Placówka wywiadowcza KOP nr 8
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
| Historia | ||
Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1929 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Organizacja | ||
| Numer | kryptonimowy: 100[a] | |
| Dyslokacja | Równe | |
| Rodzaj wojsk | Korpus Ochrony Pogranicza | |
| Podległość | Brygada KOP „Wołyń” Ekspozytura Oddziału II nr 5 | |
Placówka wywiadowcza KOP nr 8 – organ wykonawczy wywiadu Korpusu Ochrony Pogranicza.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Obsada personalna placówki
3 Uwagi
4 Przypisy
5 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Placówka utworzona została w lipcu 1929 roku jako placówka wywiadowcza KOP nr 8 „Zdołbunów”[1]. Wchodziła w skład Brygady KOP „Wołyń”[2]. Pod względem pracy wywiadowczej podlegała szefowi ekspozytury Oddziału II nr 5 „Lwów”[3], pod względem pracy kontrwywiadowczej szefowi samodzielnego referatu informacyjnego DOK II Lublin[4], a pod względem wyszkolenia wojskowego dowódcy Brygady KOP „Wołyń”[5]. Zgodnie z etatem placówka liczyła 3 oficerów[b], 3 podoficerów i 4 szeregowych[4]. Pod względem administracyjno-gospodarczym placówkę przydzielono do 11 batalionu KOP[6].
Z dniem 1 grudnia 1936 roku placówka wywiadowcza KOP nr 8 przejęła od placówki wywiadowczej KOP nr 10 teren powiatu krzemienieckiego[7][c].
W 1937 roku jednostką administracyjną dla placówki nr 8 był batalion KOP „Żytyń”[8].
W 1939 roku placówka wywiadowcza KOP nr 8 „Równe” podlegała nadal szefowi ekspozytury Oddziału II nr 5 „Lwów”[9] i stacjonowała w Równem[10].
Obsada personalna placówki |
- Kierownicy placówki
- kpt. Edmund Stark (1929 –)
- kpt. Antoni Berezowski (28 VI 1933[11] − 1 VIII 1934) → do 68 pp
- kpt. Adam Piasecki (1 VIII 1934[12] − )
Obsada placówki w lipcu 1929[13]
- kierownik placówki − mjr Stark Edmund
- oficer ofensywny − kpt. Lutostański
- oficer kontrwywiadu − por. Plociński Eugeniusz
Obsada personalna w marcu 1939 roku[10][d]:
- kierownik placówki – kpt piech. Edward III Grabowski
- oficer placówki – kpt. adm. (piech.) Paweł Mikołaj Lercher
- oficer placówki – kpt piech. Stanisław Malakowski
Uwagi |
↑ Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 428
↑ Byli to: kierownik placówki (major), oficer do spraw wywiadu zaczepnego (kapitan), oficer do spraw kontrwywiadu i spraw przemytniczych (kapitan) → Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 ↓, s. 1/zał.1
↑ Placówka wywiadowcza KOP nr 10 miała prawo prowadzić nadal działalność werbunkową na terenie powiatu krzemienieckiego → Wyciąg z rozkazu nr L.dz.9041/Wyw.KOP./36 ↓, s. 2
↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[14].
Przypisy |
↑ Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 ↓, s. 1.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 41.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 50.
↑ ab Prochwicz 2003 ↓, s. 40.
↑ Zarządzenie nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 ↓, s. 2.
↑ Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 ↓, s. 2.
↑ Wyciąg z rozkazu nr L.dz.9041/Wyw.KOP./36 ↓, s. 2.
↑ Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 3 zał. 47.
↑ Prochwicz 2002 ↓, s. 32.
↑ ab Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 922.
↑ Obsada oficerska wywiadu KOP ↓, s. 19.
↑ Obsada oficerska wywiadu KOP ↓, s. 53.
↑ Polak 1999 ↓, s. 98.
↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia |
- Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Jerzy Prochwicz. Wywiad Korpusu Ochrony Pogranicza 1924-1939. „Problemy Ochrony Granic”. 22, 2002.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Regina Czarnecka: Oddział II Sztabu Głównego (Generalnego) w latach 1921-1939. [dostęp 2016-03-04].
- Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadowczej nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 z 19 listopada 1931 roku.
- Wyciąg z rozkazu dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie przekazania powiatu krzemienieckiego placówkom nr L.dz.9041/Wyw.KOP./36 z 6 listopada 1936 roku.
- Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937 roku.
- Wykazy imienne całkowitej obsady oficerskiej oraz zmian stanu oficerów Szefostwa Wywiadu Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1933-1935 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
