Magnuszew
























































Magnuszew






Herb
Herb Magnuszewa


Rynek w Magnuszewie
Rynek w Magnuszewie

Państwo

 Polska

Województwo

mazowieckie

Powiat

kozienicki

Gmina

Magnuszew

Liczba ludności (2011)
1015[1][2]

Strefa numeracyjna
48

Kod pocztowy
26-910

Tablice rejestracyjne
WKZ

SIMC
0628833


Położenie na mapie gminy Magnuszew


Mapa lokalizacyjna gminy Magnuszew

Magnuszew

Magnuszew






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Magnuszew

Magnuszew






Położenie na mapie województwa mazowieckiego


Mapa lokalizacyjna województwa mazowieckiego

Magnuszew

Magnuszew






Położenie na mapie powiatu kozienickiego


Mapa lokalizacyjna powiatu kozienickiego

Magnuszew

Magnuszew





Ziemia51°45′43″N 21°22′58″E/51,761944 21,382778

Magnuszew (daw. Magnuszów) – dawne miasto, obecnie wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.


Magnuszew uzyskał lokację miejską w 1377 roku, zdegradowany przed 1576 rokiem, ponowne nadanie praw miejskich w 1776 roku, degradacja w 1869 roku[3]. Magnuszewo położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[4]. Do 1954 roku siedziba gminy Trzebień. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.


Miejscowość jest siedzibą gminy Magnuszew.




Spis treści






  • 1 Położenie


  • 2 Historia


  • 3 Zabytki


  • 4 Surowce lecznicze


  • 5 Kultura


  • 6 Zobacz też


  • 7 Przypisy


  • 8 Linki zewnętrzne





Położenie |


Miejscowość leży przy drodze krajowej nr 79. Przez miejscowość przebiega także droga wojewódzka nr 736



Historia |


Miejscowość została założona w XII w. przez komesa mazowieckiego. Od XIV w. Magnuszew był w rękach rodu Magnuszewskich herbu Ogończyk.


W roku 1377 ówczesny dziedzic dóbr magnuszewskich, Świętosław uzyskał od księcia mazowieckiego Ziemowita III, prawa miejskie magdeburskie. Na nadanie osadzie rangi miasta miał wpływ rozwój osadnictwa, handlu i rzemiosła, a także położenie na szlaku handlowym wzdłuż lewego brzegu Wisły.


W 1576 roku wskutek zniszczeń wojennych oraz licznych pożarów drewnianej zabudowy Magnuszew został zdegradowany do rzędu wsi. W późniejszym czasie właścicielami Magnuszewa zostali Potoccy, a po nich potężny ród Zamoyskich.


W 1776 roku Andrzej Hieronim Zamoyski na mocy przywileju nadanego przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przywrócił Magnuszewowi rangę miasta[5]. Przez następne lata miasto dotykały liczne pożary, powodzie a liczbę mieszkańców dziesiątkowały epidemie cholery i czarnej ospy. Liczba mieszkańców drastycznie zmalała, a Magnuszew zubożał i zatracił charakter miasta.


1 czerwca 1869 na mocy ukazu cara Aleksandra II Magnuszew utracił prawa miejskie.


W marcu 1941 Niemcy utworzyli w Magnuszewie getto dla ludności żydowskiej[6]. Mieszkało w nim ok. 1200 osób[6]. We wrześniu 1942 getto zostało zlikwidowane. Jego mieszkańców wywieziono do getta w Kozienicach, a ok. 120 Żydów zamordowano na miejscu[6].


W sierpniu i wrześniu 1944 roku prowadzone były w okolicach Magnuszewa działania wojenne mające na celu zdobycie i umocnienie przyczółka (przyczółek warecko-magnuszewski) na lewym brzegu Wisły. W styczniu 1945 roku ruszyła stąd ofensywa wyzwalająca ziemie środkowej Polski (m. in. Warszawę). W Wyniku działań wojennych miejscowość została prawie doszczętnie zniszczona.


16 października 1977 roku odsłonięto w miejscowości Pomnik Braterstwa Broni projektu A Ślęzaka[7].


W latach 1974–2005 na podstawie ustawy o uzdrowiskach, Magnuszew było uznany za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, dzięki czemu mogły być prowadzone tu zakłady lecznictwa[8].


W Magnuszewie urodził się Zdzisław Wincenty Przyjałkowski (ur. 6 października 1892, zm. 12 kwietnia 1971 w Sztokholmie) – legionista, generał brygady Wojska Polskiego.



Zabytki |



  • późnobarokowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela z II połowy XVIII wieku, parafia Magnuszew jest jedną z najstarszych w Polsce. Została erygowana przed 1378 rokiem, wówczas wybudowano drewniany kościół parafialny.

  • dzwonnica z XIX wieku.

  • pomnik upamiętniający walki o Przyczółek warecko-magnuszewski.

  • średniowieczny układ urbanistyczny.

  • drewniana zabudowa Rynku i głównej ulicy.



Surowce lecznicze |


W czerwcu 1958 roku przeprowadzono w Magnuszewie prace badawczych w ramach których dokonano wiercenia otworu tzw. „Magnuszew 1”. Odwiert osiągnął głębokość 3003,5 metra, stwierdzono istnienie wód mineralnych o zróżnicowanym składzie chemicznym, zmiennym ciśnieniu i wydajności. Największą wartość posiadają silnie zmineralizowane solanki chlorkowo-wapniowe. Ciśnienie złoża określono na 25 atmosfer, średnie zasolenie 11%, a zawartość jodu wynosi 6,3 mg J/litr wody. Woda zalegająca na takiej głębokości odznacza się znacznie podwyższoną temperaturą, około 35 stopni Celsjusza na wypływie.[potrzebny przypis]


Lecznicze właściwości wód ze złóż magnuszewskich wstępnie określa się jako możliwe do zastosowania:



  • kąpiele, po rozcieńczeniu ich do 1-6% podczas rehabilitacji pourazowej i po porażeniach reumatologicznych;

  • przy schorzeniach wieku dziecięcego (zawartość jodu);

  • inhalacje górnych dróg oddechowych;

  • picie po rozcieńczeniu około 1% najlepiej dodatkiem małej ilości CO2;


  • stosowanie przy leczeniu alergii i schorzeń wadliwej przemiany materii.[potrzebny przypis]



Kultura |


We wsi od 1987 roku istnieje grający w lidze ROZPN (klasa A) klub sportowy LZS Magnuszew.


W ostatni weekend czerwca w Magnuszewie jest organizowany Rodzinny Piknik Letni, który inauguruje rozpoczęcie wakacji szkolnych.



Zobacz też |



  • Magnuszew Duży

  • Magnuszew Mały

  • Magnuszewice

  • Cmentarz żydowski w Magnuszewie



Przypisy |




  1. [ Portal polskawliczbach.pl]


  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2017-12-29].


  3. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 50-51.


  4. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.


  5. AGAD, Zbiór dokumentów papierowych, sygn. 1991.


  6. abc Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 302. ISBN 83-01-00065-1.


  7. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ​ISBN 83-217-2709-3​, str. 612


  8. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1974 r. zmieniające rozporządzenie ws. rozciągnięcia niektórych przepisów o uzdrowiskach na inne miejscowości (Dz.U. z 1974 r. nr 16, poz. 89)



Linki zewnętrzne |




  • Magnuszew w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.

  • Oficjalny Serwis Informacyjny Urzędu Gminy w Magnuszewie

  • O Magnuszewie

  • Zdjęcia Magnuszewa







這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna