–1870)


  • Stawiski (1702–1871, od 1919)


  • Stawiszyn (1291–1870, od 1919)


  • Sterdyń (1737–1870)


  • Stężyca (1330–1870)


  • Stoczek Łukowski (1540–1870, od 1919)


  • Stopnica (1362–1870, od 2015)


  • Stryków (1394–1870, od 1923)


  • Sudargi (1724–1870)


  • Sulejów (1296–1870, od 1927)


  • Szadek (1295–1870, od 1919)


  • Szczekociny (1470–1870, od 1923)


  • Szczerców (1364–1870)


  • Szreńsk (1383–1870)


  • Szydłów (1329–1870, od 2019)


  • Ślesin (1358–1579, 1618–1870, od 1921)


  • Śniadowo (1775–1870)


  • Tarczyn (1353–1870, od 2003)


  • Tarłów (1550–1870)


  • Tarnogóra (1548–1870)


  • Tarnogród (1567–1870, od 1987)


  • Tuliszków (1458–1870, od 1919)


  • Turobin (1420–1870)


  • Tuszyn (1416–1870, od 1924)


  • Tyszowce (1419–1870, od 2000)


  • Uchanie (1484–1870)


  • Ujazd (1428–1870)


  • Uniejów (1331–1870, od 1919)


  • Urzędów (1405–1870, od 2016)


  • Waśniów (1351–1870)


  • Wąchock (1454–1870, od 1994)


  • Wąsosz (1436–1870)


  • Wąwolnica (1346–1870)


  • Widawa (1388–1870)


  • Wieniawa** (1768–1870)


  • Wieruszów (1368–1870, od 1919)


  • Wierzbica (1469–1870)


  • Wierzbnik (1624–1870, 1916–1939→)


  • Wilczyn (1458–1478, 1485–1870)


  • Wiskitki (1595–1870)


  • Wisznice (1579–1870)


  • Wisztyniec (1570–1870)


  • Wiślica (1345–1870, od 2018)


  • Wizna (1435–1870)


  • Wiżajny (1620–1870)


  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)


  • Włodowice (1386–1870)


  • Włoszczowa (1539–1870, od 1916)


  • Wodzisław (1366–1870)


  • Wohyń (1519–1870)


  • Wojsławice (1445–1870)


  • Wolanów (1773–1870)


  • Wolbórz (1273–1870, od 2011)


  • Wolbrom (1321–1870, od 1930)


  • Wysokie Mazowieckie (1503–1870, od 1919)


  • Wyszków (1502–1870, od 1919)


  • Wyśmierzyce (1338–1870, od 1922)


  • Zagórów (1407–1870, od 1919)


  • Zaklików (1565–1870, od 2014)


  • Zambrów (1430–1870, od 1919)


  • Zawichost # (1255–1888, od 1926)


  • Złoczew (1605–1870, od 1919)


  • Zwoleń (1425–1870, od 1925)


  • Żarki (1382–1870, od 1949)


  • Żarnowiec (1340–1870)


  • Żarnów (1415–1870)


  • Żółkiewka (1702–1870)


  • Żuromin (1767–1870, od 1925)


  • Żychlin (1397–1870, od 1924)



Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).










-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容