Brygada KOP „Polesie” Ekspozytura Oddziału II nr 5
Placówka wywiadowcza KOP nr 7 – organ wykonawczy wywiadu Korpusu Ochrony Pogranicza.
Spis treści
1Formowanie i zmiany organizacyjne
2Obsada personalna placówki
3Uwagi
4Przypisy
5Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Placówka utworzona została w lipcu 1929 roku jako placówka wywiadowcza KOP nr 7 „Rokitno”/„Sarny”. Wchodziła w skład Brygady KOP „Polesie”[1]. Pod względem pracy wywiadowczej podlegała szefowi ekspozytury Oddziału II nr 5 „Lwów”[2], pod względem pracy kontrwywiadowczej szefowi samodzielnego referatu informacyjnego DOK II Lublin[3], a pod względem wyszkolenia wojskowego dowódcy pułku KOP „Sarny”[4]. Pod względem administracyjno-gospodarczym placówkę przydzielono do 18 batalionu KOP[5]. Działała na terenie odpowiedzialności 2. 18 batalionu granicznego[6]. Zgodnie z etatem placówka liczyła 3 oficerów[b], 3 podoficerów i 4 szeregowych[3]. W listopadzie 1931 roku etat placówki zwiększono o etat kapitana − zastępcy dowódcy placówki[7].
W październiku 1933 roku, jako placówka wywiadowcza KOP nr 7 „Sarny” podlegała szefowi ekspozytury Oddziału II nr 5 „Lwów”[2]. Z dniem 1 grudnia 1936 roku placówka wywiadowcza KOP nr 6 przejęła od placówki wywiadowczej KOP nr 7 teren gminy Wysock i Berezów powiatu stolińskiego[8].
Jednostką administracyjną dla placówki nr 7 był batalion KOP „Rokitno”[9].
W 1939 roku placówka wywiadowcza KOP nr 7 „Sarny” nadal podlegała szefowi ekspozytury Oddziału II nr 5 „Lwów”[10] i stacjonowała w Sarnach[11].
Obsada personalna placówki |
Komendanci placówki
kpt. Gdesz (1929 – był w 1933)[12]
Obsada placówki w lipcu 1929[13]
kierownik placówki − kpt. Gdesz
oficer ofensywny − por. Bem Antoni
oficer kontrwywiadu − por. Danhofer Włodzimierz
Obsada personalna w marcu 1939 roku[11][c]:
kierownik placówki – mjr adm. (piech.) Mikołaj Lipiński
oficer placówki – kpt. piech. Janusz Jerzy Makarczyński
oficer placówki – kpt. art. Alojzy Zakrzewski
oficer placówki – kpt. adm. (art.) Jan V Zieliński
Uwagi |
↑Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 428
↑Byli to: kierownik placówki (major), oficer do spraw wywiadu zaczepnego (kapitan), oficer do spraw kontrwywiadu i spraw przemytniczych (kapitan) → Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 ↓, s. 1/zał.1
↑Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[14].
Przypisy |
↑Prochwicz 2003 ↓, s. 41.
↑ abProchwicz 2003 ↓, s. 50.
↑ abProchwicz 2003 ↓, s. 40.
↑Zarządzenie nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 ↓, s. 2.
↑Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 ↓, s. 2.
↑Polak 1999 ↓, s. 91.
↑Zarządzenie nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 ↓, s. 1.
↑Wyciąg z rozkazu nr L.dz.9041/Wyw.KOP./36 ↓, s. 2.
↑Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2 zał. 47.
↑Prochwicz 2002 ↓, s. 32.
↑ abRocznik oficerski 1939 ↓, s. 922.
↑Pepłoński 1994 ↓, s. 123.
↑Polak 1999 ↓, s. 99.
↑Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia |
Andrzej Pepłoński: Wywiad Korpusu Ochrony Pogranicza (1924-1939). W: Lech Grochowski[red.]: Korpus Ochrony Pogranicza w 70 rocznicę powstania. Materiały z konferencji popularnonaukowej. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1994.
Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Jerzy Prochwicz. Wywiad Korpusu Ochrony Pogranicza 1924-1939. „Problemy Ochrony Granic”. 22, 2002.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Regina Czarnecka: Oddział II Sztabu Głównego (Generalnego) w latach 1921-1939. [dostęp 2016-03-04].
Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadu nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 z 15 lipca 1929 roku.
Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadowczej nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 z 19 listopada 1931 roku.
Wyciąg z rozkazu dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie przekazania powiatu krzemienieckiego placówkom nr L.dz.9041/Wyw.KOP./36 z 6 listopada 1936 roku.
Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937 roku.
Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
p•d•e
Korpus Ochrony Pogranicza
Dyslokacja KOP w 1938 • Dowództwo KOP • CSP KOP • dżand KOP
II RP: Policja Polityczna PRL: Urząd Bezpieczeństwa / Służba Bezpieczeństwa (RBP / MBP / KdsBP / MSW) III RP: Urząd Ochrony Państwa
Wojskowe
II RP: Oddział II SG WP • Wywiad KOP • Wywiad SG PRL: Informacja Wojskowa / część kontrwywiadowcza WSW • Oddział II SG WP / Zarząd II SG WP • Zwiad WOP III RP: Wojskowe Służby Informacyjne
1 działająca na rzecz Sił Zbrojnych RP, lecz wchodząca w ich skład tylko w razie ogłoszenia powszechnej lub częściowej mobilizacji oraz w czasie wojny
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No. built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E / 48.21306°N 16.35972°E / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E / 48.21306°N 16.35972°E / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...