Kompania graniczna KOP „Boryszkowce”




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
































Kompania graniczna KOP „Boryszkowce”


Historia

Państwo
 II Rzeczpospolita
Sformowanie
1925
Rozformowanie
1937
Organizacja
Dyslokacja
Boryszkowce

Formacja
Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość
batalion KOP „Borszczów”

Kompania graniczna KOP „Boryszkowce” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Służba graniczna


  • 3 Struktura organizacyjna


  • 4 Dowódcy kompanii


  • 5 Uwagi


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


Sformowana w 1925 roku w strukturze 14 batalionu ochrony pogranicza jako 1 kompania graniczna „Boryszkowce”.[1].
W listopadzie 1936 roku kompania liczyła 2 oficerów, 9 podoficerów, 5 nadterminowych i 96 żołnierzy służby zasadniczej[a].


W wyniku realizacji drugiej fazy reorganizacji KOP, w czerwcu 1937 w batalionie KOP „Borszczów” została zlikwidowana 1 kompania graniczna „Boryszkowce” i 4 kompania graniczna „Korolówka”, a utworzona 1 kompania graniczna „Mielnica”[2]. Kompania Mielnica przejęła odcinek dotychczasowej 1 kompanii „Boryszkowice” i resztę odcinka zlikwidowanej kompanii „Korolówka”[3]. Dla 1 kompanii „Mielnica” wynajęto pomieszczenia koszarowe[4]. W jej skład weszły strażnice: „Ujscie Biskupie”, „Mielnica”, „Wojkowce”, „Bielowce”, „Okopy Św Trójcy” i „Boryszkowce”. Kompania objęła odcinek począwszy od punktu styku z odcinkiem SG - słup graniczny 57/3[5].



Służba graniczna |


Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[6]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[7]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Wojtkowce”, „Laszkowce” i „Isakowce” z komendantury „Żwaniec”[8].


Kompanie sąsiednie:


  • 3 kompania graniczna KOP „Kudryńce” ⇔ 4 kompania graniczna KOP „Korolówka” – 1928[9], 1929[10], 1931[8], 1932[11], 1934[12]


Struktura organizacyjna |




Rozmieszczenie batalionu KOP „Borszczów” w 1931


Strażnice kompanii w latach 1928 – 1934[9][10][8][11][12]




  • strażnica KOP „Boryszkowce”[b]


  • strażnica KOP „Wygoda Boryszkowiecka”[c][d]


  • strażnica KOP „Okopy św. Trójcy”[e]


  • strażnica KOP „Bielowce”[f]


  • strażnica KOP „Wołkowce”[g]



Dowódcy kompanii |


  • kpt. Dionizy Błeszyński (28 III 1930 -był 30 IV 1931)[13]


Uwagi |




  1. ↑ Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 369


  2. ↑ wieś Boryszkowce, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych


  3. ↑ W dokumentach występuje też pod nazwą Wygoda → Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932 i Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934


  4. ↑ przysiółek Wygoda Boryszkowiecka, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie


  5. ↑ wieś Okopy Św. Trójcy, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych


  6. ↑ wieś Bielowce, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie


  7. ↑ wieś Wołkowce, gmina Dźwiniaczka, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych



Przypisy |




  1. ↑ Wykaz zmian oficerów 14 b KOP ↓.


  2. ↑ Zarządzenie nr L.3300/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2/1.


  3. ↑ Zarządzenie nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1/zał..


  4. ↑ Zarządzenie nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1.


  5. ↑ Zarządzenie nr L.2335/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2.


  6. ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.


  7. ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 312-314.


  8. ↑ abc Szkice dyslokacyjne ↓.


  9. ↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.


  10. ↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.


  11. ↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932.


  12. ↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.


  13. ↑ Obsada oficerska bg „Borszczów” ↓.



Bibliografia |



  • Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].


  • Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.Nieznane pola: 1.

  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.


  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 


  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 

  • Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.





























































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容