Kompania graniczna KOP „Hłuboczek” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.
Spis treści
1Formowanie i zmiany organizacyjne
2Służba graniczna
3Struktura organizacyjna
4Dowódcy kompanii
5Uwagi
6Przypisy
7Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Na podstawie rozkazu szefa Sztabu Generalnego L. dz. 12044/O.de B./24 z 27 września 1924 roku, w pierwszym etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza, sformowano 3 batalion graniczny [1][2], a w jego składzie 27 kompanię graniczną „Hłuboczek”[3] .
W 1939 roku 2 kompania graniczna KOP „Hłuboczek”[b] podlegała dowódcy batalionu KOP „Ostróg”[4].
Osobny artykuł: kompania graniczna KOP.
Służba graniczna |
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[5]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[6].
2 kompania graniczna „Hłoboczek” w 1934 roku ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 29 kilometrów 545 metrów[7]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Skrzył”, „Marajówka”, „Utaszanówka” i „Moszczanówka” z komendantury „Annopol”[8].
Kompanie sąsiednie:
3 kompania graniczna KOP „Sapożyn” ⇔ 1 kompania graniczna KOP „Kurhany” – 1928[9], 1929[10], 1931[8], 1932[11], 1934[12], 1938[13]
Struktura organizacyjna |
Struktura organizacyjna kompanii granicznej KOP „”
Lata
1928[9]
1929[14][10][c]
1931-1934[8][11][15]
1938[13] - 1939[16]
Strażnice
strażnica KOP „Majków”
strażnica KOP „Majków”
strażnica KOP „Majków”[d]
strażnica KOP „Majków”
strażnica KOP „Borszczówka”
strażnica KOP „Borszczówka”
strażnica KOP „Borszczówka”[e]
-
strażnica KOP „Fryderland”
strażnica KOP „Fryderland”
strażnica KOP „Kuraż”[f]
-
strażnica KOP „Baranówka”
strażnica KOP „Baranówka”
strażnica KOP „Baranówka”[g]
strażnica KOP „Baranówka”
-
strażnica KOP „Marjanówka”[h]
-
-
Inne
pluton odwodowy
Dowódcy kompanii |
kpt. Czesław Szymanowski (był IX 1928 – 2 VIII 1929 → przesunięty na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej)[17]
kpt. Julian Richter (był X 1929 – 24 III 1831 → przeniesiony do 1 batalionu strzeleckiego)[17]
kpt. Włodzimierz Kraszkiewicz (24 III 1931 – 23 III 1932 → dowódca kompanii odwodowej)[17]
p.o. por. Tadeusz Zieliński (31 III 1932 – był V 1933)[17]
kpt. Henryk Jurczyński (27 III 1934 – )[17]
por. Kazimierz Stanisław Fedorowicz[i] (był VI 1939)[19]
Uwagi |
↑wieś Hłuboczek, gmina Majków, powiat rówieński, województwo wołyńskie
↑Szubański nazywa kompanię - Hluboczek, Prochwicz - Kłuboczek
↑Strażnice 106, 107 i 108 zakwaterowane były w „budynkach popolicyjnych”, Strażnica nr 105 i 109a zakwaterowane zostały w budynkach prywatnych. Odwód i dowództwo kompanii zakwaterowane było w koszarach „nowego typu”[14]
↑Wieś Majków, gmina Majków, powiat rówieński, województwo wołyńskie.
↑kolonia Borszczówka, gmina Majków, powiat rówieński, województwo wołyńskie.
↑osada Kuraż, gmina Sijańce, powiat zdołbunowski, województwo wołyńskie.
↑wieś Baranówka, gmina Sijańce, powiat zdołbunowski, województwo wołyńskie.
↑wieś Marjanówka, gmina Sijańce, powiat zdołbunowski, województwo wołyńskie.
↑Federowicz Kazimierz Stanisław, kpt. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dca 2 kompanii granicznej „Hłuboczek”. We wrześniu 1939 dca 6 kompanii II batalionu piechoty 98 pułku piechoty[18].
Przypisy |
↑Prochwicz 3/1994 ↓, s. 152.
↑Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 23.
↑Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 16/25.
↑Szubański 2000 ↓, s. 89.
↑Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
↑Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 312-314.
↑Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 306.
↑ abcSzkice dyslokacyjne ↓.
↑ abKomunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 6/1928.
↑ abKomunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 6/1929.
↑ abKomunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 34/1932.
↑Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 58/1934.
↑ abKomunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 88/1938.
↑ abWykaz L.dz.KOP 272/1.Br.Op.Wyszk. ↓.
↑Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 57/1934.
↑Prochwicz 2003 ↓, s. 312.
↑ abcdeObsada oficerska bg „Ostróg” ↓.
↑Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 716.
↑Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 656.
Bibliografia |
Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No. built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
II Rzeczpospolita
